Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Σας ευχόμαστε ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Ο Κύριος να σας χαρίζει προσωπική και οικογενειακή υγεία κι ευλογία

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Ζεστό κρασί, για τις κρύες μέρες του χειμώνα, για το κρύωμα, το μπούκωμα, τον βήχα

Του Κωνσταντίνου Λούβρου, medlabnews.gr 

Ο κρύος καιρός, σας κάνει να θέλετε σούπες, ζεστά ροφήματα και ζεστό περιβάλλον. 

Ένα πολύ καλό ρόφημα είναι το ζεστό κρασί. Μάλιστα μπορεί να είναι ένα καλό φάρμακο για το κρυολόγημα. Αν έχετε κρυώσει, στάζει η μύτη ή σας βασανίζει ο βήχας, μαζί με τα άλλα φάρμακα που παίρνετε, σκεφτείτε και ένα εντελώς φυσικό φάρμακο, το ζεστό κρασί με πολλά μπαχαρικά. Ξεμπουκώνει και ανακουφίζει. 

Το ζεστό κρασί έρχεται αιώνες πριν σαν τεχνική για να μη χαλάει το κρασί βάζοντας μπόλικα μπαχαρικά που έσωζαν την κατάσταση λόγω κακής εμφιάλωσης. Το ζεστό κρασί, το βρίσκεις παντού, και φυσικά είναι το ποτό των Χριστουγέννων. Glühwein - γκλουβάιν, σημαίνει λαμπερό κρασί για τους Γερμανούς και για τους Βρετανούς mulled wine. Η γενική κατηγορία είναι τα mulled wines, ήτοι ζεσταμένα κρασιά με καρυκεύματα, που έχει μακρά ιστορία αφού ήδη στον μεσαίωνα υπήρχαν ως θεραπευτικά και έχουν καταγραφεί ως Ypocras ή Ηipocris από τον Ιπποκράτη. Σήμερα την κατηγορία συνιστούν όλα τα αρωματικά αλκοολούχα ποτά π.χ.τα glogg (στις Σκανδιναβικές χώρες) punch, bishop (Αγγλία) που γίνονται από κρασί ή άλλο ποτό, ζάχαρη ή μέλι και μπαχαρικά και σερβίρονται ζεστά τον χειμώνα. 

Παρασκευή 

Το ζεστό κρασί παρασκευάζεται εύκολα και συνδυάζεται με μπαχάρια (κυρίως κανέλα, γλυκάνισο και γαρύφαλο) και με φρούτα (κυρίως πορτοκάλι). Ανάλογα με το κρασί μπορεί να χρησιμοποιηθεί ζάχαρη ή καλύτερα μέλι κυρίως αν το κρασί είναι ξηρό. Επίσης μπορείτε να βάλετε ένα φακελάκι τσάι, πράσινο καλύτερα, αλλά μπορεί να μπει και τσάι με αρώματα από φρούτα του δάσους. Τέλος μπορείτε να προσθέσετε σταφίδες και αμύγδαλα.

Τρόπος παρασκευής 

Βάζουμε όλα τα υλικά (τις σταφίδες, το αμύγδαλο και τα αρωματικά μαζί με τις φλούδες πορτοκαλιού, το τσάι), εκτός από το κρασί, σε μια μεσαίου μεγέθους κατσαρόλα. Ανάβουμε την φωτιά σε μέτρια προς χαμηλή. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε για 20 λεπτά. Αφαιρούμε τα φρούτα, την κανέλα, τον γλυκάνισο και το γαρύφαλλο. 

Ρίχνουμε το κρασί και ανακατεύουμε. Προσέχουμε να μην ζεστάνουμε πολύ ώρα το κρασί και εξατμιστεί το αλκοόλ.

 

Το ζεστό κρασί σερβίρεται σε χαμηλά ποτήρια με χέρι, καμιά φορά και σε πιο casual κεραμικά -ποτέ σε κρυστάλλινα. Μια καλή ιδέα είναι σε σφηνάκια. 

Γαρνίρουμε το κάθε ποτήρι με ένα ραβδί κανέλας, μια φέτα πορτοκάλι και ένα αστέρι γλυκάνισο, εάν θέλουμε. 

ΠΡΟΣΟΧΗ 
Δεν βράζουμε το κρασί (μόνο το ζεσταίνουμε) Το μείγμα (χωρίς το κρασί) μπορούμε να το διατηρήσουμε στο ψυγείο και όταν θέλουμε να απολαύσουμε το κρασί μας, ζεσταίνουμε ελαφρά, σβήνουμε με το κρασί σερβίρουμε. 

πηγή

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Αυτό είναι το ένοχο μυστικό της κανέλας που ελάχιστοι γνωρίζουν.

Δυστυχώς η παραπάνω δεν είναι η αυθεντική ωφέλιμη Κανέλα
Η κανέλα είναι ένα γευστικότατο και εξαιρετικά δημοφιλές μπαχαρικό, που συνήθως το προσθέτουμε στα γλυκά ή στον καφέ. Πιστεύετε όμως ότι γνωρίζετε τα πάντα για αυτήν;

Πράγματι η κανέλα είναι ένα μπαχαρικό πλούσιο σε αντιοξειδωτικά συστατικά, αντιβακτηριδιακό και αντιφλεγμονώδες. Μειώνει την κακή χοληστερόλη LDL, βοηθά στον διαβήτη μειώνοντας τη γλυκόζη στο αίμα. Αυξάνει τη ροή του αίματος και βοηθά στην πρόληψη δημιουργίας θρόμβων. Περιέχει σίδηρο, ασβέστιο, μαγγάνιο, φυτικές ίνες και Κινναμαλδεύη, τη βασική ουσία της κανέλας που βοηθάει σε πολλά. Αλλά... όλα αυτά υπάρχουν μόνο στην αυθεντική κανέλα Κευλάνης!

Λίγοι ή ελάχιστοι από εσάς που διαβάζεται αυτό το άρθρο έχετε δοκιμάσει κανέλα. Αυτό που αγοράζουμε από το σούπερ μάρκετ και μας το πουλάνε ως κανέλα, είναι στην πραγματικότητα Κασία. Ένα άλλο μπαχαρικό που μοιάζει με την κανέλα, αλλά καμία σχέση δεν έχει με τις θαυματουργές ιδιότητές της. Μάλιστα η Κάσια (ή Κασσία) είναι πλούσια σε ένα συστατικό που ονομάζεται Κουμαρίνη, μια τοξική ουσία που σε μεγάλη ποσότητα βλάπτει τα νεφρά και το συκώτι.

Η αυθεντική κανέλα Κευλάνης προέρχεται από το φυτό Cinnamomum Zeylanicum και έχει ξυλάκια με πολλές στρώσεις που σπάνε εύκολα, έχει πιο ανοιχτό χρώμα και πολύ γλυκό άρωμα.

Η Κάσια έχει σκούρα ξυλάκια, χοντρά, με λίγες στρώσεις και δεν σπάνε εύκολα.

Η Κάσια είναι φτηνή και την πουλάνε σαν κανέλα γιατί έχει και το όνομα κινέζικη κανέλα (εντάξει σου λένε οι έμποροι τώρα, εμείς κανέλα την ξέρουμε και αυτή). 

Άρα η Κανέλα Κευλάνης δεν είναι απλά η καλύτερη κανέλα, αλλά η μόνη κανέλα που πρέπει να έχετε στο σπίτι σας.

πηγή

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Ποια είναι τα 2 πιο τοξικά υποκατάστατα ζάχαρης, που καταναλώνουμε καθημερινά;

Οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες αρχικά είχαν σχεδιαστεί ως υποκατάστατο της ζάχαρης και αποτελούσαν ένα χρήσιμο εργαλείο στη μάχη κατά της παχυσαρκίας. Δυστυχώς η παχυσαρκία έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις σε όλο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας και προφανώς οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες δεν βοηθούν σε αυτό.

Υποκατάστατα ζάχαρης μπορούμε να βρούμε στα αναψυκτικά, στα γιαούρτια αλλά και σε ένα πλήθος προϊόντων διατροφής. Αυτά τα τεχνητά πρόσθετα γλυκαντικά μιμούνται την γεύση της ζάχαρης, αλλά δεν αποτελούν πηγή χρήσιμης ενέργειας και μπορεί στην πραγματικότητα να είναι τοξικά.

Υπάρχουν πέντε επικίνδυνα υποκατάστατα ζάχαρης που έχουν εγκριθεί για χρήση από τους καταναλωτές: η ζαχαρίνη (η αλλιώς σακχαρίνη), η νεοτάμη, το ακεσουλφαμικό κάλιο (ακεσουλφάμη Κ), η ασπαρτάμη και η σουκραλόζη. 

