Προσοχή. Οξεία δηλητηρίαση από το ξαναζεσταμένο ρύζι...

Πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι κινδυνεύουν συχνά να πάθουν δηλητηρίαση οι ίδιοι ή τα μέλη της οικογένειάς τους, από το μαγειρεμένο ρύζι που περισσεύει στο γεύμα και το καταναλώνουν ξαναζεσταμένο αργότερα ή την επόμενη μέρα. 

Ωστόσο, δεν είναι η αναθέρμανση που προκαλεί το πρόβλημα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το ρύζι έχει αποθηκευτεί πριν ξαναζεσταθεί. 

Πώς προκαλείται η δηλητηρίαση 

Το ωμό ρύζι μπορεί να περιέχει σπόρια από το Bacillus cereus, ένα βακτήριο που μπορεί να προκαλέσει τροφική δηλητηρίαση. Ακόμα, όμως, και όταν το ρύζι μαγειρευτεί, αυτά τα σπόρια μπορούν να επιβιώσουν.

Εάν αυτό το μαγειρεμένο ρύζι αφεθεί σε θερμοκρασία δωματίου, τα σπόρια του Bacillus cereus, που έχουν επιβιώσει, μπορούν να αναπτυχθούν σε βακτήρια. Αυτά τα βακτήρια θα πολλαπλασιαστούν και θα παράγουν τοξίνες (δηλητήρια) που προκαλούν εμετό ή διάρροια.

Όσο περισσότερο το αφήνετε σε θερμοκρασία δωματίου, τόσο πιο πιθανό είναι ότι αυτά τα βακτήρια, ή οι τοξίνες θα το κάνουν επικίνδυνο προς κατανάλωση. 

Τα συμπτώματα της τροφικής δηλητηρίασης 

Αν φάτε ρύζι που περιέχει βακτήρια Bacillus cereus μπορεί να αρρωστήσετε και να παρουσιάσετε έμετο ή διάρροια περίπου 1-5 ώρες μετά την κατανάλωσή του. Τα συμπτώματα είναι σχετικά ήπια και συνήθως διαρκούν περίπου 24 ώρες. 

Συμβουλές για την ασφαλή κατανάλωση του ρυζιού 

Ιδεατά, πρέπει να καταναλώνετε το ρύζι αμέσως μόλις έχει μαγειρευτεί.

Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε βάλτε το στο ψυγείο (στην ψύξη) όσο το δυνατόν ταχύτερα (ιδανικά εντός μιας ώρας, αφότου το μαγειρέψετε)

Μην το κρατήσετε (μαγειρεμένο) στο ψυγείο για περισσότερο από μία ημέρα προτού το ξαναζεστάνετε για να το φάτε.

Όταν ξαναζεσταίνετε οποιοδήποτε τύπο ρυζιού, πάντα να βεβαιώνεστε ότι το γεύμα σας έχει ζεσταθεί καλά ολόκληρο, χωρίς να υπάρχουν σημεία που έχει μείνει ακόμα κρύο από την ψύξη (πχ όταν το ξαναζεσταίνετε στον φούρνο μικροκυμάτων)

Ποτέ μην το ξαναζεσταίνετε περισσότερο από μία φορά. 

πηγή

Κελυφωτά φυστίκια ή Φυστίκια Αιγίνης, μια σούπερ τροφή με μεγάλη θρεπτική αξία, κάνοντας καλό στην καρδιά, στην χοληστερίνη, στα μάτια, στην δίαιτα

Της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr 

Τα κελυφωτά φυστίκια είναι από τους καλύτερους ποιοτικά και πιο νόστιμους ξηρούς καρπούς. Έχουν χαρακτηριστεί ως ΣΟΥΠΕΡ ΤΡΟΦΗ και όχι άδικα. Ανατρέχοντας στη θρεπτική τους αξία βλέπουμε ότι αποτελούν από τα λίγα τρόφιμα, τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών.

Η φυστικιά (pistachio) είναι φυλλοβόλο δέντρο του γένους Πιστακία και της οικογένειας των Ανακαρδιοειδών. Η καταγωγή της είναι από το Ιράν και σήμερα καλλιεργείται ευρύτατα από την Ασία μέχρι τις Μεσογειακές χώρες και την Αμερική για το καρπό της, το φυστίκι. Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 10 μέτρα με πλούσια διακλάδωση με κλαδιά που έχουν χρώμα σταχτί.

Τα φύλλα του είναι δερματώδη και σύνθετα. Οι ταξιανθίες της φυστικιάς σχηματίζουν τσαμπιά από μικρά άνθη. Οι φυστικιές είναι αρσενικά και θηλυκά δέντρα, με τα αρσενικά να ανθίζουν νωρίτερα. Έτσι η γύρη συλλέγεται και συντηρείται σε ψυγεία, και ρίχνεται αργότερα στα θηλυκά άνθη με τη μορφή ραντίσματος (τεχνητή επικονίαση).

Ο καρπός του δέντρου έχει μήκος 1-2 εκατοστά και το περικάρπιο είναι δερματώδες και έχει πράσινο χρώμα, ενώ το εσωτερικό (ενδοκάρπιο) είναι ξυλώδες και σκληρό. Όταν ωριμάσει το περικάρπιο τότε γίνεται ωχρό, σχίζεται και πέφτει αφήνοντας το ενδοκάρπιο που με τη σειρά του ανοίγει αφήνοντας να φανεί η εσωτερική ψίχα. Αυτή έχει χρώμα πράσινο και περιβάλλεται από λεπτό φλοιό ρόδινου χρώματος (περισπέρμιο). Οι καρποί της φυστικιάς σχηματίζουν ολόκληρα τσαμπιά. 

Οι πρώτες φυστικιές ήρθαν στην Αίγινα στα τέλη του 19ου αιώνα και αρκετές φυστικιές φυτεύτηκαν στο νησί μεταξύ 1920 και 1940, αφού είχε ήδη παρατηρηθεί η καλή εδαφική προσαρμογή του δένδρου και η δυνατότητα προσπορισμού αξιόλογου εισοδήματος.

Tα φρέσκα ελληνικά φυστίκια Αιγίνης και Μεγάρων είναι από το 1994 προϊόν Π.Ο.Π. (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης), για να προστατευτεί από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Πρόκειται πράγματι για ένα μοναδικό προϊόν, αφού ένας σπάνιος συνδυασμός ικανού αριθμού παραγόντων του δίνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το έχουν καταστήσει διάσημο. 

Η φυστικιά Αιγίνης ονομάζεται και κοιλαράτη. 

Στην αγορά, τα φρέσκα ελληνικά φυστίκια Αιγίνης, αλλά και αυτά των άλλων περιοχών, όπως τα Μέγαρα, η Φθιώτιδα, η Χαλκιδική και η Εύβοια, βγαίνουν στις αρχές Σεπτεμβρίου. Εισάγουμε όμως και πολλά φυστίκια τύπου Αιγίνης κυρίως από το Ιράν και τη Συρία, που θεωρούνται εξίσου καλής ποιότητας με τα ελληνικά. Εισαγωγές γίνονται και από την Αμερική, αλλά η γεύση αυτών των φυστικιών διαφέρει κατά πολύ από αυτήν των Αιγίνης που γνωρίζουμε.  Το Ιράν έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στο κόσμο. Ακολουθούν οι Η.Π.Α., η Τουρκία και η Συρία. Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη και έκτη στον κόσμο με 9.500 τόνους ετησίως.

