Όλοι πλέον βασιζόμαστε στους καταψύκτες για το φαγητό μας – από το να αγοράζουμε φρέσκα τα λαχανικά μας και κάποια φρούτα μέχρι να αποθηκεύουμε τα περισσεύματα ενός γεύματος. Αλλά πότε ήταν η τελευταία φορά που ανοίξατε την κατάψυξή σας για να δείτε πόσα φαγητά έχετε αφήσει κρυμμένα εδώ και καιρό μέσα στον πάγο;
Ίσως ήρθε η ώρα να ελέγξετε. Επίσης, αν ο καταψύκτης σας χρειάζεται απόψυξη, είναι καλό να μην έχετε πολλά φαγητά μέσα. Τα τρόφιμα, λοιπόν, δεν μπορούν να διατηρηθούν για πάντα στην κατάψυξη – το κρέας για παράδειγμα πρέπει να καταναλώνεται μέσα σε έξι μήνες και το ψωμί διαρκεί μόνο από τέσσερις μέχρι έξι μήνες. Αν μείνουν λίγο παραπάνω, το τρόφιμο θα είναι και πάλι ασφαλές, αλλά το χρώμα, η γεύση και η υφή θα αρχίσουν να αλλοιώνονται.
Πόσο καιρό αντέχει το κάθε τρόφιμο στην κατάψυξη;
Ψάρια
– Λευκό ψάρι: 6-8 μήνες
– Λιπαρά ψάρια: 3-4 μήνες
– Μερίδες ψαριού: 3-4 μήνες
– Μαγειρεμένο ψάρι: 4-6 μήνες
– Οστρακοειδή: 2-3 μήνες
– Αστακός: 12 μήνες
Φρούτα
– Φρούτα (εσπεριδοειδή): 3 μήνες
– Άλλα φρούτα: 9-12 μήνες
– Ανοιχτή συσκευασία κατεψυγμένων: 6-8 μήνες
– Πουρές φρούτων: 6-8 μήνες
– Χυμός φρούτων: 4-6 μήνες
Λαχανικά
– Ντομάτες: 6-8 μήνες
– Πουρές λαχανικών: 6-8 μήνες
– Λοιπά λαχανικά: 8-12 μήνες
– Λαχανόσουπα και λαχανικά στον ατμό: 2-3 μήνες
Κρέας
– Μοσχάρι: 4-6 μήνες
– Αρνί: 4-6 μήνες
– Χοιρινό: 4-6 μήνες
– Μπέικον σε φέτες: 2-3 μήνες
– Κοτόπουλο/ γαλοπούλα: 4-6 μήνες
– Πάπια: 4-6 μήνες
– Κουνέλι: 4-6 μήνες
Γαλακτοκομικά
– Αλατισμένο βούτυρο: 3-4 μήνες
– Ανάλατο βούτυρο: 6-8 μήνες
– Παγωτό: 3-4 μήνες
– Γάλα: 3-6 μήνες
– Γιαούρτι: 1-2 μήνες
– Μαλακό τυρί: 6 μήνες
– Μαργαρίνη: 12 μήνες
Ξηροί καρποί: 3 μήνες
Αυγά (ωμά): 1 μήνα
Έτοιμο φαγητό
– Σούπες και σάλτσες: 3 μήνες
– Ζωμός: 6 μήνες
– Έτοιμα γεύματα: 4-6 μήνες
– Κέικ: 4-6 μήνες
– Ψωμί: 4-6 μήνες
– Σάντουιτς: 2-3 μήνες
– Ζύμη ψωμιού: 2-3 μήνες
– Γλυκά: 3-4 μήνες
Γενικές οδηγίες
– Μην ξανακαταψύχετε τα τρόφιμα, αφού τα έχετε ήδη αποψύξει μια φορά.
– Χρειάζεται να ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες της συσκευασίας.
– Μην καταψύχετε ποτέ ζεστά τρόφιμα, αφού αυτό θα προκαλέσει αύξηση της θερμοκρασίας μέσα στην κατάψυξη.
– Πακετάρετε και κλείστε καλά τα τρόφιμα που καταψύχετε για να αποφύγετε την υγρασία αλλά και τον κρύο αέρα από το να έρθουν σε επαφή με το φαγητό.
– Χρησιμοποιήστε τετράγωνα μπολ για να αποθηκεύσετε τα τρόφιμα. Αποθηκεύονται εύκολα και πιάνουν λιγότερο χώρο
– Όταν καταψύχετε υγρά, αφήστε λίγο χώρο για να επιτρέψετε την επέκταση.
πηγή
Έρευνα αποκαλύπτει ότι πάνω από τις μισές συσκευασίες σε αλυσίδες σουπερμάρκετ χαμηλού κόστους στη Γερμανία έχουν βακτήρια ανθεκτικά σε αντιβιοτικά, τα οποία μπορούν να επιφέρουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αποδεικνύουν για ακόμη φορά ότι οι εκτροφείς πουλερικών χρησιμοποιούν τεράστιες ποσότητες αντιβιοτικών.
Η γερμανική περιβαλλοντική και καταναλωτική οργάνωση Germanwatch, στην ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, υπογραμμίζοντας ότι η βιομηχανική εκτροφή πουλερικών μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα για την ανθρώπινη υγεία.
Η οργάνωση έλαβε 59 δείγματα κοτόπουλου από μεγάλες αλυσίδες εκπτωτικών σουπερμάρκετ κατέληξε μέσα από αναλύσεις σε πανεπιστημιακά εργαστήρια στο ότι σε ένα ποσοστό 56% είχαν σχηματιστεί αποικίες βακτηρίων, τα οποία ήταν ανθεκτικά σε αντιβιοτικά. Τα δείγματα προέρχονται από τα τέσσερα μεγαλύτερα γερμανικά σφαγεία.