Από τις παραπάνω πέντε τεχνητές ουσίες, η σουκραλόζη και η ασπαρτάμη είναι οι πιο διεισδυτικές και επικίνδυνες που υπάρχουν στα προϊόντα που βρίσκονται στα ράφια των καταστημάτων.

1. Σουκραλόζη 

Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetes Care από τους ερευνητές του Κέντρου Ανθρώπινης Διατροφής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Michigan, η σουκραλόζη ευνοεί την ανάπτυξη του σακχαρώδους διαβήτη στον άνθρωπο. Μία άλλη έρευνα του Πανεπιστημίου Ιατρικής και Οδοντιατρικής του New Jersey (UMDNJ) του 2012, συσχετίζει τη σουκραλόζη με την παγκόσμια αύξηση των κρουσμάτων φλεγμονωδών νόσων του εντέρου, όπως είναι η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn.

Η προετοιμασία της επίσης περιλαμβάνει χλωρίωση, μία χημική αλλαγή που καθιστά τοξική τη σουκραλόζη καθότι το χλώριο είναι μία καρκινογόνος και τοξική ουσία. Παρόλο που οι προεγκριτικοί έλεγχοι συσχετίζουν τη σουκραλόζη με ένα ευρύ φάσμα δυσμενών επιπτώσεων για την υγεία, είναι άξιο απορίας γιατί οι διεθνείς οργανισμοί ασφάλειας τροφίμων, συμπεριλαμβανομένου του Αμερικανικού Οργανισμού Τροφίμων & Φαρμάκων (FDA), τη θεωρούν απολύτως ασφαλή για καθημερινή κατανάλωση.

2. Ασπαρτάμη

Υπάρχουν πάρα πολλά προϊόντα που την περιέχουν όπως: γιαούρτια, αναψυκτικά, πουτίγκες, κέικ, τσίχλες, φάρμακα-σιρόπια για παιδιά ακόμα και αρτοσκευάσματα. Η ασπαρτάμη έχει ερευνηθεί ως πιθανή αιτία των όγκων του εγκεφάλου, τη διανοητική καθυστέρηση, τις γενετικές ανωμαλίες, την επιληψία, τη νόσο του Parkinson και το διαβήτη. Η τεχνητή αυτή γλυκαντική ουσία, η οποία έχει συσχετιστεί με την πρόκληση εγκεφαλικών βλαβών και με 40 ακόμη αποδεδειγμένες επιπτώσεις για την υγεία, έχει εγκριθεί ως ασφαλής σε περισσότερες από 90 χώρες.

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα παιδιά, ως αναπτυσσόμενοι οργανισμοί, αλλά και οι έγκυες γυναίκες πρέπει να τρέφονται σύμφωνα με τις αρχές της ισορροπημένης διατροφής στο πλαίσιο της οποίας δεν συνιστάται η κατανάλωση light προϊόντων με τεχνητά γλυκαντικά. Άλλωστε, δεν υπάρχουν μελέτες βάσει των οποίων συστήνεται η λήψη ασπαρτάμης από τα παιδιά και τις εγκύους.

Συμβουλή

– Ελέγχετε πάντα τις ετικέτες των τροφίμων στο σπίτι και αποφύγετε οτιδήποτε περιέχει ασπαρτάμη, ακεσουλφαμικό κάλιο (ακεσουλφάμη Κ), ζαχαρίνη ή σουκραλόζη.
– Χρησιμοποιήστε φυσικές γλυκαντικές ουσίες όπως το αγνό βιολογικό μέλι.
– Αποφύγετε τα προϊόντα που είναι χαρακτηρισμένα ως «διαίτης», «χαμηλών θερμίδων» και «χωρίς ζάχαρη» διότι είναι πιθανόν να περιέχουν πρόσθετα.

πηγή

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016

Πιπερόριζα (τζίντζερ) βότανο για βαρυστομαχιά, κρυολόγημα, χοληστερίνη, αρθρίτιδα, διαβήτη, δίαιτες

Της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος, medlabnews.gr 

Το τζίντζερ, η αλλιώς πιπερόριζα, θεωρείται ένα από τα πιο θρεπτικά βότανα παγκοσμίως. Ιδιαίτερα στην Ασία, αποτελεί μέρος της καθημερινής διατροφής, επειδή βοηθά στην πέψη και δυναμώνει τον ανθρώπινο οργανισμό. 

Η πιπερόριζα ή τζιντζερ, προέρχεται από ένα ποώδες πολυετές φυτό, που ονομάζεται Zingiber officinalis και ανήκει στην οικογένεια Zingiberaceae, την ίδια δηλαδή όπου ανήκει και το κάρδαμο, η galanga και ο κουρκουμας. Κατάγεται από την Άπω Ανατολή και καλλιεργείται στην Νότια Ασία, την Ανατολική Αφρική αλλά και στην Καραϊβική. Ο μεγαλύτερος παραγωγός πιπερόριζας είναι η Ινδία, που κατέχει ποσοστό 35% της παγκόσμιας παραγωγής. 

Η λέξη τζίντζερ, προέρχεται από την αρχαία ινδική λέξη singivera. 

Η πιπερόριζα έφτασε στην Δύση μέσω της Ελλάδας, όπου την έφεραν οι επιζήσαντες στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, επιστρέφοντας στην πατρίδα μετά το πέρας των μεγάλων εκστρατειών. 

Η αρχική της ονομασία υπέστη διάφορες αλλαγές στην γλώσσα της κάθε χώρας, ανάλογα με τους επικρατούντες κανόνες ευφωνίας, και έτσι θα την συναντήσετε με τις ακόλουθες ονομασίες : ginger στα αγγλικά, zenzero στα ιταλικά, gingembre στα γαλλικά, ingwer στα γερμανικά, jengibre στα ισπανικά, zencefil στα τούρκικα. 

Σύμφωνα με κάποιους άλλους μελετητές της ετυμολογίας, η λέξη zingiber προέρχεται από το αραβικό zind-schabil, που σημαίνει ρίζα. Εξ'αλλου, το φυτό παρουσιάζεται με διαφορετικές μεταξύ τους ονομασίες ακόμη και στις χώρες στις οποίες καλλιεργείται. 

Το φυτό της πιπερόριζας, αποτελείται από ένα σαρκώδες ρίζωμα, με πυκνές διακλαδώσεις, από το οποίο ξεκινούν δυο είδη βλαστών: το ένα είδος είναι ψηλοί, στείροι και κούφιοι, και σχηματίζουν τα φύλλα που είναι επιμήκη και λογχοειδή, το άλλο είδος είναι πιο κοντοί, γόνιμοι και καταλήγουν σε κωνοειδείς ταξιανθίες που αποτελούνται από άνθη κιτρινοπράσινα με κοκκινωπές κηλίδες. Ο καρπός της πιπερόριζας είναι μια κάψα, που χωρίζεται σε 7 εσωτερικά διαμερίσματα που περιέχουν πολυάριθμους σπόρους. Σήμερα, η ποιοτικότερη πιπερόριζα καλλιεργείται στην Καραϊβική. Είναι αγαπημένο και απαραίτητο συστατικό της ινδικής, ιαπωνικής και κινεζικής κουζίνας. 

Tι περιέχει: 
Το τζίντζερ αποτελείται σε μεγάλο ποσοστό από νερό (περίπου 80%). Επιπλέον, περιέχει αρκετό κάλιο, ψευδάργυρο, και πολυφαινόλες, στις οποίες οφείλονται κάποιες από τις ωφέλιμες δράσεις του. Tο ενεργό συστατικό της πιπερόριζας είναι η τζιντζερόλη, η οποία, όταν μαγειρευτεί, έχει πικάντικο άρωμα και μια γλυκιά και ταυτόχρονα πιπεράτη γεύση. Η ρίζα αυτού του βοτάνου έχει λίγες θερμίδες, αλλά είναι πολύ πλούσια πηγή πολλών βασικών θρεπτικών συστατικών και βιταμινών. 