Τα φυστίκια χαρακτηρίζονται σαν μια σούπερ, συμπυκνωμένη τροφή. Είναι από τα λίγα τρόφιμα τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών. Πιο συγκεκριμένα, μια μόλις χούφτα καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών σε ενέργεια, καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες, βιταμίνες (ιδιαιτέρως το συμπλέγματος Β), μέταλλα και ευεργετικά αντιοξειδωτικά συστατικά.

Ακόμη και 25 γραμμάρια φυστίκια είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και περιέχουν 10 τοις εκατό από τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία όπως η βιταμίνη B6, θειαμίνη, μαγνήσιο, φωσφόρο και χαλκό και φυτικές ίνες. 

Διατροφικές πληροφορίες ανά 100g 

Ενέργεια                      574kcal

Λίπος                             51.6g

Πρωτεΐνη                      17.6g

Υδατάνθρακες             11.6g

Ουγγρικα λιπαρα οξεα:  42.4g      

Φυτικες ινες                 10.5g

Βιταμίνη Α                      0.025mg

Βιταμίνη Β1                    0.69mg

Βιταμίνη Β2                    0.2mg

Βιταμίνη Β3                    1.45mg

Βιταμίνη Β5                    1.19mg

Βιταμίνη B6                    0.25mg

βιταμίνη Β7                    0.018mg

Φολικό οξύ                   58mg

Βιταμίνη Ε                       5.2mg

Βιταμίνη C                       7mg

Ασβέστιο                      136mg

Κάλιο                                 1020mg

Μαγνήσιο                      158mg

Φώσφορος                    500mg

Νάτριο                                6mg

Σίδηρος                            7.3mg

Ψευδάργυρος                  1.4mg 

Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές στερόλες, ουσίες που αποδεδειγμένα σήμερα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης. 

Αντιοξειδωτικά, τα οποία γνωρίζουμε ότι μας προστατεύουν από τη γήρανση και νοσήματα όπως τα καρδιαγγειακά.

Βιταμίνη Β6, η οποία μειώνει τα επίπεδα της ουσίας ομοκυστείνης, μιας ουσίας που σχετίζεται με την εμφάνιση αθηρωματικών πλακών και αρτηριοσκλήρυνσης. 

Τα φυστίκια Αιγίνης, εκτός του ότι είναι απολαυστικά, μπορούν ταυτόχρονα να μειώσουν τον κίνδυνο για καρδιακά προβλήματα, αφού έρευνα που έγινε στην Πενσιλβάνια έδειξε ότι καταναλώνοντας 40 γραμμάρια φυστίκια Αιγίνης την ημέρα για 4 εβδομάδες και διπλασιάζοντας την ποσότητα για 4 επιπλέον εβδομάδες, η LDL χοληστερόλη πέφτει κατά 9% το πρώτο διάστημα και 12% το επόμενο. Η κατανάλωση φυστικιών και τα δύο αυτά διαστήματα μείωσε κατά 15% τα επίπεδα της ιντερλευκίνης – 1, ενός δείκτη φλεγμονής που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακές παθήσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί τα φυστίκια έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λίπη και υψηλή σε ακόρεστα, ενώ δεν περιέχουν καθόλου λιπαρά οξέα. Μια πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει ότι η καθημερινή κατανάλωση φυστικιών βοηθάει στην μείωση της πίεσης.

Περιέχουν υψηλή ποσότητα καλίου, το οποίο βοηθάει τον οργανισμό ρίχνοντας τα επίπεδα της ορμόνης στρες κορτιζόλης, περισσότερο από κάθε άλλο ξηρό καρπό.

Mελέτες έρχονται να πιστοποιήσουν είναι το ότι τα κελυφωτά φυστίκια περιέχουν τα συστατικά λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, τα οποία έχουν ευεργετική επίδραση στα μάτια μας. Συγκεκριμένα, έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την ακτινοβολία που καθημερινά δέχεται ο οφθαλμός, συμβάλλοντας στην πρόληψη της γεροντικής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας προφανώς επιτρέποντας στον οφθαλμό να φιλτράρει το επιβλαβές μικρού κύματος φως και περιορίζοντας άλλες επιβλαβείς επιδράσεις στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.

Τα φυστίκια δεν μπορεί να θεωρείται ως τροφή για δίαιτα, αλλά, όπως φαίνεται από τις πιο πρόσφατες έρευνες, μπορεί να σε αδυνατίσουν. Έρευνες δείχνουν ότι κόβουν την όρεξη και δεν ανεβάζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον, μία αμερικανική έρευνα έδειξε ότι άτομα που περιλάμβαναν φυστίκια στη διατροφή τους δεν πήραν βάρος, ενώ είδαν και πτώση στα επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα. Τα φυστίκια περιέχουν τα λεγόμενα καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, που φαίνεται ότι συμβάλλουν και στη μείωση λίπους στο στομάχι. Επιπλέον, είναι καλή πηγή πρωτεΐνης και ο συνδυασμός πρωτεΐνης και λίπους είναι ιδανικός για να κόψει την όρεξη. 

Πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως η κατανάλωση φυστικιών Αιγίνης ενδεχομένως να συνδέεται και με την καλύτερη διαχείριση του σωματικού βάρους, συμβάλλοντας στην επίτευξη υψηλότερου αισθήματος κορεσμού, συγκριτικά με άλλα ισοθερμιδικά σνακ, ενώ έχει φανεί πως η προσθήκη τους σε γεύματα υψηλού γλυκαιμικού δείκτη μειώνει σημαντικά τη μεταγευματική απόκριση γλυκόζης.

Κι όλα αυτά με μόλις 170 θερμίδες ανά μερίδα περίπου 30 γραμμαρίων!  Με 3 ή 4 θερμίδες το καθένα, τα φυστίκια Αιγίνης έχουν τις λιγότερες θερμίδες απ’ όλους τους ξηρούς καρπούς. Μπορούμε δηλαδή να καλύπτουμε ένα σημαντικό μέρος των ημερησίων αναγκών μας σε θρεπτικά συστατικά με φυσικό τρόπο, ειδικά αν τα απολαμβάνουμε άψητα και ανάλατα. 

Τα αγοράζουμε ολόκληρα με το κέλυφος ή μόνο την ψίχα, ψημένα ή άψητα, αλατισμένα ή ανάλατα, αλλά και φρέσκα. 
Τα καλύτερα: Πρέπει, όταν τα αγοράζουμε, να είναι λίγο ανοιχτά και ο καρπός τους να μην έχει τρύπες. Τα καλύτερης ποιότητας είναι φυσικά ανοιχτά από τη μύτη και όχι από το πλάι, όπως είναι αυτά που είναι τεχνητά ανοιγμένα, οι λεγόμενες τσιμπίδες.

Στην Αίγινα είναι πια θεσμός και το φεστιβάλ φυστικιού που διοργανώνουν τον Σεπτέμβριο οι τοπικοί φορείς. 