Απαντώντας στην έρευνα το ομοσπονδιακό υπουργείο Γεωργίας σημείωσε πως «οι ποσότητες αντιβιοτικών που χρησιμοποιεί η βιομηχανία πουλερικών είναι πράγματι πάρα πολύ μεγάλες». Κατά συνέπεια, όπως είναι γνωστό, όσο περισσότερα αντιβιοτικά χρησιμοποιούν, τόσο αυξάνεται τελικά η ανθεκτικότητα των βακτηρίων.
Κίνδυνος μόλυνσης ακόμη και μέσω απλής επαφής με ωμά πουλερικά στην κουζίνα
Πολύ ανησυχητικό, σύμφωνα με την έρευνα, είναι το γεγονός ότι το ένα τρίτο των δειγμάτων που προέρχονταν από τις γερμανικές αλυσίδες Lidl, Netto, Real και Penny ήταν μολυσμένα με βακτήρια ανθεκτικά σε αντιβιοτικά τέταρτης και πέμπτης γενιάς – την τελευταία ελπίδα μέχρι τώρα να καταπολεμηθούν τα ανθεκτικά βακτήρια. Ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτά βέβαια μπορεί να εξοντώνονται στο μαγείρεμα, αλλά οι άνθρωποι μπορεί να αρρωστήσουν ακόμη και μέσω απλής επαφής με τα ωμά φαγητά στην κουζίνα, όπως λόγου χάρη με τις επιφάνειες κοπής. Επιπλέον εργαζόμενοι σε μονάδες παραγωγής και μονάδες βρίσκονται εκτεθειμένοι σε αυτά μέσω του αναπνευστικής οδού.
Δώδεκα από τα δείγματα προέρχονταν από μικρές μονάδες παραγωγής – από εκείνα μόνο σε ένα βρέθηκαν βακτήρια ανθεκτικά σε αντιβιοτικά. Σε μία άλλη ανάλυση έξι δείγματα από οικολογικές μονάδες παραγωγής βρέθηκαν απολύτως καθαρά. Για την Germanwatch όλα αυτά συνδέονται απόλυτα με τη χρήση αντιβιοτικών στις βιομηχανικές μονάδες πουλερικών.
Η κατάσταση μπορεί μόνο να βελτιωθεί εάν η κυβέρνηση απαγορεύσει στους κτηνιάτρους να συνταγογραφούν αντιβιοτικά, ώστε να «εξισορροπήσουν τις επιπτώσεις που προκαλούν οι καταστροφικές συνθήκες που επικρατούν στις μονάδες παραγωγής φθηνού κρέατος», υπογραμμίζουν από την Germanwatch.
Παρά το γεγονός ότι οι γερμανοί παραγωγοί πουλερικών μείωσαν κατά το ήμισυ τη χρήση αντιβιοτικών από το 2011, κάνουν ακόμη σχεδόν τη διπλάσια χρήση σε σύγκριση με τη Δανία, τη Μ. Βρετανία και την Αυστρία, σύμφωνα με τον περιβαλλοντικό και καταναλωτικό οργανισμό. Η Germanwatch απαιτεί να μειωθεί ακόμη περισσότερο η χρήση αντιβιοτικών στα πουλερικά, καθώς επίσης και οι ετικέτες των προιόντων να ενημερώνουν καλύτερα τους καταναλωτές σχετικά με το συσκευασμένο κρέας.
Πηγή: DW
Τι πιο βολικό από το να πάρεις έτοιμο τριμμένο τυράκι από το σούπερ μάρκετ για τα μακαρόνια, τα σουφλέ και τις πίτσες σου, σωστά;
Τι πιο ανθυγιεινό δεν λες καλύτερα;
Σύμφωνα με έκθεση του Bloomberg, ορισμένοι παραγωγοί τυριού προσθέτουν υπερβολικές ποσότητες άλλων ουσιών στα έτοιμα τριμμένα τυριά και κυρίως στην παρμεζάνα. Το πιο συνηθισμένο από αυτά είναι η κυτταρίνη, μια σκόνη που παράγεται από μικροσκοπικά κομμάτια από πολτό ξύλου, ή άλλες φυτικές ίνες. Η προσθήκη της έχει στόχο τη μείωση της υγρασίας και τον εμποδισμό των σβόλων τυριού στη συσκευασία. Ένα αποδεκτό επίπεδο κυτταρίνης είναι 2-4%, ωστόσο πολλές εταιρείες βρέθηκαν να προσθέτουν έως και 8,8%!
Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες συσκευασίες παρμεζάνας από αυτές που δοκιμάσθηκαν στα πλαίσια της μελέτης, δεν ήταν καν παρμεζάνα! Αντίθετα, ήταν ένα μίγμα ελβετικών τυριών, μοτσαρέλας, λευκού τσένταρ και κυτταρίνης. Σκέτη απάτη δηλαδή!
Κάπου εδώ θα πρέπει να πούμε ότι ούτε πολλά από τα τριμμένα τυριά που διατίθενται συσκευασμένα στον πάγκο των τυριών του σούπερ μάρκετ είναι άριστης ποιότητας, καθώς συχνά αποτελούν μίγμα των τελευταίων κομματιών από ένα κεφάλι τυριού, το οποίο πολλές φορές μάλιστα είναι και πολυκαιρισμένο. Το ιδανικό είναι να τρίβεις μόνος σου το τυρί, ή να ζητάς από τον υπάλληλο στον πάγκο των τυριών να σού τρίψει ένα νέο κεφάλι/κομμάτι μπροστά στα μάτια σου, για να βεβαιωθείς για την ποιότητα και τη φρεσκάδα του, όπως υποστηρίζει η επικεφαλής ερευνήτρια και συγγραφέας της έρευνας, Rachel Beller. Όσον αφορά το τυρί παρμεζάνα καλό είναι να προσέχεις πάντα το κεφάλι να έχει αποτυπωμένο πάνω του το λογότυπο “Parmigiano-Reggiano” για να είσαι σίγουρος ότι έχει εισαχθεί από την Ιταλία.