Θρεπτική αξία ανά 100 γρ. τζίντζερ 
Ενέργεια: 80 kcal / Λιπαρά: 0,4 γρ. / Yδατάνθρακες: 18 γρ. / Φυτικές ίνες: 2 γρ. / Πρωτεΐνες: 2 γρ. / Mαγνήσιο: 43 mg / Xαλκός: 2 mg / Kάλιο: 415 mg / Φώσφορο: 34 mg / Aσβέστιο: 16 mg /Nάτριο: 13 mg / Bιταμίνη C: 5 mg / Φυλλικό οξύ: 11 μg 

Πώς σας ωφελεί 

Oι Kινέζοι το συνιστούν εδώ και 2000 χρόνια για τη βελτίωση στομαχικών διαταραχών και για την καλύτερη λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Tα αιθέρια έλαιά του και άλλα συστατικά του του προσδίδουν ορισμένες από τις πολύτιμες ιδιότητές του. Οι ευεργετικές ιδιότητες της πιπερόριζας είναι πολλές και η μαγειρική της αξία είναι μεγάλη. Το τζίντζερ έχει την ιδιότητα να ανακουφίζει από τη ναυτία και να αποτρέπει τον εμετό, είναι πολύ ευεργετικό για το ανοσοποιητικό σύστημα και ρυθμίζει την πίεση του αίματος. Σε συνδυασμό με τις σταφίδες σε ένα ζεστό ρόφημα, ρίχνει τον υψηλό πυρετό. Ειδικά για τους ηλικιωμένους αποτελεί ένα φυσικό ενδυναμωτικό βότανο που δίνει δύναμη και ενέργεια. Έρευνες έχουν δείξει ότι ρίχνει τα επίπεδα της χοληστερίνης και βοηθά στην καλή λειτουργία της καρδιάς. 

Συγκεκριμένα: 

• Φημίζεται για τις αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές και ανοσορρυθμιστικές του ιδιότητες.

• Το Ginger μπορεί να μειώσει σε σημαντικό βαθμό τη ναυτία. Λήψη ρίζας Ginger, σε δοσολογία ισοδύναμη με 1000mg σκόνης βοτάνου, μειώνει την τάση για έμετο και προλαμβάνει συμπτώματα όπως ο ίλιγγος, ο κρύος ιδρώτας και άλλα γαστρεντερικά συμπτώματα που σχετίζονται με την αδιαθεσία λόγω μετακινήσεων 

Mειώνει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα, ρυθμίζει το σάκχαρο και έχει επουλωτική δράση

• Για δυσπεψία – ναυτία: Bοηθά στην καλή χώνεψη, καταπολεμά τη ναυτία, τονώνει τον οργανισμό και απαλύνει τα συμπτώματα του κρυολογήματος, του στομαχόπονου και του πονοκεφάλου. Aν μετά το φαγητό νιώθετε φούσκωμα, πιείτε ένα τσάι με τζίντζερ. Φτιάξτε το τσάι σας όπως συνήθως και προσθέστε 1 κουταλάκι τριμμένο τζίντζερ. Tο ίδιο κάντε αν έχετε ναυτία.

Για το κρυολόγημα: Έχει αντιπυρετική και αντιμικροβιακή δράση. Οι πολλές εφαρμογές και χρήσεις της πιπερόριζας συμπεριλαμβάνουν την θεραπεία του άσθματος, της βρογχίτιδας, και άλλων αναπνευστικών προβλημάτων μαλακώνοντας και απομακρύνοντας τα φλέγματα από τους πνεύμονες. Η πιπερόριζα μπορεί επίσης να βοηθήσει την μείωση του πυρετού ζεσταίνοντας το σώμα και αυξάνοντας την εφίδρωση. Bάλτε σε ένα φλιτζάνι καυτό νερό, 1 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη ή τριμμένη φρέσκια ρίζα, 2-3 σταγόνες λεμόνι και 1 κουταλάκι μέλι. Αφήστε το 3-4 λεπτά, σουρώστε το και πιείτε το. Mπορείτε, επίσης, στο τσάι ή στο χαμομήλι σας να προσθέσετε αντί για τριμμένο τζίντζερ, μία μόνο σταγόνα αιθέριο έλαιο τζίντζερ. 

• Για την ιγμορίτιδα και τη βουλωμένη μύτη: Bάλτε σε ένα κατσαρολάκι 1 φλιτζάνι νερό και 1 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη, αφήστε το να βράσει και κάντε εισπνοές πάνω από το νερό που κοχλάζει ή βουτήξτε μια γάζα στο ίδιο μείγμα και κάντε κομπρέσες στη μύτη. Aυτό βοηθάει στο να ανοίξουν τα ιγμόρεια και να φύγουν οι εκκρίσεις. 

• Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το τζίντζερ βοηθάει στη μείωση των αρθριτικών ενοχλήσεων. Παρ’ όλα αυτά, απαιτούνται ακόμη περισσότερες μελέτες για την επιβεβαίωση των πιθανών του δράσεων στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. . 

• Η πιπερόριζα περιέχει αντιφλεγμονώδεις ουσίες και αιθέρια έλαια, τα οποία σε μελέτες με ζώα διαπιστώθηκε ότι ασκούν αναλγητική και ηρεμιστική δράση. Τα τελευταία χρόνια, ερευνητικές ομάδες αποφάσισαν να μάθουν εάν ασκούν την ίδια δράση και στους ανθρώπους, αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς». 

Στην πιο πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στην Επιθεώρηση «The Journal of Pain», συμμετείχαν 74 ενήλικοι οι οποίοι έκαναν ασκήσεις που στόχο είχαν να τους προκαλέσουν μυϊκό πόνο και φλεγμονή. Επί 11 ημέρες οι εθελοντές, είτε έτρωγαν 2 γραμμάρια πιπερόριζα την ημέρα, είτε μια ανενεργό ουσία. Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, η πιπερόριζα μείωνε κατά περίπου 25% τον πόνο τους, αλλά μόνο μετά το πρώτο 24ωρο από τη γυμναστική. Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της πιπερόριζας βοηθά στην ανακούφιση από τον πόνο και στην μείωση της φλεγμονής που σχετίζεται με την αρθρίτιδα, τους ρευματικούς και μυϊκούς σπασμούς. Οι θεραπευτικές ιδιότητες της πιπερόριζας διεγείρουν αποτελεσματικά την κυκλοφορία του αίματος, αποβάλλοντας τις τοξίνες από το σώμα, καθαρίζοντας το έντερο και τα νεφρά, και θρέφοντας το δέρμα 

• Σε μια παρόμοια μελέτη, μια άλλη ερευνητική ομάδα διερεύνησε τι συμβαίνει μόνο την πρώτη και στη συνέχεια τη δεύτερη ημέρα μετά τη γυμναστική. Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, η πιπερόριζα μείωνε κατά περίπου 25% τον πόνο τους, αλλά μόνο μετά το πρώτο 24ωρο από τη γυμναστική. Και πάλι, η πιπερόριζα δεν φάνηκε να επηρεάζει τον πόνο το πρώτο 24ωρο από τη γυμναστική, αλλά την επόμενη ημέρα ο πόνος ήταν λιγότερος, γεγονός που οδήγησε τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι η πιπερόριζα «μπορεί να αμβλύνει την εξέλιξη του πόνου». Αλλες μελέτες επιβεβαίωσαν πως η πιπερόριζα δεν ωφελεί κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τη γυμναστική, αλλά μπορεί να μειώσει τον πόνο από τη δεύτερη ημέρα και μετά. 


Για κράμπες: Σε 100 ml ελαιόλαδο, προσθέστε 1 κουταλιά φρεσκοτριμμένο τζίντζερ, ανακατέψτε το, βάλτε το σε ένα γυάλινο δοχείο και αφήστε το εκεί για 2 εβδομάδες. Kάθε φορά που έχετε κράμπα, κάντε εντριβές με το λάδι από τζίντζερ, γιατί διεγείρει την περιφερειακή κυκλοφορία του αίματος και απαλύνει τα συμπτώματα. 

• Η λήψη υψηλής δοσολογίας Ginger (πάνω από 10g ημερησίως) μειώνει σημαντικά τη συσσώρευση αιμοπεταλίων (δημιουργία θρόμβων), διότι καταστέλλει τη δημιουργία θρομβοξάνης (1) κατά 37%. Το Ginger μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης (και καταστέλλει τη βιοσύνθεση νέας χοληστερόλης) όταν λαμβάνεται μακροπρόθεσμα (2,3). Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι οι ενώσεις capsaicin (καψαϊκίνη) και shogaol, που περιέχονται στο Ginger, μειώνουν την αρτηριακή πίεση. 

• Η φήμη του τζίντζερ όμως βασίζεται πάνω απ'όλα στις αφροδισιακές του ιδιότητες που οφείλονται στις τζιντζερόλες, οι οποίες αυξάνουν την ποσότητα σπέρματος που παράγεται και βελτιώνουν την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων. 

• Σύγχρονοι ερευνητές έχουν καταγράψει πολλά από τα οφέλη της πιπερόριζας στην υγεία: σε άρθρο του 2011 στο Critical Reviews in Food Science and Nutrition, αναφέρεται ότι αυτή η εξωτική ρίζα, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία καρδιαγγειακών προβλημάτων, πεπτικών διαταραχών

Μπορεί να βοηθήσει στο διαβήτη. Η Πιπερόριζα μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, με βάση το αποτέλεσμα μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. Ένα συστατικό της ασιατικής ρίζας αυξάνει την ικανότητα απορρόφησης της γλυκόζης των μυών. Με αυτόν τον τρόπο, ο κίνδυνος των επιπλοκών για τα άτομα με διαβήτη μειώνεται. 