πηγή

Οι τροφές που δεν λήγουν ποτέ

Αυτές είναι οι 10 τροφές που αντέχουν σχεδόν για πάντα. Τα καλό είναι ότι τα αλκοολούχα ποτά είναι και αυτά μέσα στην λίστα άρα μην ανησυχείτε και να έρθει το τέλος του κόσμου σίγουρα θα είμαστε μεθυσμένοι.

Ασπρο Ρύζι
Δεν είναι όλα τα ρύζια ίδια. Θα νομίζατε πως το καστανό και το λευκό ρύζι διαρκούν το ίδιο, αλλά αυτό είναι λάθος. Λόγω των ελαίων που υπάρχουν στο καστανό ρύζι, μπορεί να διαρκέσει το πολύ 6 μήνες, ενώ το λευκό ρύζι, μπορεί να κρατήσει ακόμα και για 30 χρόνια. Πράγμα που το κάνει εκπληκτικό αν σκεφτείς πως αυτό το καταναλώνουμε. Για να διαρκέσει τόσο, θα πρέπει να είναι αεροστεγώς κλεισμένα και σε μέρος σκοτεινό και με χαμηλή θερμοκρασία.

Μέλι
Το πιο παλιό βάζο μέλι που έχει βρεθεί, είναι 5500 χρόνων. Ποιος μπορούσε να φανταστεί πως διαρκεί τόσο το μέλι. Τα λουλούδια και οι μέλισσες πάνε μαζί για να δημιουργήσουν αυτή την φανταστική τροφή. Είναι υψηλά οξειδωτικό, με πολύ χαμηλή υγρασία κάτι που δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον που δεν εκτίθεται σε βακτήρια. Αν και μπορεί να πάρει υγρασία από το περιβάλλον, αν θερμανθεί, στραγγιστεί και σφραγιστεί κατάλληλα, μπορεί να κρατήσει για πάντα. Αυτό είναι κάτι που ούτε κι εγώ ήξερα, και φρόντισα να προμηθευτώ.

Αλάτι
Αυτό είναι λίγο πολύ γνωστό. Θέλω να πω, χρησιμοποιούμε το αλάτι για να διατηρήσουμε άλλα τρόφιμα. Είναι λογικό λοιπόν πως το αλάτι το ίδιο, μπορεί να κρατήσει για πολύ μεγάλο διάστημα. Το αλάτι του εμπορίου που αγοράζουμε, μπορεί να κρατήσει μέχρι 5 χρόνια το πολύ κι αυτό αν προσθέσουμε ιώδιο. Αλλά στο κάτω κάτω, ποιος θα χρησιμοποιούσε αλάτι περισσότερο κι από 5 χρόνια ακόμα και σε έκτακτες συνθήκες;

Σόγια
Ούτε αυτό μας εκπλήσσει. Από μόνη της η σόγια προστίθεται για να διατηρήσουμε άλλα τρόφιμα ενώ στο ψυγείο διατηρείται για χρόνια.

Ζάχαρη
Εδώ το πιο σημαντικό είναι η υγρασία. Αν κρατήσουμε την υγρασία εκτός, τότε θα μπορέσει να διαρκέσει περισσότερο. Λένε πως όπως αποθηκεύσεις την ζάχαρή σου, κι όσο πιο μακριά κρατήσεις την υγρασία, τόσο περισσότερο θα κρατήσει.

Ξερά Φασόλια
Τώρα, από προσωπική πείρα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως τα φασόλια κρατάνε πολύ. Πάρα πολύ. Και το ξέρει κάθε φτωχικό σπίτι. Όταν ήταν ώρα για φαγητό, και ήμασταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, θα μουλιάζαμε φασόλια για λίγες ώρες και μετά τα μαγειρεύαμε. Υπάρχουν έρευνες που έχουν δείξει πως ακόμα και μετά από 3 δεκαετίες, κρατάνε αν και μπορεί να έχει αλλοιωθεί κάπως η γεύση τους.

Καθαρό σιρόπι σφενδάμου
Λέξεις όπως το «για πάντα», δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται έτσι απλά. Παρ’όλ’αυτά, το Πανεπιστήμιο της Γιούτα, έκανε έρευνες και απέδειξε πως το σιρόπι σφενδάμου, κρατάει για πάντα. Κυριολεκτικά. Αντιστέκεται στα μικρόβια, καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο τρόφιμο.

Γάλα σε σκόνη
Αν και δεν είναι και τόσο γευστικό, θα κρατήσει πολύ περισσότερο από το φρέσκο γάλα. Όλοι έχουμε ακούσει πόσο άσχημα μυρίζει το γάλα όταν χαλάσει. Γίνεται σύντομα και συνήθως στο φρέσκο γάλα πολύ πολύ γρήγορα. Σίγουρα λοιπόν, δεν θα σε ενοχλήσει η γεύση του γάλακτος σε σκόνη.

Αλκοολούχα ποτά
Κι αυτό έρχεται από προσωπική μου εμπειρία. Πολλές φορές έτυχε να πιω κάποιο «σκληρό» ποτό αντί για κάποιο ελαφρύ, φρουκτώδες διαπιστώνοντας πως αυτά, μετά από ένα διάστημα αλλοιώνονται και χαλάνε πολύ γρήγορα. Σε κάθε περίπτωση επιλέγεις τα καθαρά, αλκοολούχα ποτά.

Αποξηραμένο κρέας
Μέχρι πρότεινως δεν το είχα ξανακούσει. Είναι σαν βοδινό κρέας αλλά ονομάζεται αποξηραμένο. Αποξηραμένο κρέας, με μούρα και καρπούς, δίνει ένα εξαιρετικό φαγητό που μπορεί να μαγειρευτεί με πολλούς τρόπους. Είναι κάτι παράξενο μεν αλλά πολύ χρήσιμο. 

πηγή

Πεπόνι. Δεν παχαίνει, έχει αντιπηκτικές ιδιότητες, πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και ιχνοστοιχεία, βοηθά στο αδυνάτισμα.

Της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή Βιολόγος, medlabnews.gr 

Χρυσαφένια, νόστιμα και αρωματικά τα πεπόνια συναγωνίζονται τα καρπούζια για τον τίτλο βασιλιά των φρούτων το καλοκαίρι. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες πεπονιών, που ξεχωρίζουν από το χρώμα του φλoιού, από το σχήμα ή από το βάρος. Τα cantaloupe ή "muskmelon", όπως και οι άλλες ποικιλίες πεπονιού, είναι μέλη της μεγάλης οικογένειας των κολοκυνθοειδών (cucurbitacea). Ανήκουν στo γένος Κουκούμις (Cucumis) και το επιστημονικό όνομα είναι: Cucumis melo (Πέπων ο κοινός).

Η λέξη πεπόνι, προέρχεται από το λατινικό melopepo ή melopepone, που σημαίνει μηλοπέπων, δηλαδή, σε ελεύθερη απόδοση «μήλο – πεπόνι». Στα ελληνικά έχει επικρατήσει το όνομα πεπόνι (πέπων) ενώ σε άλλες γλώσσες το πεπόνι λέγεται melon από το πρώτο συνθετικό της λέξης μηλοπέπων (melopepone).