Olive
πηγή
Την Καθαρά Δευτέρα και την Σαρακοστή ένα μεγάλο ποσοστό των καταναλωτών στην Ελλάδα τροποποιεί το διαιτολόγιό του, στρεφόμενο στην παραδοσιακή επιλογή τροφίμων που συνδέονται με τη νηστεία, το οποίο, εκτός από φρούτα, λαχανικά και δημητριακά, περιλαμβάνει ως επί το πλείστον αλιεύματα.
Με κύριο μέλημά του την προστασία των καταναλωτών από δόλιες πρακτικές, ο ΕΦΕΤ, με στοχευμένους ελέγχους που διεξάγει στην αγορά των τροφίμων, σε συνεργασία με τις τοπικές αρμόδιες αρχές, υπενθυμίζει ορισμένες απλές συμβουλές για την επιλογή των τροφίμων που παρουσιάζουν υψηλή ζήτηση κατά τη συγκεκριμένη περίοδο (Καθαρά Δευτέρα και Σαρακοστή) και στην πλειονότητά τους είναι ιδιαίτερα ευαλλοίωτα.
Κεφαλόποδα (π.χ. χταπόδια, καλαμάρια, θράψαλα, σουπιές)
Στην αγορά απαντώνται είτε ως νωπά, είτε ως κατεψυγμένα, είτε ως αποψυγμένα.
Για τα νωπά πρέπει να προσέχουμε:
Την οσμή που πρέπει να είναι οσμή θάλασσας και όχι δυσάρεστη οσμή αμμωνίας ή οποιαδήποτε άλλη οσμή, ξένη προς το προϊόν.
Την επιφάνεια του σώματος να είναι υγρή και γυαλιστερή.
Τα πλοκάμια και οι βεντούζες να αντέχουν σε ελαφρύ τράβηγμα και να μην αποσπώνται εύκολα.
Τη σάρκα να είναι συμπαγής, ελαστική και γυαλιστερή.
Τα μάτια να είναι γυαλιστερά, ζωηρά χωρίς κηλίδες.
Για τα κατεψυγμένα (συσκευασμένα ή χύμα) πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτά δεν πρέπει να πωλούνται με αλλοιώσεις της χροιάς τους, ενώ συνήθως φέρουν ένα στρώμα πάγου (επίπαγος). Μετά την απόψυξη το περιεχόμενο πρέπει να φέρει το χρώμα και την οσμή του νωπού προϊόντος. Στη συσκευασία πρέπει να υπάρχει το σήμα αναγνώρισης της εγκατάστασης.
Για τα αποψυγμένα αλιεύματα πρέπει να γνωρίζουμε ότι παράγονται μόνο εντός εγκεκριμένων εγκαταστάσεων, διότι απαγορεύεται η απόψυξη των κατεψυγμένων στο λιανεμπόριο. Κατά την πώλησή τους πρέπει υποχρεωτικά να φέρουν εμφανή την ένδειξη της αποψυγμένης κατάστασής τους, τόσο στην ενδεικτική πινακίδα πώλησης, όσο και στις ενδείξεις επί της συσκευασίας τους.
Οστρακοειδή (π.χ. μύδια, κυδώνια, γυαλιστερές, στρείδια, αχιβάδες, χτένια)
Εφόσον πωλούνται με κέλυφος θα πρέπει να είναι ζωντανά και αυτό φαίνεται από:
Τα κελύφη που πρέπει να είναι κλειστά και να ανοίγουν πολύ δύσκολα ή αν είναι μερικώς ανοιχτά με την ελάχιστη πίεση πάνω στο κέλυφός τους να κλείνουν μόνα τους ερμητικά.
Το περιεχόμενο που πρέπει να είναι υγρό, καθαρό και άοσμο.
Τη σάρκα που πρέπει να είναι υγρή, γερά προσκολλημένη στο κέλυφος (με τσίμπημα καρφίτσας ή με λίγες σταγόνες λεμονιού να προκαλείται συστολή του σώματος).
Όσον αφορά τα αποφλοιωμένα μύδια που πωλούνται πάνω σε πάγο, θα πρέπει η σάρκα τους να είναι γυαλιστερή, συνεκτική και να έχει μυρωδιά θάλασσας. Τα μύδια πωλούνται επίσης και κατεψυγμένα με κέλυφος ή χωρίς κελύφη. Επάνω στη συσκευασία πρέπει να υπάρχει το σήμα αναγνώρισης της εγκατάστασης.
Μαλακόστρακα (π.χ. γαρίδες, καραβίδες, αστακοί, καβούρια)
Τα βρίσκουμε στην αγορά είτε ως νωπά ή είτε ως κατεψυγμένα είτε ως αποψυγμένα.
Για τα νωπά πρέπει:
Η οσμή να είναι ευχάριστη (σαν την οσμή της θάλασσας).
Τα πόδια τους να είναι στερεά κολλημένα στο σώμα και σκληρά.
Η μεμβράνη του θώρακα να είναι τεντωμένη, ανθεκτική και διαφανής.
Το κεφάλι και ο θώρακας να είναι ανοιχτόχρωμα, όχι μελανού χρώματος και να μην έχουν μαύρες κηλίδες.
Να έχουν αντανακλαστικές κινήσεις στα μάτια, στις κεραίες και στα πόδια όταν είναι ζωντανά.
Γενικά, να γνωρίζουμε ότι οι φρέσκες γαρίδες γλιστρούν εύκολα από το χέρι και δεν παρουσιάζουν δυσάρεστη οσμή.
Αχινοί
Οι αχινοί πρέπει κατά την αγορά τους να είναι ζωντανοί, γεγονός που φαίνεται από την κίνηση των αγκαθιών τους. Σε περίπτωση αποκελυφωμένων αχινών θα πρέπει να πωλούνται σε θερμοκρασία ψύξης.
Όταν επιλέγουν κονσέρβες ιχθυηρών που διατηρούνται στο ψυγείο ή εκτός ψυγείου, οι καταναλωτές θα πρέπει να προσέχουν να μην είναι διογκωμένες, να μην παρουσιάζουν εξωτερική σκουριά, να μην υπάρχει διαρροή του υγρού περιεχομένου. Επίσης, είναι προς όφελος των καταναλωτών να διαβάζουν προσεκτικά τις ενδείξεις στη συσκευασία.