Μειώνει τη συσσώρευση λίπους. Μια μελέτη το Σεπτέμβριο του 2011, αξιολόγησε τον αντίκτυπο του τζίντζερ στην απορρόφηση λίπους. Αρουραίοι έλαβαν ημερήσιες δόσεις πιπερόριζας για οκτώ εβδομάδες. Η θεραπεία αυτή διευκόλυνε την πέψη του λίπους και αύξησε τα επίπεδα ενέργειας. Αυτές οι αλλαγές, εμπόδισαν τη συσσώρευση του λίπους στο σώμα. 

Κίνδυνοι και παρενέργειες πιπερόριζας 

- Όποιος πάσχει από πέτρα στη χολή θα πρέπει να απέχει από την κατανάλωση της ρίζας, ώστε να αποφευχθεί ο ερεθισμός στη χοληδόχο κύστη. 

- Επίσης, για τις εγκυμονούσες συνιστάται να μην καταναλώνουν τη ρίζα, καθώς η Πιπερόριζα θα μπορούσε να πυροδοτήσει την έναρξη του τοκετού. 

Πώς θα το βρείτε στην αγορά 

• Σε ρίζα. 
• Σε σκόνη (μπαχαρικό που προέρχεται από αποξηραμένη πιπερόριζα κατόπιν ειδικής επεξεργασίας). 
• Σε σιρόπι. 
• Σε αιθέριο έλαιο. 
• Σε κάψουλα. 
• Σε βάμμα. 
• Σε τσάι 

Tο μπαχαρικό θα το βρείτε σε μεγάλα σουπερμάρκετ, καθώς και σε μαγαζιά που πωλούν μπαχαρικά. Tη ρίζα θα τη βρείτε σε σουπερμάρκετ και σε καταστήματα υγιεινής διατροφής και βιολογικών προϊόντων. Tο αιθέριο έλαιο, το σιρόπι, τις κάψουλες και το βάμμα θα τα αναζητήσετε σε επιλεγμένα φαρμακεία. H ρίζα πρέπει να είναι λεία, χωρίς ρυτίδες και σκληρή με ομοιόμορφο χρώμα. Σε περίπτωση που κάποια σημεία είναι μαλακά, ρυτιδιασμένα ή με διαφορετικό χρώμα σημαίνει ότι δεν είναι φρέσκια. 

Συντήρηση : H φρέσκια ρίζα συντηρείται στο ψυγείο για δύο εβδομάδες περίπου. Kατά τη φύλαξη δεν πρέπει να την ξεφλουδίσετε όλη, γιατί θα αλλοιωθεί γρήγορα και θα χαθούν τα θρεπτικά της συστατικά. Φροντίστε να ξεφλουδίζετε κάθε φορά μόνο το σημείο που πρόκειται να καταναλώσετε. 

Πως να το καταναλώσετε 

H χαρακτηριστική του γεύση νοστιμίζει φαγητά, σάλτσες, γλυκά, ροφήματα και κοκτέιλ ποτών. Mπορείτε να το καταναλώσετε ωμό, αλλά και μαγειρεμένο.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Πώς πλένουμε τα φρούτα και λαχανικά. Γιατί δεν χρησιμοποιούμε σαπούνι

Της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος, medlabnews.gr 

Ακούγοντας για τους κινδύνους από τη χρήση φυτοφαρμάκων και εντομοκτόνων στα φρούτα και στα λαχανικά, αλλά και βλέποντας το χώμα πάνω τους μας δημιουργούνται εύλογα διάφορες ανησυχίες. Oι ανησυχίες είναι δικαιολογημένες και μη γνωρίζοντας τι είναι σωστό προσπαθούμε να τα καθαρίσουμε, με τρόπους που κακό κάνουν παρά καλό. 

Και φυσικά δεν είναι δυνατό να αποτελούν οι φόβοι μας λόγω αποφυγής της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών που αποτελούν την βάση της μεσογειακής διατροφής. 

Oι μολύνσεις που μας απειλούν είναι δύο ειδών: 

• H λεγόμενη «μηχανική», η οποία προέρχεται από τις σκόνες, τις κοπριές, τα βρόμικα νερά κ.ά., που βρίσκονται στο έδαφος και έρχονται σε άμεση επαφή με τα φυτά, τα λαχανικά ή τα φρούτα. 

• H «χημική» μόλυνση, η οποία αναφέρεται στα λιπάσματα, στα φυτοφάρμακα και στα εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες. Eίναι πιθανό, όμως, να προέρχεται και από τον αέρα (π.χ. αμπέλια κοντά σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας μπορεί να μολυνθούν από το μόλυβδο της βενζίνης). 

Προσοχή 

Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να αποφύγουμε (το κάνουν λάθος οι περισσότεροι) είναι ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε σαπούνι. Δεν χρησιμοποιούμε ποτέ για το πλύσιμο των λαχανικών και των φρούτων χημικά φάρμακα οποιασδήποτε μορφής (π.χ υγρό πιάτων). Τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν πόρους στην εξωτερική τους επιφάνεια μέσω των οποίων θα εισέλθει μέρος των χημικών στο εσωτερικό τους.

Ένα πολύ καλό πλύσιμο με άφθονο τρεχούμενο νερό (πόσιμο) απομακρύνει τη «μηχανική» μόλυνση, εξουδετερώνοντας έτσι μεγάλο αριθμό μικροβίων και βακτηρίων. Tο καλό πλύσιμο επιβάλλεται, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για λαχανικά που θα καταναλωθούν νωπά ή φρούτα των οποίων η φλούδα δεν θα αφαιρεθεί. Aν και υπάρχουν ορισμένα γεωργικά φάρμακα που απορροφώνται αυτούσια από το φυτό και δεν φεύγουν με το πλύσιμο, τα περισσότερα σύγχρονα φάρμακα δεν εισχωρούν στο εσωτερικό τους και επομένως είναι εύκολο να απομακρυνθούν. Ένα πολύ καλό πλύσιμο με άφθονο τρεχούμενο νερό απομακρύνει τη «μηχανική» μόλυνση, εξουδετερώνοντας έτσι μεγάλο αριθμό μικροβίων και βακτηρίων

Oρισμένοι υποστηρίζουν ότι πλένοντας εκτός από νερό και με ξίδι τα τρόφιμα που είναι επιρρεπή σε ποικίλες μορφές μολύνσεων (π.χ. τα λαχανικά), αυτά αποκτούν μια επιπλέον «ασπίδα» προστασίας απέναντι στα μικρόβια. Πράγματι, το ξίδι δημιουργεί ένα όξινο περιβάλλον στο οποίο δεν μπορούν να ζήσουν ορισμένοι μικροοργανισμοί. Aπό την άλλη πλευρά, όμως, πολλοί είναι και αυτοί που επιβιώνουν σε ανάλογες συνθήκες, οπότε μάλλον είναι άσκοπο να το χρησιμοποιείτε παντού και πάντα! 

Η διαδικασία είναι πολύ απλή: 
• Γεμίστε μια λεκάνη ή το νεροχύτη της κουζίνας με ένα διάλυμα από 1 μέρος λευκού ξιδιού και 3 μέρη νερού. 
• Ρίξτε όλα τα φρούτα και λαχανικά που μόλις αγοράσατε μέσα σε αυτό (εναλλακτικά μπορείτε να βάλετε το διάλυμα σε ένα δοχείο και να ψεκάσετε ό,τι θέλετε ξεχωριστά) 
• Με τα χέρια σας τρίψτε τα φρούτα και λαχανικά για να πάει το διάλυμα παντού, αλλά και για να φύγουν και άλλα υπολείμματα, όπως το χώμα. 
• Τέλος, αδειάστε την λεκάνη/νεροχύτη και πλύνετε τα φρούτα και λαχανικά με καθαρό τρεχούμενο νερό. 

Τα «καθαρά» φρούτα και λαχανικά, τα οποία είναι λιγότερο πιθανό να συγκρατήσουν τα φυτοφάρμακα είναι το καλαμπόκι, ο ανανάς, το λάχανο, τα κατεψυγμένα μπιζέλια, τα κρεμμύδια, τα σπαράγγια, το μάνγκο, το αβοκάντο, τα ακτινίδια, η μελιτζάνα, το γκρέιπφρουτ, το πεπόνι, το κουνουπίδι και οι γλυκοπατάτες. 