Για αρκετό καιρό οι ειδικοί πίστευαν ότι πεπόνι ήρθε από την Κεντρική Ασία και το Ιράν. Νεότερες μελέτες αναφέρουν ότι μάλλον προέρχεται από την υποσαχάρια Αφρική. Σ’ αυτές τις περιοχές υπάρχουν ακόμα ορισμένες άγριες ποικιλίες πεπονιού με μικρούς βρώσιμους καρπούς.

Από την περιοχή αυτή έγινε γνωστό στη Μέση Ανατολή και στην συνέχεια μέσω της Ινδίας και του Αφγανιστάν έφτασε έως την Κίνα. Αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι η καλλιέργεια πεπονιών γινόταν στο Ιράν και στην Κίνα, πριν από 5000 χρόνια, και την Αίγυπτο, πριν από 4000 χρόνια.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι, γνώριζαν το πεπόνι, αλλά προτιμούσαν το καρπούζι.

Θεωρούσαν το πεπόνι λαχανικό και το κατανάλωναν σε σαλάτες ή μαγειρεμένο, με ξίδι, πιπέρι και με άλλα μπαχαρικά. Στη Ρώμη, η τιμή ήταν πολύ υψηλή, λόγω της σπανιότητάς του. Οι Μαυριτανοί στήριξαν την καλλιέργεια και την παραγωγή του στην Ισπανία τον όγδοο αιώνα, αλλά το πραγματικό ενδιαφέρον για το πεπόνι ξεκίνησε τον δέκατο πέμπτο ή δέκατο έκτο αιώνα, όταν είχαν αναπτυχθεί οι γλυκές ποικιλίες φρούτων.

Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, ιταλοί μοναχοί δημιούργησαν – με διασταύρωση στον αγρό- μια ιδιαίτερα νόστιμη αρωματική ποικιλία πεπονιού, στο οποία έδωσαν το όνομα της παπικής κατοικίας όπου είχε παραχθεί (Cantalupo).

Ο Χριστόφορος Κολόμβος, εισήγαγε το πεπόνι στο νησί Ισπανιόλα (Μεγάλες Αντίλλες) το 1494, κατά το δεύτερο ταξίδι του στην Αμερική. Στην Κεντρική Αμερική το συναντάμε αργότερα το 1516, στη Βιρτζίνια το 1609 και τη Νέα Υόρκη το 1629.

Το πεπόνι έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, πολλά αντιοξειδωτικά και βιταμίνες, ικανοποιεί την πείνα και τη δίψα χωρίς να χρειάζεται να καταναλώσουμε μεγάλες ποσότητές του και χωρίς να δημιουργεί απότομη αύξηση του σακχάρου στο αίμα.

Το πεπόνι, όπως και όλα τα φρούτα, οφείλει τη γλυκιά του γεύση στη φρουκτόζη. Η φρουκτόζη δεν προκαλεί υπεργλυκαιμία όπως η ζάχαρη, για αυτόν το λόγο δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα με τα γλυκίσματα. Έτσι μπορείτε να εξηγήσετε το λόγο που τα φρούτα συστήνεται να καταναλώνονται καθημερινά σε αρκετά μεγάλες ποσότητες, ενώ τα γλυκά περιορίζονται σε 1 με 2 φορές την εβδομάδα. Τα φρούτα έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη και μας βοηθούν να έχουμε ισορροπημένη καμπύλη γλυκόζης, με αποτέλεσμα για τις 2-3 επόμενες ώρες από την κατανάλωσή τους να νιώθουμε πλήρεις και ήρεμοι.

Έχει αντιοξειδωτικές, αντιθρομβωτικές, αντικαρκινικές και αντιγηραντικές ιδιότητες, συμβάλλει στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης του αίματος, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάει στην προστασία της όρασης και του δέρματος.

Το πεπόνι είναι μια φυσική πηγή πολύτιμων αντιοξειδωτικών ουσιών, καθώς κρύβει μέσα του βιταμίνη C και β-καροτίνη. Οι ουσίες αυτές προστατεύουν τον οργανισμό από διάφορους τύπους καρκίνου, καρδιακά νοσήματα άλλα και προβλήματα που συνδέονται με τη μεγάλη ηλικία, όπως ο καταρράκτης.

Tο πεπόνι περιέχει επίσης χρήσιμα μέταλλα, όπως είναι το κάλιο και το μαγγάνιο. Tο πεπόνι περιέχει επίσης χρήσιμα μέταλλα, όπως είναι το κάλιο και το μαγγάνιο.

Είναι ως φρούτο πλούσιο σε κάλιο, που συμβάλλει καθοριστικά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, έχει διουρητική δράση και μπορεί να παρεμποδίσει την κακή χοληστερόλη (LDL) να υποστεί χημικές μεταβολές που προκαλούν προβλήματα στον οργανισμό. Το μαγγάνιο χρησιμοποιείται από το σώμα ως συν-παράγοντας για την αντιοξειδωτικού ενζύμου, δισμουτάση του υπεροξειδίου. Η Δισμουτάση του υπεροξειδίου(SOD), είναι ένα ένζυμο, γνωστό για τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες. Είναι παρούσα σε ορισμένα τμήματα του πεπονιού, ιδίως της ποικιλίας cantaloupe.

Περιέχει βιταμίνη Α, η οποία είναι σημαντική για καλύτερη όραση και αποτελεσματικότερη άμυνα σε μολύνσεις καθώς ενδυναμώνει τα λεμφοκύτταρα του οργανισμού.

Περιέχει ακόμη βιταμίνη Β₆, η οποία συμβάλλει στη σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου καθώς συντελεί στην καλύτερη πνευματική και ψυχολογική υγεία.

Πλούσιο, σε κάλιο, συμβάλλει στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας και της αρτηριακής πίεσης, διαθέτοντας συνάμα διουρητική δράση (κυρίως λόγω του μεγάλου ποσοστού νερού που περιέχει). Σε μία πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι άτομα με υψηλότερα επίπεδα καλίου στον οργανισμό τους σημείωσαν την χαμηλότερη πίεση αίματος.

Τα πεπόνια έχουν ένα αντιπηκτικό χημικό, την αδενοσίνη, που υπάρχει επίσης στα κρεμμύδια, το σκόρδο και τα μανιτάρια. Η ουσία αυτή βοηθά στην αραίωση του αίματος, ελαττώνοντας τις πιθανότητες καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Η κατανάλωση πεπονιού λόγω της περιεκτικότητας του σε φυτικές ίνες αλλά και σε υγρασία βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου και στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας.

 Tο πεπόνι αποτελεί συστατικό αρκετών καλλυντικών επιβεβαιώνοντας τη θεωρία ότιτονώνει το δέρμα και βελτιώνει την ακμή κατά τη διάρκεια της εφηβείας. 

ΠΩΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΟ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ 

Περιέχει βιταμίνη Α, Β6, θειαμίνη και νιασίνη, ενώ δεν περιέχει καθόλου χοληστερόλη. Η νιασίνη είναι εκείνη που παίζει ενεργό ρόλο στην λιπόλυση. Τα αντιοξειδωτικά στοιχεία που περιέχει σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C καταπολεμούν την ενοχλητική όψη φλοιού πορτοκαλιού και βοηθούν στην παραγωγή κολλαγόνου. Τέλος, έχει ελάχιστες θερμίδες, αφού μόλις 100 γρ. ισοδυναμούν με 34 θερμίδες, ενώ έχει την ιδιότητα να φουσκώνει το στομάχι και άρα να βοηθά στην πρόσληψη λιγότερων θερμίδων.