Άλλα σαρακοστιανά εδέσματα
Ο ταραμάς πρέπει να έχει χρώμα ομοιόμορφο, σύσταση μαλθακή και όχι πικρή ή όξινη γεύση. Πιθανή αλλοίωση στον ταραμά διαπιστώνεται από την εμφάνιση μούχλας, την ξηρότητα ή την τάγγιση.
Το τουρσί θα πρέπει να καταναλώνεται με φειδώ από άτομα με ευαισθησία στο στομάχι.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να επιδεικνύουν οι καταναλωτές που πάσχουν από αλλεργίες στην επισήμανση του χαλβά, προκειμένου να μην καταναλώσουν χαλβά που περιέχει αλλεργιογόνα συστατικά.
Το αλάτι, το οποίο συχνά περιέχεται στα τρόφιμα που καταναλώνονται στη Σαρακοστή, ειδικά από άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση, είναι ευκταίο να περιορίζεται και μπορεί να αντικατασταθεί με μυρωδικά βότανα, για να επιτευχθεί ισοδύναμο γευστικό αποτέλεσμα για την προστασία της υγείας ευαίσθητων ομάδων καταναλωτών.
Μετά την επιλογή τους, η μεταφορά των τροφίμων που χρειάζονται ψύξη στο σπίτι και η τοποθέτησή τους το συντομότερο δυνατό σε ψυγείο, που επαληθευμένα τηρεί τις απαιτούμενες θερμοκρασίες ψύξης και κατάψυξης, είναι καθοριστική για την αποφυγή αλλοιώσεών τους. Μετά τη σωστή συντήρηση αυτών των ευαλλοίωτων τροφίμων, είναι αναγκαίο να τηρούνται ορθές πρακτικές υγιεινής των τροφίμων κατά την προετοιμασία του τελικού γεύματος, όπως η καθαριότητα των χεριών, το σχολαστικό πλύσιμο στην κουζίνα και η απολύμανση των επιφανειών, των σκευών, των πάγκων κοπής, των νιπτήρων και το καλό μαγείρεμα.
Ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων, διοίκηση και προσωπικό, με αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος, εντείνει κατά το μέγιστο δυνατό τη δράση του κατά την Σαρακοστή για την προστασία της υγείας και των συμφερόντων των καταναλωτών. Οι έλεγχοι του Ε.Φ.Ε.Τ. διεξάγονται απρόσκοπτα, συστηματικά και αδιάλειπτα. Στις περιπτώσεις των επιχειρήσεων που δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις της νομοθεσίας λαμβάνονται άμεσα τα προβλεπόμενα διοικητικά μέτρα και οι κυρώσεις.
πηγή
Αγαπημένοι φίλοι του ιστολογιού μου σας εύχομαι ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Ο γεννηθείς Κύριος να σας χαρίζει υγεία κι ευλογία.
Το περιοδικό Olive και το www.olivemagazine.gr διοργάνωσαν την πιο νόστιμη ψηφοφορία και για τρεις ολόκληρους μήνες, από τον Αύγουστο μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, οι αναγνώστες του Olive ψήφιζαν online τα αγαπημένα τους φαγητά μέσα από μια λίστα 100 γνωστών πιάτων, που ήταν χωρισμένα σε κατηγορίες.
Ο εντυπωσιακός αριθμός των συμμετασχόντων έφτασε στα 6.785 άτομα! Έτσι, προέκυψε μια νέα λίστα που αναδεικνύει τη σειρά προτίμησης των πιάτων αυτών από το ελληνικό κοινό.
Οι 100 αγαπημένες συνταγές των Ελλήνων με τη σειρά που ψηφίστηκαν:
1. Γεμιστά → 4.178
2. Πατάτες τηγανητές → 3.783
3. Μουσακάς → 3.462
4. Χωριάτικη σαλάτα → 3.218
5. Μακαρόνια με κιμά → 3.168
6. Παστίτσιο → 3.107
7. Σουβλάκι → 3.068
8. Κεφτέδες → 3.015
9. Γίγαντες πλακί → 2.984
10. Σπανακόπιτα → 2.953
11. Πίτσα → 2.948
12. Αβγά μάτια → 2.813
13. Ψάρι ψητό → 2.809
14. Χόρτα διάφορα → 2.742
15. Τυρόπιτα → 2.556
16. Ντάκος → 2.517
17. Λαχανοντολμάδες → 2.467
18. Καγιανάς (στραπατσάδα) → 2.464
19. Μελιτζάνες παπουτσάκια → 2.378
20. Γιουβέτσι με κρέας → 2.342
21. Γαριδομακαρονάδα → 2.280
22. Γαρίδες (ψητές, σαγανάκι κ.λπ.) → 2.217
23. Μπαρμπούνι τηγανητό → 2.217
24. Παϊδάκια → 2.214
25. Μπακαλιάρος σκορδαλιά → 2.207
26. Μπιφτέκια → 2.162
27. Σουτζουκάκια → 2.156
28. Φακές → 2.054
29. Ρεβύθια σούπα → 2.053
30. Φασολάδα → 2.035
31. Μοσχάρι κοκκινιστό → 1.971
32. Πατάτες φούρνου → 1.945
33. Καρμπονάρα → 1.904
34. Κοκορέτσι → 1.903
35. Λαζάνια φούρνου → 1.894
36. Φάβα → 1.819
37. Αρνί / κατσίκι φούρνου → 1.811
38. Πατατοσαλάτα → 1.810
39. Καλαμαράκια (τηγανητά / ψητά) → 1.770