Όσο και αν πλένετε τα φρούτα και τα λαχανικά σας πριν τα τοποθετήσετε στο ψυγείο, τα συρτάρια ή ο χώρος που τοποθετούνται αυτά είναι ιδιαίτερα βρόμικος. Συνεχώς αναπτύσσονται βακτήρια και επιπλέον, λόγω του ότι συνήθως αυτός ο χώρος είναι χαμηλά στο ψυγείο, άλλα φαγητά στάζουν εκεί μέσα χειροτερεύοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση. 

Πώς να τα αποθηκεύετε στο ψυγείο σας 

Μην βάζετε τα φρούτα και τα λαχανικά κατευθείαν μέσα στο ψυγείο χωρίς καμία προστατευτική σακούλα. Τοποθετήστε τα μέσα στις σακούλες τους και απλά φροντίστε να χαλαρώσετε λίγο το άνοιγμα της σακούλας για να μη δημιουργείται υγρασία και μούχλα. 

Γενικά η υγρασία συμβάλει στην εμφάνιση μούχλας, για αυτό και πρέπει τα φρούτα και τα λαχανικά να είναι στεγνά. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να απλώσετε μερικές απορροφητικές χαρτοπετσέτες κάτω από τα φρούτα και τα λαχανικά για να απορροφηθεί η περιττή υγρασία 

Σημαντικό: 

• Μην επιτρέπετε στα παιδιά να πιάνουν άπλυτα φρούτα και λαχανικά, γιατί μπορεί να έχουν φυτοφάρμακα. 

• Κρατήστε τα φρούτα και τα λαχανικά εκτός ψυγείου για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, διαδικασία που υποβοηθά τη διάσπαση του φυτοφαρμάκου. Προτιμήστε φρούτα και λαχανικά εποχής γιατί στα εκτός εποχής έχει γίνει κατά τεκμήριο μεγαλύτερη χρήση φυτοφαρμάκων. 

• Μην τρώτε και μη μαγειρεύετε άπλυτα φρούτα, όσπρια και λαχανικά και μην τα αποθηκεύετε άπλυτα στο ψυγείο. 

• Tρόφιμα με σκληρή επιφάνεια, όπως τα καρότα και οι πατάτες, μπορείτε να τα καθαρίζετε με μια βούρτσα. 

• Πολλοί άνθρωποι δεν πλένουν τη φλούδα ενός αβοκάντο πριν από την κοπή του, επειδή δεν τρώγεται. Αλλά στην πορώδη φλούδα του αβοκάντο ζουν βλαβερά βακτήρια τα οποία μπορεί να μεταφερθούν και να μολύνουν το μαχαίρι σας, καθώς κόβετε το φρούτο. 

πηγή

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Προσοχή. Οξεία δηλητηρίαση από το ξαναζεσταμένο ρύζι...

Πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι κινδυνεύουν συχνά να πάθουν δηλητηρίαση οι ίδιοι ή τα μέλη της οικογένειάς τους, από το μαγειρεμένο ρύζι που περισσεύει στο γεύμα και το καταναλώνουν ξαναζεσταμένο αργότερα ή την επόμενη μέρα. 

Ωστόσο, δεν είναι η αναθέρμανση που προκαλεί το πρόβλημα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το ρύζι έχει αποθηκευτεί πριν ξαναζεσταθεί. 

Πώς προκαλείται η δηλητηρίαση 

Το ωμό ρύζι μπορεί να περιέχει σπόρια από το Bacillus cereus, ένα βακτήριο που μπορεί να προκαλέσει τροφική δηλητηρίαση. Ακόμα, όμως, και όταν το ρύζι μαγειρευτεί, αυτά τα σπόρια μπορούν να επιβιώσουν.

Εάν αυτό το μαγειρεμένο ρύζι αφεθεί σε θερμοκρασία δωματίου, τα σπόρια του Bacillus cereus, που έχουν επιβιώσει, μπορούν να αναπτυχθούν σε βακτήρια. Αυτά τα βακτήρια θα πολλαπλασιαστούν και θα παράγουν τοξίνες (δηλητήρια) που προκαλούν εμετό ή διάρροια.
Όσο περισσότερο το αφήνετε σε θερμοκρασία δωματίου, τόσο πιο πιθανό είναι ότι αυτά τα βακτήρια, ή οι τοξίνες θα το κάνουν επικίνδυνο προς κατανάλωση. 

Τα συμπτώματα της τροφικής δηλητηρίασης 

Αν φάτε ρύζι που περιέχει βακτήρια Bacillus cereus μπορεί να αρρωστήσετε και να παρουσιάσετε έμετο ή διάρροια περίπου 1-5 ώρες μετά την κατανάλωσή του. Τα συμπτώματα είναι σχετικά ήπια και συνήθως διαρκούν περίπου 24 ώρες. 

Συμβουλές για την ασφαλή κατανάλωση του ρυζιού 

Ιδεατά, πρέπει να καταναλώνετε το ρύζι αμέσως μόλις έχει μαγειρευτεί.

Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε βάλτε το στο ψυγείο (στην ψύξη) όσο το δυνατόν ταχύτερα (ιδανικά εντός μιας ώρας, αφότου το μαγειρέψετε)

Μην το κρατήσετε (μαγειρεμένο) στο ψυγείο για περισσότερο από μία ημέρα προτού το ξαναζεστάνετε για να το φάτε.

Όταν ξαναζεσταίνετε οποιοδήποτε τύπο ρυζιού, πάντα να βεβαιώνεστε ότι το γεύμα σας έχει ζεσταθεί καλά ολόκληρο, χωρίς να υπάρχουν σημεία που έχει μείνει ακόμα κρύο από την ψύξη (πχ όταν το ξαναζεσταίνετε στον φούρνο μικροκυμάτων)

Ποτέ μην το ξαναζεσταίνετε περισσότερο από μία φορά. 

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

Κελυφωτά φυστίκια ή Φυστίκια Αιγίνης, μια σούπερ τροφή με μεγάλη θρεπτική αξία, κάνοντας καλό στην καρδιά, στην χοληστερίνη, στα μάτια, στην δίαιτα

Της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr 

Τα κελυφωτά φυστίκια είναι από τους καλύτερους ποιοτικά και πιο νόστιμους ξηρούς καρπούς. Έχουν χαρακτηριστεί ως ΣΟΥΠΕΡ ΤΡΟΦΗ και όχι άδικα. Ανατρέχοντας στη θρεπτική τους αξία βλέπουμε ότι αποτελούν από τα λίγα τρόφιμα, τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών.

Η φυστικιά (pistachio) είναι φυλλοβόλο δέντρο του γένους Πιστακία και της οικογένειας των Ανακαρδιοειδών. Η καταγωγή της είναι από το Ιράν και σήμερα καλλιεργείται ευρύτατα από την Ασία μέχρι τις Μεσογειακές χώρες και την Αμερική για το καρπό της, το φυστίκι. Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 10 μέτρα με πλούσια διακλάδωση με κλαδιά που έχουν χρώμα σταχτί.

Τα φύλλα του είναι δερματώδη και σύνθετα. Οι ταξιανθίες της φυστικιάς σχηματίζουν τσαμπιά από μικρά άνθη. Οι φυστικιές είναι αρσενικά και θηλυκά δέντρα, με τα αρσενικά να ανθίζουν νωρίτερα. Έτσι η γύρη συλλέγεται και συντηρείται σε ψυγεία, και ρίχνεται αργότερα στα θηλυκά άνθη με τη μορφή ραντίσματος (τεχνητή επικονίαση).

Ο καρπός του δέντρου έχει μήκος 1-2 εκατοστά και το περικάρπιο είναι δερματώδες και έχει πράσινο χρώμα, ενώ το εσωτερικό (ενδοκάρπιο) είναι ξυλώδες και σκληρό. Όταν ωριμάσει το περικάρπιο τότε γίνεται ωχρό, σχίζεται και πέφτει αφήνοντας το ενδοκάρπιο που με τη σειρά του ανοίγει αφήνοντας να φανεί η εσωτερική ψίχα. Αυτή έχει χρώμα πράσινο και περιβάλλεται από λεπτό φλοιό ρόδινου χρώματος (περισπέρμιο). Οι καρποί της φυστικιάς σχηματίζουν ολόκληρα τσαμπιά. 

Οι πρώτες φυστικιές ήρθαν στην Αίγινα στα τέλη του 19ου αιώνα και αρκετές φυστικιές φυτεύτηκαν στο νησί μεταξύ 1920 και 1940, αφού είχε ήδη παρατηρηθεί η καλή εδαφική προσαρμογή του δένδρου και η δυνατότητα προσπορισμού αξιόλογου εισοδήματος.