Σύσταση του πεπονιού ανά 100 γραμμάρια φρούτου χωρίς φλούδα (1 μικρό μπολ) 

Mέση Διατροφική Ανάλυση Πεπονιού ανά   100g

Ενέργεια	34 Kcal
Υδατάνθρακες	8.6 g
Πρωτεΐνες	0.84 g
Ολικά Λιπαρά	0.19 g
Διαιτητικές φυτικές ίνες	0.9 g
Βιταμίνες
Νιασίνη	0.734 mg
Παντοθενικό οξύ	0.105 mg
Πυριδοξίνη	0.072 mg
Ριβοφλαβίνη	0.026 mg
Θειαμίνη	0.017 mg
Βιταμίνη A	3382 IU
Βιταμίνη C	36.7 mg
Βιταμίνη E	0.05 mg
Βιταμίνη K	2.5 μg
Ηλεκτρολύτες
Νάτριο	1 mg
Κάλιο	267 mg
Μέταλλα
Ασβέστιο	9 mg
Χαλκός	41 μg
Σίδηρος	0.21mg
Μαγνήσιο	12mg
Μαγγάνιο	0.041 mg
Ψευδάργυρος	0.18 mg
Φυτοχημικά
ß-καροτένιο	2020 μg
ß-κρυπτοξανθίνη	1 μg
Λουτείνη - Ζεαξανθίνη	26 μg

Σχετικά δύσπεπτο, πρέπει να καταναλώνεται με προσοχή από άτομα με πεπτικές διαταραχές.

Επιλογή: Προτιμάτε πεπόνι μικρό αλλά βαρύ για το μέγεθός του, με μίσχο που υποχωρεί κατά την πίεση. Θα πρέπει να αναδίδει ένα γλυκό, ευχάριστο άρωμα, όχι όμως ιδιαίτερα έντονο, γιατί τότε μπορεί να είναι πάρα πολύ ώριμο.

Αποθήκευση: Όταν το κόψετε, διατηρήστε το στο ψυγείο σκεπασμένο με ζελατίνα τροφίμων και καταναλώστε το εντός 1-2 ημερών.

Τρόπος κατανάλωσης: Μπορεί να φαγωθεί μόνο του κομμένο σε φέτες, να προστεθεί σε φρουτοσαλάτες ή να συνδυαστεί με λεπτές φέτες αλλαντικών (π.χ. προσούτο), τυρί ή μια μπάλα παγωτό. Ταιριάζει επίσης με το γάλα και το γιαούρτι, προσδίδει ξεχωριστή νοστιμιά σε smoothies, milk shakes, σορμπέ και γρανίτες.

Δεν πρέπει να μένει κομμένο σε φέτες για πολλή ώρα γιατί η βιταμίνη C που περιέχει καταστρέφεται γρήγορα αν εκτεθεί στον αέρα. 

Πεπόνι ή καρπούζι; 

Στο διατροφικό δίλημμα, λοιπόν, «καρπούζι ή πεπόνι», απαντάμε ότι και τα δύο είναι σημαντικό να τα εντάξουμε στη διατροφή τόσο τη δική μας όσο και των παιδιών μας, αφού έχουν εξίσου ωφέλιμες δράσεις για την υγεία!!! 

πηγή

Βλήτα ή βλίτα, χόρτα με μεγάλη διατροφική αξία. Τι πρέπει να προσέχουμε στην κατανάλωσή τους. Από που προέρχεται η γνωστή φράση;

Της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος, medlabnews.gr 

Τα χόρτα βλήτα ή βλίτα ανήκουν στο γένος Amaranthus viridis και χαρακτηρίζονται ως ζιζάνια διάφορων καλλιεργειών. Αυτό σημαίνει ότι πολλαπλασιάζονται εύκολα κι επομένως αν φυτέψουμε μερικά στον κήπο μας, θα τρώμε βλήτα κάθε χρόνο. Είναι φυλλώδη λαχανικά με πολλές ευεργετικές ιδιότητες, μεγάλη διατροφική αξία και λίγες θερμίδες.

Τα βλήτα έχουν κυρίαρχη θέση στο ελληνικό καλοκαιρινό τραπέζι καθώς είναι αναμφισβήτητα τα χόρτα της καλοκαιρινής περιόδου. Φυτρώνουν μόνα τους και πολλαπλασιάζονται εύκολα οπότε αν φυτέψουμε μερικά στον κήπο μας, θα τρώμε βλίτα κάθε χρόνο. Τα βλήτα μπορούν να αποτελέσουν βραστά μία εξαιρετική καλοκαιρινή σαλάτα (με λεμόνι ή ξύδι) ενώ συνδυάζονται περίφημα με το σκόρδο. Επίσης μπορούν να μαγειρευτούν τσιγαριστά καθώς και να συνοδεύσουν θαυμάσια κρέας και κυρίως ψάρια.

Στην Ελλάδα σταματάει η συγκομιδή των βλήτων (συνήθως άγρια) όταν αρχίζουν να ανθίζουν στα τέλη του Αυγούστου. Στην Ανατολική Αφρική, τα βλήτα συνιστώνται από ορισμένους γιατρούς σε άτομα που έχουν χαμηλό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων. Στην αρχαία Ελλάδα, τα άνθη από τα βλήτα, ο αμάραντος (ονομάζεται επίσης χρυσάνθεμο και ελίχρυσο) ήταν ιερό της Εφεσίας Αρτέμιδος. Για τους αρχαίους Έλληνες ο αμάραντος είχε ειδικές θεραπευτικές ιδιότητες, ήταν σύμβολο της αθανασίας και χρησιμοποιούνταν για τη διακόσμηση των τάφων. Επίσης χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή αγιουβέρδικη ιατρική σαν φάρμακο.

Παρά τη χαμηλή τιμή και την αφθονία στην οποία το βρίσκουμε, το ταπεινό βλίτο είναι ένας αληθινός διατροφικός θησαυρός. 

Βλήτα διατροφική αξία ανά 100 γρ. βρασμένης τροφής: 

Τα βλήτα και η διατροφική τους αξία:

• Θερμίδες: 20

• Πρωτεΐνες: 2 γρ.

• Υδατάνθρακες: 4 γρ

• Λιπαρά: 0 γρ.

• Φυτικές ίνες: 2 γρ.

Επίσης, είναι πολύ καλή πηγή:

• Βιταμίνης C

• Βιταμίνης Α

• Βιταμινών του συμπλέγματος Β (Φυλλικό οξύ, Νιασίνη, Ριβοφλαβίνη & Πυριδοξίνη)

• Ασβέστιου, σίδηρου, Νάτριου, Κάλιου, Μαγνήσιου, Φώσφορου, Ψευδάργυρου, Χαλκού & Μαγγάνιου. 

Πώς μας ωφελούν: 

• Μπορούν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα

• Εχουν ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη ικανότητα

• να βοηθήσουν στην ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, στην αποτροπή της εμφάνισης της οστεοπόρωσης και καρδιακών παθήσεων. Τα βλήτα είναι μια εξαιρετική διαιτητική πηγή σε φυτοστερόλες, οι οποίες μειώνουν την πίεση του αίματος και προλαμβάνουν τις καρδιακές παθήσεις και τα εγκεφαλικά επεισόδια.