40. Μπριζόλα → 1.749
41. Κολοκύθια γεμιστά αυγολέμονο → 1.738
42. Αρνί / κατσίκι σούβλας → 1.731
43. Ντολμαδάκια γιαλαντζί → 1.702
44. Τζατζίκι → 1.645
45. Μαρουλοσαλάτα → 1.619
46. Κανελόνια → 1.571
47. Κοτόπουλο στον φούρνο με πατάτες → 1.570
48. Μακαρόνια με σάλτσα → 1.565
49. Χταπόδι με μακαρονάκι κοφτό → 1.549
50. Γιουβαρλάκια → 1.538
51. Γαύρος μαρινάτος (ή σαρδέλα) → 1.537
52. Χταπόδι ξιδάτο (ή ψητό) → 1.532
53. Μελιτζανοσαλάτα → 1.527
54. Κόκορας με χυλοπίτες → 1.516
55. Κεμπάπ → 1.500
56. Σαρδέλες → 1.487
57. Κακκαβιά (ή ψαρόσουπα) → 1.462
58. Φασολάκια → 1.461
59. Ιμάμ μπαϊλντί → 1.452
60. Μαγειρίτσα → 1.396
61. Κολοκυθόπιτα → 1.392
62. Αρνί / κατσίκι φρικασέ → 1.370
63. Κρεατόπιτα / Κοτόπιτα → 1.361
64. Ομελέτα (σφουγγάτο / φουρτάλια) → 1.338
65. Παντζαροσαλάτα → 1.314
66. Κολοκυθανθοί (τηγανητοί / γεμιστοί) → 1.296
67. Λαχανοσαλάτα → 1.294
68. Ταραμοσαλάτα → 1.290
69. Συκώτι → 1.256
70. Παστουρμαδόπιτα → 1.238
71. Σπεντζοφάι → 1.154
72. Κοτόσουπα → 1.121
73. Ψαράκια τηγανητά (αθερίνα, γαύρος κ.λπ.) → 1.100
74. Αγκινάρες α λα πολίτα → 1.092
75. Στιφάδο → 1.092
76. Κοτόπουλο με μπάμιες → 1.089
77. Αμπελοφάσουλα → 1.069
78. Μύδια σαγανάκι → 1.060
79. Τραχανάς → 1.054
80. Χουνκιάρ Μπεγεντί → 1.009
81. Μπριάμ → 1.008
82. Πιλάφι → 976
83. Μυδοπίλαφο → 934
84. Χοιρινό πρασοσέλινο → 909
85. Αρακάς → 908
86. Σουπιές κρασάτες με σπανάκι → 902
87. Μαυρομάτικα → 884
88. Πατάτες γιαχνί (μπλουμ) → 823
89. Ψευτοκεφτέδες (κολοκυθοκεφτέδες, ντοματοκεφτέδες…) → 770
90. Ψάρι πλακί α λα σπετσιώτα → 769
91. Λαχανόρυζο (σπανακόρυζο ή πρασόρυζο) → 756
92. Μοσχάρι σοφρίτο → 671
93. Γίδα βραστή → 619
94. Πατσάς → 594
95. Μακαρονόπιτα → 579
96. Γαρδουμπάκια → 539
97. Αρνί / κατσίκι λεμονάτο → 533
98. Οσπριοσαλάτα (μαυρομάτικα, φακές κ.λπ.) → 513
99. Γίδα κοκκινιστή → 424
100. Κουνουπίδι γιαχνί → 391
https://www.olivemagazine.gr
το είδαμε ΕΔΩ
ΣΧΟΛΙΟ
Κάνει μπάμ ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών του Olive είναι γυναίκες!!!!
Η σπανακόπιτα είναι στο 10.... και το κεμπάπ στο 55!!!
Σημείωση: Τα λινκ παραπέμπουν σε συνταγές του ιστολογίου μας
Σε μια εποχή που όλοι πιστεύουν ότι τα πάντα έχουν ημερομηνία λήξης, οκτώ… αθάνατα τρόφιμα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, μπορούν να διατηρηθούν επ’ άπειρο και να καταναλωθούν οποτεδήποτε.
Μάλιστα, τα εν λόγω τρόφιμα που παρουσιάζονται παρακάτω δεν είναι μόνο ασφαλή να καταναλωθούν οποτεδήποτε αλλά διατηρούν και όλη τη θρεπτική τους αξία στο πέρασμα των… αιώνων:
Μέλι
Το μέλι μπορεί να αλλάζει χρώμα και υφή αλλά παραμένει ασφαλές για κατανάλωση και πεντανόστιμο.
Ζάχαρη
Η ζάχαρη δεν χαλάει ποτέ γιατί δεν ευνοεί την ανάπτυξη βακτηριδίων. Αρκεί μόνο να έχει αποθηκευτεί σε αεροστεγές δοχείο, ώστε να κρατήσετε την υγρασία ή τα ζουζούνια μακριά.
Ρύζι
Όλα τα είδη ρυζιού, με εξαίρεση το καστανό, δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
Δυνατά οινοπνευματώδη
Τα οινοπνευματώδη ποτά μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο, αρκεί να μην τα ζεσταίνει ο ήλιος ή κάποια εστία θέρμανσης. Το μόνο που μπορεί, ίσως, να χαθεί στο πέρασμα των χρόνων είναι το άρωμά τους.
Καλαμποκάλευρο
Μόνη προϋπόθεση για να διατηρηθεί ανέπαφο στο πέρασμα των χρόνων είναι να φυλαχτεί σε στεγνό, καλά σφραγισμένο και σε δροσερό μέρος. Στο κάτω κάτω ράφι του ψυγείου για παράδειγμα.
Αποσταγμένο άσπρο ξίδι
Διατηρήστε το σύμφωνα με τις οδηγίες στο μπουκάλι και θα έχετε πάντα έναν άψογο «σύμμαχο» για τα dressings, τις μαρινάδες ή ακόμη και την καθαριότητα του σπιτιού σας.
Καθαρό εκχύλισμα βανίλιας
Το καθαρό εκχύλισμα βανίλιας, δεδομένου ότι περιλαμβάνει αλκοόλ, παραμένει φρέσκο και αρωματικό για χρόνια. Δεν ισχύει, βέβαια, το ίδιο για τις απομιμήσεις αποστάγματος.