Tα φρέσκα ελληνικά φυστίκια Αιγίνης και Μεγάρων είναι από το 1994 προϊόν Π.Ο.Π. (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης), για να προστατευτεί από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Πρόκειται πράγματι για ένα μοναδικό προϊόν, αφού ένας σπάνιος συνδυασμός ικανού αριθμού παραγόντων του δίνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το έχουν καταστήσει διάσημο. 

Η φυστικιά Αιγίνης ονομάζεται και κοιλαράτη. 

Στην αγορά, τα φρέσκα ελληνικά φυστίκια Αιγίνης, αλλά και αυτά των άλλων περιοχών, όπως τα Μέγαρα, η Φθιώτιδα, η Χαλκιδική και η Εύβοια, βγαίνουν στις αρχές Σεπτεμβρίου. Εισάγουμε όμως και πολλά φυστίκια τύπου Αιγίνης κυρίως από το Ιράν και τη Συρία, που θεωρούνται εξίσου καλής ποιότητας με τα ελληνικά. Εισαγωγές γίνονται και από την Αμερική, αλλά η γεύση αυτών των φυστικιών διαφέρει κατά πολύ από αυτήν των Αιγίνης που γνωρίζουμε.  Το Ιράν έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στο κόσμο. Ακολουθούν οι Η.Π.Α., η Τουρκία και η Συρία. Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη και έκτη στον κόσμο με 9.500 τόνους ετησίως.

Τα φυστίκια χαρακτηρίζονται σαν μια σούπερ, συμπυκνωμένη τροφή. Είναι από τα λίγα τρόφιμα τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών. Πιο συγκεκριμένα, μια μόλις χούφτα καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών σε ενέργεια, καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες, βιταμίνες (ιδιαιτέρως το συμπλέγματος Β), μέταλλα και ευεργετικά αντιοξειδωτικά συστατικά.

Ακόμη και 25 γραμμάρια φυστίκια είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και περιέχουν 10 τοις εκατό από τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία όπως η βιταμίνη B6, θειαμίνη, μαγνήσιο, φωσφόρο και χαλκό και φυτικές ίνες. 

Διατροφικές πληροφορίες ανά 100g 

Ενέργεια                      574kcal

Λίπος                             51.6g

Πρωτεΐνη                      17.6g

Υδατάνθρακες             11.6g

Ουγγρικα λιπαρα οξεα:  42.4g      

Φυτικες ινες                 10.5g

Βιταμίνη Α                      0.025mg

Βιταμίνη Β1                    0.69mg

Βιταμίνη Β2                    0.2mg

Βιταμίνη Β3                    1.45mg

Βιταμίνη Β5                    1.19mg

Βιταμίνη B6                    0.25mg

βιταμίνη Β7                    0.018mg

Φολικό οξύ                   58mg

Βιταμίνη Ε                       5.2mg

Βιταμίνη C                       7mg

Ασβέστιο                      136mg

Κάλιο                                 1020mg

Μαγνήσιο                      158mg

Φώσφορος                    500mg

Νάτριο                                6mg

Σίδηρος                            7.3mg

Ψευδάργυρος                  1.4mg 

Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές στερόλες, ουσίες που αποδεδειγμένα σήμερα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης. 

Αντιοξειδωτικά, τα οποία γνωρίζουμε ότι μας προστατεύουν από τη γήρανση και νοσήματα όπως τα καρδιαγγειακά.

Βιταμίνη Β6, η οποία μειώνει τα επίπεδα της ουσίας ομοκυστείνης, μιας ουσίας που σχετίζεται με την εμφάνιση αθηρωματικών πλακών και αρτηριοσκλήρυνσης. 

Τα φυστίκια Αιγίνης, εκτός του ότι είναι απολαυστικά, μπορούν ταυτόχρονα να μειώσουν τον κίνδυνο για καρδιακά προβλήματα, αφού έρευνα που έγινε στην Πενσιλβάνια έδειξε ότι καταναλώνοντας 40 γραμμάρια φυστίκια Αιγίνης την ημέρα για 4 εβδομάδες και διπλασιάζοντας την ποσότητα για 4 επιπλέον εβδομάδες, η LDL χοληστερόλη πέφτει κατά 9% το πρώτο διάστημα και 12% το επόμενο. Η κατανάλωση φυστικιών και τα δύο αυτά διαστήματα μείωσε κατά 15% τα επίπεδα της ιντερλευκίνης – 1, ενός δείκτη φλεγμονής που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακές παθήσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί τα φυστίκια έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λίπη και υψηλή σε ακόρεστα, ενώ δεν περιέχουν καθόλου λιπαρά οξέα. Μια πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει ότι η καθημερινή κατανάλωση φυστικιών βοηθάει στην μείωση της πίεσης.

Περιέχουν υψηλή ποσότητα καλίου, το οποίο βοηθάει τον οργανισμό ρίχνοντας τα επίπεδα της ορμόνης στρες κορτιζόλης, περισσότερο από κάθε άλλο ξηρό καρπό.

Mελέτες έρχονται να πιστοποιήσουν είναι το ότι τα κελυφωτά φυστίκια περιέχουν τα συστατικά λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, τα οποία έχουν ευεργετική επίδραση στα μάτια μας. Συγκεκριμένα, έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την ακτινοβολία που καθημερινά δέχεται ο οφθαλμός, συμβάλλοντας στην πρόληψη της γεροντικής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας προφανώς επιτρέποντας στον οφθαλμό να φιλτράρει το επιβλαβές μικρού κύματος φως και περιορίζοντας άλλες επιβλαβείς επιδράσεις στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.

Τα φυστίκια δεν μπορεί να θεωρείται ως τροφή για δίαιτα, αλλά, όπως φαίνεται από τις πιο πρόσφατες έρευνες, μπορεί να σε αδυνατίσουν. Έρευνες δείχνουν ότι κόβουν την όρεξη και δεν ανεβάζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον, μία αμερικανική έρευνα έδειξε ότι άτομα που περιλάμβαναν φυστίκια στη διατροφή τους δεν πήραν βάρος, ενώ είδαν και πτώση στα επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα. Τα φυστίκια περιέχουν τα λεγόμενα καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, που φαίνεται ότι συμβάλλουν και στη μείωση λίπους στο στομάχι. Επιπλέον, είναι καλή πηγή πρωτεΐνης και ο συνδυασμός πρωτεΐνης και λίπους είναι ιδανικός για να κόψει την όρεξη. 

Πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως η κατανάλωση φυστικιών Αιγίνης ενδεχομένως να συνδέεται και με την καλύτερη διαχείριση του σωματικού βάρους, συμβάλλοντας στην επίτευξη υψηλότερου αισθήματος κορεσμού, συγκριτικά με άλλα ισοθερμιδικά σνακ, ενώ έχει φανεί πως η προσθήκη τους σε γεύματα υψηλού γλυκαιμικού δείκτη μειώνει σημαντικά τη μεταγευματική απόκριση γλυκόζης.

Κι όλα αυτά με μόλις 170 θερμίδες ανά μερίδα περίπου 30 γραμμαρίων!  Με 3 ή 4 θερμίδες το καθένα, τα φυστίκια Αιγίνης έχουν τις λιγότερες θερμίδες απ’ όλους τους ξηρούς καρπούς. Μπορούμε δηλαδή να καλύπτουμε ένα σημαντικό μέρος των ημερησίων αναγκών μας σε θρεπτικά συστατικά με φυσικό τρόπο, ειδικά αν τα απολαμβάνουμε άψητα και ανάλατα. 

Τα αγοράζουμε ολόκληρα με το κέλυφος ή μόνο την ψίχα, ψημένα ή άψητα, αλατισμένα ή ανάλατα, αλλά και φρέσκα. 
Τα καλύτερα: Πρέπει, όταν τα αγοράζουμε, να είναι λίγο ανοιχτά και ο καρπός τους να μην έχει τρύπες. Τα καλύτερης ποιότητας είναι φυσικά ανοιχτά από τη μύτη και όχι από το πλάι, όπως είναι αυτά που είναι τεχνητά ανοιγμένα, οι λεγόμενες τσιμπίδες.

Στην Αίγινα είναι πια θεσμός και το φεστιβάλ φυστικιού που διοργανώνουν τον Σεπτέμβριο οι τοπικοί φορείς

πηγή

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Οι τροφές που δεν λήγουν ποτέ

Αυτές είναι οι 10 τροφές που αντέχουν σχεδόν για πάντα. Τα καλό είναι ότι τα αλκοολούχα ποτά είναι και αυτά μέσα στην λίστα άρα μην ανησυχείτε και να έρθει το τέλος του κόσμου σίγουρα θα είμαστε μεθυσμένοι.