• Αποτελούν καλή τροφή για όσους θέλουν να διατηρήσουν ή να μειώσουν το βάρος τους αλλά και για όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα δυσκοιλιότητας.

• Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των βλήτων είναι η ικανότητα τους να μειώνουν την LDL-κακή χοληστερόλη στο αίμα λόγω της τοκοτριενόλης, ένα είδος βιταμίνης Ε, και των φυτικών ινών που περιέχει.

• Καλύπτουν το 90% το ημερήσιων αναγκών μας σε βιταμίνη C και το 73% σε βιταμίνη Α,το 57% των σε μαγγάνιο και το 19% σε φυλικό οξύ. Ακόμα είναι πηγή ασβεστίου, σιδήρου, φυτικών ινών, μαγνησίου, φωσφόρου και καλίου.

• Ιδανικά για άτομα με αναιμία, διότι είναι πλούσια σε σίδηρο. Μια μερίδα 132 γρ. βραστά βλήτα παρέχουν το 17% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε σίδηρο.

• Περιέχουν λυσίνη (απαραίτητο αμινοξύ) σε συνδυασμό με βιταμίνη Ε, σίδηρο, μαγνήσιο, φώσφορο και κάλιο και βιταμίνη C, βοηθούν στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη γήρανση και το σχηματισμό των κακοηθών κυττάρων.

• Είναι ιδανικά για δίαιτα ελεύθερης γλουτένης. Τα άτομα με δυσανεξία στη γλουτένη ή που πάσχουν από κοιλιοκάκη μπορούν να καταναλώνουν βλήτα. Επιπλέον, μια μερίδα 132 γρ. βραστά βλήτα παρέχουν το 6% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε πρωτεΐνες.

• Με 28 θερμίδες/100 γρ. και χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη είναι ιδανικά για δίαιτα!

• Κάποιες ποικιλίες καλλιεργούνται για τους σπόρους τους και το αλεύρι τους έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται στην Αυστραλία και την Β. Αμερική σαν πιο θρεπτική εναλλακτική στο σταρένιο αλεύρι. 

Παρενέργειες 

Τα βλήτα περιέχουν υψηλές ποσότητες οξαλικού οξέος και θα πρέπει να αποφεύγονται από άτομα που πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα ή ασθένειες των νεφρών.

Τα βραστά βλήτα καλό είναι να μην αναθερμαίνονται μετά το μαγείρεμα, διότι τα νιτρικά άλατα που περιέχουν μετατρέπονται σε νιτρώδη, τα οποία είναι βλαβερά για την υγεία και ειδικά για τα παιδιά. 

Προσοχή! 

Στην ίδια οικογένεια των σολανιδών (Solanaceae) ανήκουν τα δυο χόρτα που βλέπετε στις παρακάτω φωτογραφίες, ο τάτουλας και η αγριοντοματιά, τα οποία θέλουν πολλή προσοχή μια και είναι δηλητηριώδη και θα τα βρείτε στις ίδιες ακριβώς περιοχές που αναπτύσσεται και το βλήτο.

Οι γιαγιάδες συμβουλεύουν:

Τα χόρτα που τρώγονται έχουν γάλα στη ρίζα τους.

Ότι είναι καθιστό τρώγεται.

Να προτιμάτε τα καθιστά χόρτα και όχι τα όρθια.

Κάποια είδη χόρτων είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο.

Αν μαζι με τα βλήτα υπάρχει και το λεγόμενο λαϊκά « διαβολόχορτο », και καταναλωθεί μπορεί να προκαλέσει ατροπικό φαινόμενο δρώντας πάνω στο νευρικό σύστημα. Το διαβολόχορτο είναι όρθιο χόρτο με άσπρο λουλούδι και φύλλο που μοιάζει με πλατανόφυλλο σε αντίθεση με το βλήτο που έχει φύλλωμα λείο στα άκρα του και όχι δαντελωτό. Συνήθως μαζί με τα βλίτα μαζεύουν ένα χόρτο που λέγεται στίφνος και τα μαγειρεύουν μαζί. 
 

Κουτόχορτο έφαγες; Συνηθισμένη και η βρισιά. Α ρε Βλίτο!
Για ποιο λόγο όμως το βλήτο έχει ταυτιστεί με την αποχαύνωση και τη βλακεία; 

Οφείλεται στο γεγονός ότι αν από το αφέψημα που προέρχεται από το σπόρο του πιεις και δεύτερη κούπα, τότε έχεις παρενέργειες στην αντίληψή σου. Σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές τα χόρτα αυτά και ιδιαίτερα το ζουμί τους περιέχουν απροσδιόριστες προς το παρόν ουσίες που προκαλούν παροδική μείωση της αντίληψης, εξ ου και ο χαρακτηρισμός «βλήτο» για κάποιους ανθρώπους. Ο χαρακτηρισμός «δεν τρώω κουτόχορτο», στο βλήτο αναφέρεται. Επίσης είναι τοξικό για πολλά ζώα όπως πρόβατα, γουρούνια κ.α.

Καλό είναι να αποφεύγουμε να καταναλώνουμε μεγάλες ποσότητες και ειδικά το ζουμί. 

Συνταγές 

Η ''κλασική συνταγή'' για μία υπέροχη καλοκαιρινή σαλάτα:

ΥΛΙΚΑ:

-1 κιλό βλίτα καθαρισμένα,

-2 μέτριες πατάτες,

-3 μικρά κολοκυθάκια,

-Λάδι,

-Λεμόνι,

-Αλάτι.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Καθαρίζουμε τα βλίτα από τα σκληρά κοτσάνια και πετάμε τα κίτρινα φύλλα.

Βάζουμε σε κατσαρόλα νερό να βράσει και ρίχνουμε τις πατάτες κομμένες κυδωνάτες (αν έχουμε μικρές ακόμα καλύτερα) και τα κολοκυθάκια κομμένα στη μέση (αν είναι μικρά – ολόκληρα).

Μόλις μαλακώσουν λίγο, ρίχνουμε τα βλίτα. Ανακατεύουμε ελαφρά, ρίχνουμε αλάτι και αφήνουμε τα βλίτα να βράσουν έως ότου να μαλακώσουν καλά.

Αφήνουμε να κρυώσουν και σερβίρουμε περιχύνοντας τα με λάδι και λεμόνι (εναλλακτικά, εάν θέλουμε, μπορούμε να προσθέσουμε αντί για λεμόνι, ξύδι).

Τρώγονται ακόμα πιο ωραία όταν είναι κρύα (από το ψυγείο). 

πηγή

Αυτά θα συμβούν στο σώμα σας αν φάτε μισό κουταλάκι κουρκουμά.

Ο κουρκουμάς είναι ένα δημοφιλές μπαχαρικό με σημαντικά οφέλη για το σώμα.
Εδώ είναι 10 τρόποι από τους οποίους το σώμα σας ωφελείτε αν καταναλώνετε κουρκουμά σε τακτική βάση.