Αλάτι
Το επιτραπέζιο αλάτι, το αμερικανικό kosher salt και το θαλασσινό αλάτι είναι υπεραιωνόβια.
apocalypsejohn
Το 1887, ο Ελβετός βοτανολόγος Dr. Moises Santiago Bertoni εξερευνώντας τα δάση της Ανατολικής Παραγουάης πρωτοανακαλύπτει τις ιδιότητες της Στέβιας, ενός θάμνου που φθάνει τα 80 cm ύψος.
Αρκετό καιρό μετά, στην επιστημονική έκδοση που επιμελείται, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ένα κομματάκι φύλλου Στέβιας λίγων τετραγωνικών χιλιοστών είναι ικανό να παράγει μια γλυκιά αίσθηση στο στόμα που διαρκεί για μια ώρα, ενώ μερικά μικρά φύλλα είναι επαρκή για να γλυκάνουν ένα φλιτζάνι καφέ ή ένα δυνατό τσάι».
Το 1931, Γάλλοι χημικοί προσδιορίζουν τους βασικούς γλυκοζίτες που δίνουν στη Στέβια τη γλυκιά γεύση. Από αυτούς τους γλυκοζίτες ιδιαίτερο επιστημονικό αλλά και τεχνολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν, η στεβιοσίδη με γλυκαντική ισχύ 250-300 φορές μεγαλύτερη της κοινής ζάχαρης και η Ρεμπαουδιοσίδη Α με γλυκαντική ισχύ 200-300 φορές μεγαλύτερη της κοινής ζάχαρης. Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως η γλυκαντική ισχύς μια ουσίας ποικίλει ανάλογα με τη καθαρότητα της, τη θερμοκρασία, το pH, τη παρουσία άλλων συστατικών της τροφής, κλπ.
Η Ρεμπαουδιοσίδη Α και η Στεβιοσίδη έχουν μεγάλο μοριακό βάρος (967,01 και 804,9 αντίστοιχα) και συνεπώς δεν απορροφώνται από τον εντερικό σωλήνα. Παράλληλα ο άνθρωπος δεν έχει ένζυμα αποδόμησης των ουσιών αυτών. Είναι λοιπόν εύλογο, πως αν η ανθρώπινη βιοχημεία μπορεί να επηρεαστεί από τις ουσίες αυτές, κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο από τον μεταβολισμό τους στον εντερικό σωλήνα και όχι από την απευθείας απορρόφηση τους.
Πράγματι η Ρεμπαουδιοσίδη Α και η Στεβιοσίδη μεταβολίζονται από την ανθρώπινη εντερική χλωρίδα (κυρίως από τα βακτηριοειδή) σε Στεβιόλη.
Η Στεβιόλη παραμένει ανεπηρέαστη από τη δράση των μικροοργανισμών της εντερικής χλωρίδας και ακολουθεί τους δρόμους της απορρόφησης και της απέκκρισης.
Στις 12.11.2011 δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η τελική έγκριση των γλυκοζιτών Στεβιόλης για χρήση ως γλυκαντική ουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ασφάλεια της Στέβιας, η μηδενική θερμιδική της απόδοση αλλά κυρίως η φυσική της προέλευση, προσδίδουν γρήγορα σε αυτό το γλυκαντικό μια τεράστια δημοφιλία. Μέσα σε λίγα μόλις χρόνια, κυκλοφορούν στην αγορά δεκάδες τρόφιμα με Στέβια, τα οποία υπερπροβάλλονται ως πολύ καλύτερα των αντίστοιχων που εμπεριέχουν ως γλυκαντική ουσία την κοινή ζάχαρη ή γνωστά υποκατάστατα της… και κάτι τέτοιο ενδέχεται να ήταν αληθές… με μια βασική προϋπόθεση όμως… η Στέβια να έχει αντικαταστήσει εξ ολοκλήρου την κοινή ζάχαρη ή τα άλλα τεχνητά γλυκαντικά…
Αυτό όμως σπανίως συμβαίνει στα επεξεργασμένα τρόφιμα διότι η Στέβια αλλοιώνει έντονα τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά τους (κυρίως την υφή και την γεύση) αν χρησιμοποιηθεί έστω και σε μέτριες ποσότητες.
Κάπου εδώ ξεκινά και η ιστορία με τις σοκολάτες «με Στέβια»…
Οι καταναλωτές λαμβάνουν το μήνυμα μέσω των διαφημίσεων αυτών των προϊόντων, ότι θα αγοράσουν μια σοκολάτα η οποία εμπεριέχει Στέβια και όχι ζάχαρη… Πουθενά όμως και ποτέ δεν ακούστηκε στις τηλεοπτικές και όχι μόνο διαφημίσεις, η λέξη πολυόλες…
Οι σοκολάτες «με Στέβια» λοιπόν είναι ουσιαστικά σοκολάτες με μεγάλη ποσότητα πολυολών, ποσότητα που μπορεί να φθάσει και τα 48 γρ./100 γρ. σοκολάτας (ανάλογα το είδος της σοκολάτας – γάλακτος ή μαύρη – αλλά και το είδος της πολυόλης που χρησιμοποιείται – μαλτιτόλη ή ερυθριτόλη).
Ενδέχεται λοιπόν η μισή σοκολάτα να είναι πολυόλες… Και η Στέβια; θα αναρωτηθεί κάποιος… η ελκυστική για τον καταναλωτή πλην ακριβή για την βιομηχανία Στέβια ή πιο σωστά οι γλυκοζίτες στεβιόλης, δεν ξεπερνούν τη ποσότητα των 0,005 γρ. ανα 100 γρ. προϊόντος!!! Ναι καλά διαβάσατε… λιγότερο από 0,005 γρ./ 100 γρ!