Ασπρο Ρύζι
Δεν είναι όλα τα ρύζια ίδια. Θα νομίζατε πως το καστανό και το λευκό ρύζι διαρκούν το ίδιο, αλλά αυτό είναι λάθος. Λόγω των ελαίων που υπάρχουν στο καστανό ρύζι, μπορεί να διαρκέσει το πολύ 6 μήνες, ενώ το λευκό ρύζι, μπορεί να κρατήσει ακόμα και για 30 χρόνια. Πράγμα που το κάνει εκπληκτικό αν σκεφτείς πως αυτό το καταναλώνουμε. Για να διαρκέσει τόσο, θα πρέπει να είναι αεροστεγώς κλεισμένα και σε μέρος σκοτεινό και με χαμηλή θερμοκρασία.

Μέλι
Το πιο παλιό βάζο μέλι που έχει βρεθεί, είναι 5500 χρόνων. Ποιος μπορούσε να φανταστεί πως διαρκεί τόσο το μέλι. Τα λουλούδια και οι μέλισσες πάνε μαζί για να δημιουργήσουν αυτή την φανταστική τροφή. Είναι υψηλά οξειδωτικό, με πολύ χαμηλή υγρασία κάτι που δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον που δεν εκτίθεται σε βακτήρια. Αν και μπορεί να πάρει υγρασία από το περιβάλλον, αν θερμανθεί, στραγγιστεί και σφραγιστεί κατάλληλα, μπορεί να κρατήσει για πάντα. Αυτό είναι κάτι που ούτε κι εγώ ήξερα, και φρόντισα να προμηθευτώ.

Αλάτι
Αυτό είναι λίγο πολύ γνωστό. Θέλω να πω, χρησιμοποιούμε το αλάτι για να διατηρήσουμε άλλα τρόφιμα. Είναι λογικό λοιπόν πως το αλάτι το ίδιο, μπορεί να κρατήσει για πολύ μεγάλο διάστημα. Το αλάτι του εμπορίου που αγοράζουμε, μπορεί να κρατήσει μέχρι 5 χρόνια το πολύ κι αυτό αν προσθέσουμε ιώδιο. Αλλά στο κάτω κάτω, ποιος θα χρησιμοποιούσε αλάτι περισσότερο κι από 5 χρόνια ακόμα και σε έκτακτες συνθήκες;

Σόγια
Ούτε αυτό μας εκπλήσσει. Από μόνη της η σόγια προστίθεται για να διατηρήσουμε άλλα τρόφιμα ενώ στο ψυγείο διατηρείται για χρόνια.

Ζάχαρη
Εδώ το πιο σημαντικό είναι η υγρασία. Αν κρατήσουμε την υγρασία εκτός, τότε θα μπορέσει να διαρκέσει περισσότερο. Λένε πως όπως αποθηκεύσεις την ζάχαρή σου, κι όσο πιο μακριά κρατήσεις την υγρασία, τόσο περισσότερο θα κρατήσει.

Ξερά Φασόλια
Τώρα, από προσωπική πείρα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως τα φασόλια κρατάνε πολύ. Πάρα πολύ. Και το ξέρει κάθε φτωχικό σπίτι. Όταν ήταν ώρα για φαγητό, και ήμασταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, θα μουλιάζαμε φασόλια για λίγες ώρες και μετά τα μαγειρεύαμε. Υπάρχουν έρευνες που έχουν δείξει πως ακόμα και μετά από 3 δεκαετίες, κρατάνε αν και μπορεί να έχει αλλοιωθεί κάπως η γεύση τους.

Καθαρό σιρόπι σφενδάμου
Λέξεις όπως το «για πάντα», δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται έτσι απλά. Παρ’όλ’αυτά, το Πανεπιστήμιο της Γιούτα, έκανε έρευνες και απέδειξε πως το σιρόπι σφενδάμου, κρατάει για πάντα. Κυριολεκτικά. Αντιστέκεται στα μικρόβια, καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο τρόφιμο.

Γάλα σε σκόνη
Αν και δεν είναι και τόσο γευστικό, θα κρατήσει πολύ περισσότερο από το φρέσκο γάλα. Όλοι έχουμε ακούσει πόσο άσχημα μυρίζει το γάλα όταν χαλάσει. Γίνεται σύντομα και συνήθως στο φρέσκο γάλα πολύ πολύ γρήγορα. Σίγουρα λοιπόν, δεν θα σε ενοχλήσει η γεύση του γάλακτος σε σκόνη.

Αλκοολούχα ποτά
Κι αυτό έρχεται από προσωπική μου εμπειρία. Πολλές φορές έτυχε να πιω κάποιο «σκληρό» ποτό αντί για κάποιο ελαφρύ, φρουκτώδες διαπιστώνοντας πως αυτά, μετά από ένα διάστημα αλλοιώνονται και χαλάνε πολύ γρήγορα. Σε κάθε περίπτωση επιλέγεις τα καθαρά, αλκοολούχα ποτά.

Αποξηραμένο κρέας
Μέχρι πρότεινως δεν το είχα ξανακούσει. Είναι σαν βοδινό κρέας αλλά ονομάζεται αποξηραμένο. Αποξηραμένο κρέας, με μούρα και καρπούς, δίνει ένα εξαιρετικό φαγητό που μπορεί να μαγειρευτεί με πολλούς τρόπους. Είναι κάτι παράξενο μεν αλλά πολύ χρήσιμο. 

πηγή

Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

Πεπόνι. Δεν παχαίνει, έχει αντιπηκτικές ιδιότητες, πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και ιχνοστοιχεία, βοηθά στο αδυνάτισμα.

Της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή Βιολόγος, medlabnews.gr 

Χρυσαφένια, νόστιμα και αρωματικά τα πεπόνια συναγωνίζονται τα καρπούζια για τον τίτλο βασιλιά των φρούτων το καλοκαίρι. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες πεπονιών, που ξεχωρίζουν από το χρώμα του φλoιού, από το σχήμα ή από το βάρος. Τα cantaloupe ή "muskmelon", όπως και οι άλλες ποικιλίες πεπονιού, είναι μέλη της μεγάλης οικογένειας των κολοκυνθοειδών (cucurbitacea). Ανήκουν στo γένος Κουκούμις (Cucumis) και το επιστημονικό όνομα είναι: Cucumis melo (Πέπων ο κοινός).

Η λέξη πεπόνι, προέρχεται από το λατινικό melopepo ή melopepone, που σημαίνει μηλοπέπων, δηλαδή, σε ελεύθερη απόδοση «μήλο – πεπόνι». Στα ελληνικά έχει επικρατήσει το όνομα πεπόνι (πέπων) ενώ σε άλλες γλώσσες το πεπόνι λέγεται melon από το πρώτο συνθετικό της λέξης μηλοπέπων (melopepone).

Για αρκετό καιρό οι ειδικοί πίστευαν ότι πεπόνι ήρθε από την Κεντρική Ασία και το Ιράν. Νεότερες μελέτες αναφέρουν ότι μάλλον προέρχεται από την υποσαχάρια Αφρική. Σ’ αυτές τις περιοχές υπάρχουν ακόμα ορισμένες άγριες ποικιλίες πεπονιού με μικρούς βρώσιμους καρπούς.

Από την περιοχή αυτή έγινε γνωστό στη Μέση Ανατολή και στην συνέχεια μέσω της Ινδίας και του Αφγανιστάν έφτασε έως την Κίνα. Αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι η καλλιέργεια πεπονιών γινόταν στο Ιράν και στην Κίνα, πριν από 5000 χρόνια, και την Αίγυπτο, πριν από 4000 χρόνια.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι, γνώριζαν το πεπόνι, αλλά προτιμούσαν το καρπούζι.

Θεωρούσαν το πεπόνι λαχανικό και το κατανάλωναν σε σαλάτες ή μαγειρεμένο, με ξίδι, πιπέρι και με άλλα μπαχαρικά. Στη Ρώμη, η τιμή ήταν πολύ υψηλή, λόγω της σπανιότητάς του. Οι Μαυριτανοί στήριξαν την καλλιέργεια και την παραγωγή του στην Ισπανία τον όγδοο αιώνα, αλλά το πραγματικό ενδιαφέρον για το πεπόνι ξεκίνησε τον δέκατο πέμπτο ή δέκατο έκτο αιώνα, όταν είχαν αναπτυχθεί οι γλυκές ποικιλίες φρούτων.
Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, ιταλοί μοναχοί δημιούργησαν – με διασταύρωση στον αγρό- μια ιδιαίτερα νόστιμη αρωματική ποικιλία πεπονιού, στο οποία έδωσαν το όνομα της παπικής κατοικίας όπου είχε παραχθεί (Cantalupo).