Αποτελεσματική Αντιοξειδωτική Λειτουργία

Η κουρκουμίνη είναι ένα αντιοξειδωτικό που εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες.
Οι ελεύθερες ρίζες αντιδρούν με το DNA ή τα λιπαρά οξέα, προκαλώντας αρνητικές συνέπειες για τον οργανισμό.
Ομοίως, διεγείρει τα αντιοξειδωτικά ένζυμα του σώματος να λειτουργούν πιο αποδοτικά και αποτελεσματικά στο σώμα. 

Βελτιωμένη λειτουργία του εγκεφάλου 

Αυξάνει την ορμόνη BDNF (προερχόμενη από τον εγκεφαλικό νευροτροφικό παράγοντα), η οποία είναι απαραίτητη για τη διαίρεση και τον πολλαπλασιασμό των νευρώνων στον εγκέφαλο. Η ορμόνη είναι υπεύθυνη για την ενίσχυση της μνήμης και την αύξηση της νοημοσύνης. 

Ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο εγκεφαλικής νόσου 

Με αύξηση της ορμόνης BDNF στον εγκέφαλο, οι πιθανότητες για εγκεφαλική νόσο ελαχιστοποιούνται. Αυτό οφείλεται στη βελτιωμένη λειτουργία του εγκεφάλου και μπορεί ακόμη και να ανακουφίσει τυχόν επιπτώσεις που υπάρχουν ήδη στον εγκέφαλό σας. 

Καθυστέρηση Γήρανσης, Καταπολέμηση Χρόνιων Παθήσεων που συνδέονται με την Ηλικία 

Οι περισσότερες ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση συνδέονται με φλεγμονή. Ως εκ τούτου, οι αντι-φλεγμονώδεις ιδιότητες του κουρκουμά μπορούν να ελέγξουν τις ασθένειες που τείνουν να πλήττουν τα άτομα καθώς γερνούν. 

Ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων 

Το τοίχωμα των αιμοφόρων αγγείων, θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία της καρδιάς, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων εξαιτίας προβλημάτων με τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Παρ ‘όλα αυτά, ο κουρκουμάς στη διατροφή σας μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων. 

Αποτρέπει και Θεραπεύει τη Νόσο Αλτσχάιμερ 

Με την αντιφλεγμονώδη δράση του, η κατανάλωση κουρκουμά μπορεί να αποτρέψει ή να θεραπεύσει την ασθένεια με το να εξουδετερώνει τις αμυλοειδείς πλάκες που συμβαίνουν στο σώμα σας. 

Ανακουφίζει από τον πόνο της αρθρίτιδας 

Η αρθρίτιδα προκαλεί φλεγμονή των αρθρώσεων. Οι αντι-φλεγμονώδεις ιδιότητες του κουρκουμά είναι επίσης χρήσιμες στην ανακούφιση του πόνου της αρθρίτιδας. 

Βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου 

Έχει αποδειχθεί ότι αναστέλλει την ανάπτυξη και την εξάπλωση του καρκίνου σε μοριακό επίπεδο. Με την προσθήκη κουρκουμά στη διατροφή σας, πραγματικά μειώνετε τον κίνδυνο καρκίνου του πεπτικού συστήματος. 

Αντιμετωπίζει την κατάθλιψη, βελτιώνει τη διάθεση 

Σύμφωνα με μελέτες, η κουρκουμίνη είναι τόσο αποτελεσματική όσο το Prozac (αντικαταθλιπτικό). Ως εκ τούτου, μπορεί να βοηθήσει στην βελτίωση της ψυχικής σας υγείας, καθώς και της διάθεσης.

athensmagazine.gr 
πηγή

Μούσμουλα και Διατροφική αξία. Για πίεση, χοληστερίνη, εντερικά προβλήματα, δέρμα, μάτια, δόντια, αδυνάτισμα, κατά του καρκίνου.

Της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος, medlabnews.gr 

Τα μούσμουλα ή μέσπουλα ή μέσπιλο ή δέσπολα ή νέσπολα είναι ο καρπός της μουσμουλιάς. Η μουσμουλιά είναι ένα όμορφο δέντρο μέτριου μεγέθους που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 6-9 μέτρα. Ο καρπός είναι στρογγυλός ή ωοειδής ανάλογα με την ποικιλία και όταν ωριμάσει αποκτά κίτρινο χρώμα. Περιέχει 1-2 μεγάλα ή 2-4 μικρότερα σπόρια, χρώματος σκούρου καφέ, τα οποία θεωρούνται μειονέκτημα γιατί αφήνουν λίγο χώρο για την σάρκα.

Η γεύση τους είναι γλυκιά ή υπόξινη, ανάλογα με την ωριμότητα, όταν, όμως, συγκομίζονται υπερώριμα, απελευθερώνουν όλα τους τ’ αρώματα. Για το λόγο αυτό αναπτύχθηκαν κάποιες ποικιλίες με πολύ μικρά σπόρια. Είναι από τα πιο σημαντικά φρούτα της άνοιξης, που υπάρχει διαθέσιμο λίγες βδομάδες προτού κάνουν την εμφάνισή τους στην αγορά τα καλοκαιρινά φρούτα. Η παραγωγική σεζόν στην Ελλάδα κυμαίνεται κάθε χρόνο σε μέτρια επίπεδα και ο κύριος όγκος της εγχώριας παραγωγής εντοπίζεται στο νομό Κορινθίας. Ωστόσο, τα μούσμουλα έχουν αρχίσει να γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλή στις διεθνείς αγορές, γεγονός που έχει προκαλέσει τον πολλαπλασιασμό του όγκου παραγωγής, σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσα σε μόλις δύο δεκαετίες.

Η επιστημονική ονομασία της μουσμουλιάς είναι Mespilus Japonica, μια ονομασία που προδίδει ότι το φυτό κατάγεται από τη νοτιοανατολική Ασία. Οι μουσμουλιές είναι γνωστές στη Νοτιοανατολική Κίνα και στην Ιαπωνία εδώ και πολλούς αιώνες. Λέγεται, μάλιστα, ότι καλλιεργείται στην Ιαπωνία περισσότερα από 1.000 χρόνια. 

Θρεπτική αξία του καρπού
 

• Τα μούσμουλα είναι πολύ χαμηλά σε θερμιδική αξία.  Παρέχουν μόλις 47 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια. Είναι πλούσια σε αδιάλυτες φυτικές ίνες και σε  πηκτίνη. Η πηκτίνη διατηρεί την υγρασία στο παχύ έντερο, κατά την διάρκεια διαφόρων  λειτουργιών και δρα ως υπακτικό. Είναι μια καλή επιλογή για άτομα που πάσχουν από δυσκοιλιότητα. Βοηθάει επίσης στην προστασία του βλεννογόνου  του παχέος εντέρου, μειώνοντας το χρόνο έκθεσης σε τοξικές ουσίες. Έχει  αποδειχθεί ότι η πηκτίνη, μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, μειώνοντας την επαναπορρόφηση της στο παχύ έντερο, επειδή δεσμεύεται από τα χολικά οξέα  με αποτέλεσμα στην αποβολή της από το σώμα.