Οι πολυόλες (ή σακχαροαλκοόλες) είναι μια ομάδα υδατανθράκων χαμηλής απορρόφησης από τον ανθρώπινο οργανισμό, με συνέπεια αφενός να μην επηρεάζουν τα επίπεδα του σακχάρου όπως η κοινή ζάχαρη και αφετέρου να κατέχουν χαμηλότερη θερμιδική απόδοση από αυτή (2,4 θερμίδες έναντι 4 θερμίδων ανά γραμμάριο, αντίστοιχα). Οι ουσίες αυτές κατάφεραν να αντικαταστήσουν στις σοκολάτες την ζάχαρη με επιτυχία, κυρίως λόγω του όγκου που προσδίδουν (γιαυτό και ονομάζονται και γλυκαντικά όγκου).
Όσοι λοιπόν το παράκαναν με την ποσότητα κατανάλωσης τέτοιων σοκολατών και βίωσαν διαφόρων ειδών γαστρεντερικές διαταραχές, σίγουρα δεν πρέπει να κατηγορούν την Στέβια, η οποία σχεδόν δεν υπάρχει στις σοκολάτες αυτές (ούτε και εμφανίζει ανάλογες παρενέργειες), αλλά τις πολυόλες!
Οι παρενέργειες που μπορεί να προκύψουν από τη συχνή κατανάλωση μεγάλης ποσότητας πολυολών, αφορούν γαστρεντερικές διαταραχές και επίταση του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου, γιαυτόν ακριβώς το λόγο και πρέπει να αποκλειστούν όταν επιβάλλεται να εφαρμοστεί το σχετικά νέο «θεραπευτικό» διατροφικό πρωτόκολλο για διάφορα γαστρεντερικά προβλήματα που ακούει στο όνομα FODMAPs.
Τώρα λοιπόν γνωρίζετε πως όταν σας διαφημίζουν μια σοκολάτα «με Στέβια» στη πραγματικότητα αναφέρονται σε μια σοκολάτα με πολυόλες και ίχνη Στέβιας, της οποίας μάλιστα η μικρή σχετικά διαφορά στην θερμιδική απόδοση από μια κλασική σοκολάτα με ζάχαρη, δεν δικαιολογεί επ’ ουδενί τη μεγάλη και συχνή κατανάλωση της…
Κωνσταντίνος Ξένος
Κλινικός διαιτολόγος – διατροφολόγος M.Sc., Ph.D.cand.
πηγή: diettv.gr
ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr
Τώρα το καλοκαίρι καλό είναι να έχουμε υπ'όψη μας κάποια απλά πράγματα για τα παγωτά που θα καταναλώσουμε.
Τα παγωτά του εμπορίου είναι τριών ειδών:
Το πρώτο είναι το φρέσκο, το οποίο μπορεί κάποιος να προμηθευτεί από καλά ζαχαροπλαστεία και το οποίο έχει παρασκευασθεί από φρέσκα συστατικά, όπως το γάλα, τα αυγά, η πάστα από φιστίκι, το φρέσκο κακάο, οι φράουλες κ.τ.λ.
Το δεύτερο είδος είναι τα τυποποιημένα παγωτά καλής ποιότητας, στα οποία το πρώτο συστατικό που αναγράφεται στην ετικέτα είναι το γάλα. Το πρώτο αναγραφόμενο συστατικό στο οποιοδήποτε τρόφιμο, σημαίνει ότι το τρόφιμο αυτό αποτελείται σε ποσοστό πάνω από το 50% από το συγκεκριμένο συστατικό. Άρα στα καλής ποιότητας παγωτά, λοιπόν, πρώτο συστατικό είναι το γάλα, μετά κάποιο άλλο φρέσκο συστατικό (λ.χ. κακάο, φρούτα) και μετά όλα τα άλλα. Όταν στις πρώτες θέσεις της διατροφικής επισήμανσης υπάρχουν “καλά” συστατικά, τόσο λιγότερα συντηρητικά και ζάχαρη περιέχει το παγωτό, άρα τόσο πιο υγιεινό είναι».
Υπάρχουν όμως και τα παγωτά ή τα επιδόρπια παγωτού ή τα παγωμένα γλυκίσματα τα οποία δεν έχουν ως πρώτο συστατικό το γάλα, αλλά σκόνη γάλακτος ή ακόμα και φοινικέλαιο ή άλλα υδρογονωμένα φυτικά έλαια που περιέχουν τρανς λιπαρά. Η σκόνη γάλακτος αποτελεί προϊόν επεξεργασίας που δεν διαθέτει τα θρεπτικά συστατικά, τις βιταμίνες και το ασβέστιο του φρέσκου γάλακτος. Συνεπώς τα παγωτά που περιέχουν σκόνη γάλακτος έχουν μειωμένη θρεπτική αξία. Πέρα από αυτό είναι άγνωστες οι επιτώσεις της σκόνης γάλακτος στην υγεία. Ενδέχεται η χοληστερίνη της σκόνης γάλακτος να παίρνει λόγω της επεξεργασίας μια ιδιαίτερα τοξική μορφή η οποία ονομάζεται οξυχοληστερόλη ή οξυχοληστερίνη.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ:
Τα παγωτά πρέπει να είναι καλά συντηρημένα. Πρακτικά αυτό σημαίνει σταθερή θερμοκρασία στούς -18 βαθμούς Κελσίου και ο καταψύκτης δεν έχει προβλήματα λειτουργίας.
Δεν αγοράζουμε τα τυποποιημένα παγωτά, όταν:
- Δεν έχουν την απαιτούμενη σκληρότητα ή παρατηρούμε προβλήματα στη λειτουργία του καταψύκτη.
- Το χαρτί της συσκευασίας είναι υγρό ή κολλημένο πάνω στο παγωτό ή σχισμένο ή η συσκευασία έχει σχήμα διαφορετικό από αυτό που φαίνεται στα διαφημιστικά της παρασκευάστριας εταιρίας.
- Αυτά που είναι συσκευασμένα σε κύπελλα παρουσιάζουν υπερχύλιση στο καπάκι.
- Είναι μαλακά, υδαρή, η υφή τους μοιάζει με αυτή του γιαουρτιού ή του βουτύρου ή με κόκκους άμμου.