Ο Χριστόφορος Κολόμβος, εισήγαγε το πεπόνι στο νησί Ισπανιόλα (Μεγάλες Αντίλλες) το 1494, κατά το δεύτερο ταξίδι του στην Αμερική. Στην Κεντρική Αμερική το συναντάμε αργότερα το 1516, στη Βιρτζίνια το 1609 και τη Νέα Υόρκη το 1629.

Το πεπόνι έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, πολλά αντιοξειδωτικά και βιταμίνες, ικανοποιεί την πείνα και τη δίψα χωρίς να χρειάζεται να καταναλώσουμε μεγάλες ποσότητές του και χωρίς να δημιουργεί απότομη αύξηση του σακχάρου στο αίμα.

Το πεπόνι, όπως και όλα τα φρούτα, οφείλει τη γλυκιά του γεύση στη φρουκτόζη. Η φρουκτόζη δεν προκαλεί υπεργλυκαιμία όπως η ζάχαρη, για αυτόν το λόγο δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα με τα γλυκίσματα. Έτσι μπορείτε να εξηγήσετε το λόγο που τα φρούτα συστήνεται να καταναλώνονται καθημερινά σε αρκετά μεγάλες ποσότητες, ενώ τα γλυκά περιορίζονται σε 1 με 2 φορές την εβδομάδα. Τα φρούτα έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη και μας βοηθούν να έχουμε ισορροπημένη καμπύλη γλυκόζης, με αποτέλεσμα για τις 2-3 επόμενες ώρες από την κατανάλωσή τους να νιώθουμε πλήρεις και ήρεμοι.

Έχει αντιοξειδωτικές, αντιθρομβωτικές, αντικαρκινικές και αντιγηραντικές ιδιότητες, συμβάλλει στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης του αίματος, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάει στην προστασία της όρασης και του δέρματος.

Το πεπόνι είναι μια φυσική πηγή πολύτιμων αντιοξειδωτικών ουσιών, καθώς κρύβει μέσα του βιταμίνη C και β-καροτίνη. Οι ουσίες αυτές προστατεύουν τον οργανισμό από διάφορους τύπους καρκίνου, καρδιακά νοσήματα άλλα και προβλήματα που συνδέονται με τη μεγάλη ηλικία, όπως ο καταρράκτης.

Tο πεπόνι περιέχει επίσης χρήσιμα μέταλλα, όπως είναι το κάλιο και το μαγγάνιο. Tο πεπόνι περιέχει επίσης χρήσιμα μέταλλα, όπως είναι το κάλιο και το μαγγάνιο.

Είναι ως φρούτο πλούσιο σε κάλιο, που συμβάλλει καθοριστικά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, έχει διουρητική δράση και μπορεί να παρεμποδίσει την κακή χοληστερόλη (LDL) να υποστεί χημικές μεταβολές που προκαλούν προβλήματα στον οργανισμό. Το μαγγάνιο χρησιμοποιείται από το σώμα ως συν-παράγοντας για την αντιοξειδωτικού ενζύμου, δισμουτάση του υπεροξειδίου. Η Δισμουτάση του υπεροξειδίου(SOD), είναι ένα ένζυμο, γνωστό για τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες. Είναι παρούσα σε ορισμένα τμήματα του πεπονιού, ιδίως της ποικιλίας cantaloupe.

Περιέχει βιταμίνη Α, η οποία είναι σημαντική για καλύτερη όραση και αποτελεσματικότερη άμυνα σε μολύνσεις καθώς ενδυναμώνει τα λεμφοκύτταρα του οργανισμού.

Περιέχει ακόμη βιταμίνη Β6, η οποία συμβάλλει στη σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου καθώς συντελεί στην καλύτερη πνευματική και ψυχολογική υγεία.

Πλούσιο, σε κάλιο, συμβάλλει στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας και της αρτηριακής πίεσης, διαθέτοντας συνάμα διουρητική δράση (κυρίως λόγω του μεγάλου ποσοστού νερού που περιέχει). Σε μία πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι άτομα με υψηλότερα επίπεδα καλίου στον οργανισμό τους σημείωσαν την χαμηλότερη πίεση αίματος.

Τα πεπόνια έχουν ένα αντιπηκτικό χημικό, την αδενοσίνη, που υπάρχει επίσης στα κρεμμύδια, το σκόρδο και τα μανιτάρια. Η ουσία αυτή βοηθά στην αραίωση του αίματος, ελαττώνοντας τις πιθανότητες καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Η κατανάλωση πεπονιού λόγω της περιεκτικότητας του σε φυτικές ίνες αλλά και σε υγρασία βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου και στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας.

 Tο πεπόνι αποτελεί συστατικό αρκετών καλλυντικών επιβεβαιώνοντας τη θεωρία ότιτονώνει το δέρμα και βελτιώνει την ακμή κατά τη διάρκεια της εφηβείας. 

ΠΩΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΟ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ 

Περιέχει βιταμίνη Α, Β6, θειαμίνη και νιασίνη, ενώ δεν περιέχει καθόλου χοληστερόλη. Η νιασίνη είναι εκείνη που παίζει ενεργό ρόλο στην λιπόλυση. Τα αντιοξειδωτικά στοιχεία που περιέχει σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C καταπολεμούν την ενοχλητική όψη φλοιού πορτοκαλιού και βοηθούν στην παραγωγή κολλαγόνου. Τέλος, έχει ελάχιστες θερμίδες, αφού μόλις 100 γρ. ισοδυναμούν με 34 θερμίδες, ενώ έχει την ιδιότητα να φουσκώνει το στομάχι και άρα να βοηθά στην πρόσληψη λιγότερων θερμίδων.

Σύσταση του πεπονιού ανά 100 γραμμάρια φρούτου χωρίς φλούδα (1 μικρό μπολ) 

Mέση Διατροφική Ανάλυση Πεπονιού ανά   100g
Ενέργεια 34 Kcal 
Υδατάνθρακες 8.6 g
Πρωτεΐνες 0.84 g
Ολικά Λιπαρά 0.19 g 
Διαιτητικές φυτικές ίνες 0.9 g
Βιταμίνες
Νιασίνη 0.734 mg
Παντοθενικό οξύ 0.105 mg
Πυριδοξίνη 0.072 mg 
Ριβοφλαβίνη 0.026 mg 
Θειαμίνη 0.017 mg
Βιταμίνη A 3382 IU
Βιταμίνη C 36.7 mg
Βιταμίνη E 0.05 mg
Βιταμίνη K 2.5 μg
Ηλεκτρολύτες
Νάτριο 1 mg
Κάλιο 267 mg
Μέταλλα
Ασβέστιο 9 mg
Χαλκός 41 μg
Σίδηρος 0.21mg
Μαγνήσιο 12mg
Μαγγάνιο 0.041 mg
Ψευδάργυρος 0.18 mg
Φυτοχημικά
ß-καροτένιο 2020 μg
ß-κρυπτοξανθίνη 1 μg
Λουτείνη - Ζεαξανθίνη 26 μg

Σχετικά δύσπεπτο, πρέπει να καταναλώνεται με προσοχή από άτομα με πεπτικές διαταραχές.

Επιλογή: Προτιμάτε πεπόνι μικρό αλλά βαρύ για το μέγεθός του, με μίσχο που υποχωρεί κατά την πίεση. Θα πρέπει να αναδίδει ένα γλυκό, ευχάριστο άρωμα, όχι όμως ιδιαίτερα έντονο, γιατί τότε μπορεί να είναι πάρα πολύ ώριμο.

Αποθήκευση: Όταν το κόψετε, διατηρήστε το στο ψυγείο σκεπασμένο με ζελατίνα τροφίμων και καταναλώστε το εντός 1-2 ημερών.

Τρόπος κατανάλωσης: Μπορεί να φαγωθεί μόνο του κομμένο σε φέτες, να προστεθεί σε φρουτοσαλάτες ή να συνδυαστεί με λεπτές φέτες αλλαντικών (π.χ. προσούτο), τυρί ή μια μπάλα παγωτό. Ταιριάζει επίσης με το γάλα και το γιαούρτι, προσδίδει ξεχωριστή νοστιμιά σε smoothies, milk shakes, σορμπέ και γρανίτες.

Δεν πρέπει να μένει κομμένο σε φέτες για πολλή ώρα γιατί η βιταμίνη C που περιέχει καταστρέφεται γρήγορα αν εκτεθεί στον αέρα. 

Πεπόνι ή καρπούζι; 

Στο διατροφικό δίλημμα, λοιπόν, «καρπούζι ή πεπόνι», απαντάμε ότι και τα δύο είναι σημαντικό να τα εντάξουμε στη διατροφή τόσο τη δική μας όσο και των παιδιών μας, αφού έχουν εξίσου ωφέλιμες δράσεις για την υγεία!!! 

πηγή
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...