• Τα μούσμουλα είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης-Α (παρέχει περίπου 1528 IU ανά 100g), και φαινολικών φλαβονοειδών αντιοξειδωτικών, όπως είναι το χλωρογενικό οξύ, το νεο-χλωρογενικό οξύ, το υδροξυβενζοϊκό οξύ, το φερουλοκυκουινικο οξύ (feruloylquinic), το προτοκατεχουικό (protocatechuic) οξύ, η  επικατεχίνη, το κουμαρικό οξέα και το φερουλικό οξύ. Τα ώριμα φρούτα έχουν υψηλότερη  συγκέντρωση  χλωρογενικού οξέος. Η βιταμίνη Α  βοηθάει στην διατήρηση της ακεραιότητας των βλεννογόνων και του δέρματος. Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση φυσικών τροφών και φρούτων πλουσίων σε βιταμίνη-Α και σε φλαβονοειδή βοηθά στην προστασία των πνευμόνων και από ορισμένες μορφές καρκίνου, όπως είναι ο καρκίνος της στοματικής κοιλότητας.

• Επίσης η βιταμίνη Α παίζει σημαντικό ρόλο στην όραση και στην οδοντική υγεία. Βελτιώνουν την όραση: τα φρέσκα μούσμουλα περιέχουν μια καλή ποσότητα βιταμίνης Α, η οποία βοηθά στην υγεία των ματιών. Τα μούσμουλα προστατεύουν λοιπόν τα μάτια μας από τις ελεύθερες ρίζες και βοηθούν στην πρόληψη της βλάβης του αμφιβληστροειδούς που προκαλείται από τις ελεύθερες ρίζες. Έτσι βελτιώνουν την όραση και προστατεύουν από τον καταρράκτη και την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.

• Τα φρέσκα φρούτα περιέχουν και  βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως είναι το φυλλικό οξύ, η βιταμίνης Β-6 και η νιασίνη και  επίσης περιέχουν μικρές ποσότητες  βιταμίνης-C.

• Τα μούσμουλα, είναι επίσης  πλούσια σε κάλιο και μια καλή πηγή ασβεστίου, σιδήρου, χαλκού, μαγγανίου και άλλων μέταλλων. Το κάλιο είναι ένα σημαντικό συστατικό των κυττάρων και των σωματικών υγρών, και βοηθά στην φροντίδα του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης. Το μαγγάνιο χρησιμοποιείται από το σώμα ως συν-παράγοντας του αντιοξειδωτικού ενζύμου, δισμουτάση του υπεροξειδίου. Ο σίδηρος και χαλκός χρειάζονται για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

• Βοηθούν  την απώλεια βάρους: Εκτός του ότι  έχουν λίγες θερμίδες. Επίσης περιέχουν ένα καλό ποσοστό διαιτητικών ινών. Η πλούσια σε φυτικές ίνες διατροφή, καταστέλλει την όρεξη και αυξάνει το μεταβολισμό. Έτσι, προωθεί την υγιή απώλεια βάρους.

• Μια σειρά από ωφέλιμες ιδιότητες για την υγεία προσφέρουν επίσης  τα φύλλα της Μουσμουλιάς όπως την καταπολέμηση ηπατικών διαταραχών,  στην θεραπεία φλεγμονών του δέρματος, στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος, παρέχουν δε μέτρια κατασταλτική επίδραση στον ιό HIV. Βέβαια, τα φύλλα της μουσμουλιάς φύλλα περιέχουν βιοδραστικές ενώσεις, πράγμα που σημαίνει ότι πίνοντας τσάι από τα φύλλα μπορεί να προκύψουν παρενέργειες ή αλληλεπίδραση με φάρμακα. Για παράδειγμα, πίνοντας συχνά μεγάλη ποσότητα αφεψήματος από φύλλα μουσμουλιάς μπορεί να προκύψει τοξική μυοπάθεια, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από σοβαρή μυϊκή αδυναμία. 

Μούσμουλο διατροφική αξία 

Δεδομένου είναι κάτω από την ποσότητα των θρεπτικών συστατικών ανά 100 g μούσμουλο:

Περιεκτικότητα σε νερό – 87%

Ενέργεια 47 Kcal 

Υδατάνθρακες 12.14 g 

Πρωτεΐνες 0.43 g 

Ολικά λιπαρά 0.20 g 

Χοληστερόλη 0 mg 

Διαιτητικές ίνες 1.70 g  

Ωμέγα 3 λιπαρά οξέα 19,4 mg

Ωμέγα 6 Λιπαρά Οξέα 115 mg 

Μέταλλα 

Ασβέστιο – 16 mg

Σίδηρος – 0,3 mg

Μαγνήσιο – 13 mg

Φωσφόρος – τα 27 mg

Σελήνιο 0.6 µg

Ψευδάργυρος 0.05 mg

Μαγγάνιο 0.148 mg

Χαλκός 0.040 mg 

Ηλεκτρολύτες 

Κάλιο – 266 mg

Νάτριο – του 1 mg 

Βιταμίνες 

Βιταμίνη C – 1 mg

Βιταμίνη Α – 1.528 IU

Θειαμίνη 0.019 mg

Ριβοφλαβίνη 0.024 mg

Πυριδοξίνη 0.100 mg

Νιασίνη 0.180 mg

Φυλλικό οξύ 14 µg 

Η ευεργετική τους επίδραση 

• Προστατεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου

• Βελτιώνουν την υγεία του δέρματος

• Προστατεύουν από τον καρκίνο του πνεύμονα και της στοματικής κοιλότητας

• Διατηρούν ομαλή αρτηριακή πίεση

• Προάγουν την απώλεια βάρους

• Βοηθούν στη διαδικασία σχηματισμού του αίματος

• Βελτιώνουν την όραση

• Ενισχύουν τα οστά και τα δόντια

Το μούσμουλο τρώγεται νωπό ως φρούτο και δεν δέχεται περαιτέρω επεξεργασία γιατί είναι πολύ ευαίσθητο. Είναι πολύ πλούσιο σε βιταμίνη C.

Στη μακρινή Ανατολή, πίνεται επίσης και το τσάι από τα φύλλα της μουσμουλιάς.

Εκτός από να τα τρως σαν φρούτο, μπορείτε να τα κάνετε μαρμελάδα, αλλά και λικέρ πολύ εύγευστο!! 

Προσοχή 

Μην καταναλώνετε τα κουκούτσια διότι περιέχουν τοξικά αλκαλοειδή όπως κυανογόνους γλυκοζίτες που αν καταναλωθούν μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητα συμπτώματα. Οι σπόροι  περιλαμβάνουν πολλά τοξικά αλκαλοειδή όπως κυάνιο-γλυκοζίτες που το μάσημα τους μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως εμετός, δυσκολία στην αναπνοή, καθώς επίσης και το θάνατο. 

Πώς προέρχεται η φράση «ξίνισε τα μούτρα του» που λέμε συχνά για κάποιον 

Για να καταλάβει κάποιος την έκφραση, πρέπει να λάβει υπόψη του το συναίσθημα που δοκιμάζει όταν τρώει ξινά μούσμουλα. Από δω έχουμε και τις φράσεις: «του ξινοφάνηκε» και «σαν τ’ άκουσε, ξίνισε τα μούτρα του». Έφαγε, λοιπόν, μούσμουλα, σημαίνει πως τόσο δυσαρεστήθηκε, όσο δυσάρεστα νιώθει αυτός που τρώει μούσμουλα. 

πηγή