- Εμφανίζουν ίζημα ή θρυμματίζονται σε μικρά κομματάκια ή περιέχουν μικροκρυστάλλους ή έχουν σχήμα παραμορφωμένο. Αυτά τα χαρακτηριστικά δείχνουν ότι το παγωτό αποψύχθηκε και ξανακαταψύχθηκε.
- Έχουν γεύση πικρή, ξινή ή αλμυρή.
- Η οσμή τους δεν είναι ευχάριστη.
- Το ειδικό κουτάλι σερβιρίσματος δεν βρίσκεται μέσα σε διαφανές δοχείο με νερό συνεχούς ροής (το στάσιμο νερό που δεν ανανεώνεται είναι ιδανικό περιβάλλον ανάπτυξης βακτηρίων)
- Τα σκεύη, όπου φυλάσσεται το χύμα παγωτό, έχουν υπολείμματα παγωτού ή γάλακτος στα τοιχώματά τους
Το χρώμα στα παγωτά είναι συνήθως αποτέλεσμα χρωστικών ουσιών. Προσοχή, λοιπόν, στα έντονα χρώματα, γιατί οι χρωστικές ουσίες είναι χημικά.
Αν μεταφέρουμε τα παγωτά στο σπίτι, τα βάζουμε αμέσως στον καταψύκτη. Η μεταφορά σε μεγάλες αποστάσεις πρέπει να γίνεται σε ισοθερμικές συσκευασίες.
Προσοχή!!!
Τα παγωτά που έχουν λιώσει και ξαναπαγώσει δεν πρέπει να καταναλώνονται, γιατί είναι πιθανόν αλλοιωμένα.
Προσοχή στην παχυσαρκία, γιατί ένα κανονικό παγωτό δίνει περίπου 300 θερμίδες.
Τα παγωτά «light», που αναγράφουν ότι περιέχουν 0% λιπαρά και 0% ζάχαρη, δίνουν μέχρι και 200 θερμίδες, γιατί περιέχουν γλυκαντικές ουσίες. Αν έχουν επικάλυψη, οι θερμίδες αυξάνονται, γιατί περιέχουν και λιπαρά.
Παρόλο που το παγωτό έχει θρεπτική αξία, δεν πρέπει να καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες, καθώς είναι πλούσιο σε θερμίδες και μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση βάρους, γεγονός ιδιαίτερα επικίνδυνο για τα ήδη υπέρβαρα παιδιά.
Επίσης, οι γλυκαντικές ύλες που περιέχει το παγωτό μπορεί να συμβάλλουν και στην εμφάνιση τερηδόνας.
Τα παιδιά μπορούν να καταναλώνουν παγωτό 1-2 φορές την εβδομάδα, είτε σαν επιδόρπιο, είτε σαν μικρό γεύμα.
Αν θέλουμε το παιδί μας να εφοδιάζεται με πληθώρα θρεπτικών συστατικών, είναι προτιμότερο να παρασκευάζουμε σπιτικό παγωτό, επιλέγοντας τις καλύτερες πρώτες ύλες.
Αν η παρασκευή παγωτού δεν είναι εφικτή, καλό είναι να επιλέγουμε για τα παιδιά μας παγωτά χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και ζάχαρη και χωρίς έντονο χρώμα, γιατί το χρώμα στα παγωτά είναι συνήθως αποτέλεσμα χρωστικών ουσιών. Μια καλή επιλογή είναι οι γρανίτες ή τα σορμπέ, που δεν περιέχουν σχεδόν καθόλου λιπαρά και είναι φτωχά σε θερμίδες.
Τελευταία κυκλοφορούν παγωτά με μαύρο άνθρακα. Το μαύρο χρώμα του φυτικού άνθρακα, αυτής της φυσικής χρωστικής, είναι εμφανές και μετά τη διαδικασία της πέψης και είναι απόλυτα φυσιολογικό να παρατηρηθούν κενώσεις μαύρου χρώματος μετά την κατανάλωση τροφών με φυτικό ενεργό άνθρακα. Το χρώμα των κενώσεων που ακολουθεί την κατανάλωση φυτικού ενεργού άνθρακα είναι σκούρο έως και μαύρο, όπως όμοια συμβαίνει και με την κατανάλωση παντζαριών ή άλλων τροφίμων με χρώμα, τα οποία χρωματίζουν τις κενώσεις.
Υιοθετείστε μερικές από τις παρακάτω συμβουλές για να το απολαύσετε χωρίς ενοχές:
- Μείνετε στη μία μερίδα παγωτού, η οποία αντιστοιχεί σε μισό φλιτζάνι.
- Μειώστε την ποσότητα του παγωτού κατά λίγο και ανακατέψτε μερικά φρούτα. Τα φρούτα περιέχουν φυτικές ίνες που βοηθούν στην πιο αργή αύξηση του ζαχάρου.
- Όταν θελήσετε να φάτε παγωτό, μειώστε την ποσότητα των υδατανθράκων στο προηγούμενο γεύμα. Θυμηθείτε βέβαια πως το παγωτό και τα υπόλοιπα γλυκά, περιέχουν «κενές θερμίδες», δηλαδή θερμίδες χωρίς σημνατικά θρεπτικά συστατικά όπως οι βιταμίνες. Συνεπώς δεν θα πρέπει να είναι προτεραιότητα ή καθημερινή συνήθεια.
- Προτιμήστε παγωτά με απλές γεύσεις. Αποφύγετε παγωτά με κομμάτια σοκολάτας, μπισκότου ή σιρόπια. Επίσης το παγωτό γιαούρτι ή τα sorbet, δεν διαφέρουν σημαντικά από το κλασσικό παγωτό σε ότι αφορά την περιεκτικότητά τους σε υδατάνθρακες.
Συμπερασματικά, το παγωτό αποτελεί μία γευστική απόλαυση, με υψηλή διατροφική αξία εφόσον καταναλώνεται με σύνεση και πάνω από όλα με προσοχή, ειδικά από ευαίσθητες ηλικιακά ομάδες, όπως είναι τα παιδιά.
πηγή
