Έχει ημερομηνία λήξης το νερό;

Της Νικολίας Σαλίαϊ*

 

Ως καταναλωτές έχουμε μάθει να διαβάζουμε τις πληροφορίες που αναγράφονται στην ετικέτα ενός προϊόντος. Θα έχεις λοιπόν παρατηρήσεις ότι στην συσκευασία του εμφιαλωμένου νερού αναγράφεται η ημερομηνία λήξης του… λήγει όμως στην πραγματικότητα το εμφιαλωμένο νερό;

 

Όχι το νερό δεν λήγει. Όμως μπορεί να αλλοιωθεί μακροπρόθεσμα από την συσκευασία του και τις συνθήκες αποθήκευσης. Αυτό λοιπόν που πρέπει να μας ανησυχεί περισσότερο είναι το πλαστικό που συσκευάζεται το νερό, το οποίο είναι συνήθως τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET) για τα κοινά μπουκάλια ή πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας (HDPE) που χρησιμοποιείται για τα δοχεία νερού στους ψύκτες. Γνωρίζουμε ότι το πλαστικό είναι ένα ελαφρώς πορώδες υλικό, που σημαίνει ότι η συσκευασία μπορεί να επηρεαστεί και να αλληλεπιδράσει με εξωγενής παράγοντες και κατά συνέπεια και με το νερό. 

 

Οι υψηλές θερμοκρασίες λοιπόν μπορούν να διασπάσουν τις χημικές ουσίες που περιέχουν οι πλαστικές φιάλες και να διαρρεύσουν οι ουσίες αυτές στο νερό. Το πλαστικό μπουκάλι και η θερμότητα είναι ένας κακός συνδυασμός. 

 

Παρότι λοιπόν το νερό δεν λήγει, δεν θα πρέπει να πίνεις νερό από πλαστικά μπουκάλι που έχει επέλθει η ημερομηνία λήξης του διότι οι χημικές ουσίες, όπως το αντιμόνιο και η διφαινόλη Α (BPA), που περιέχει το πλαστικό μπορεί να μολύνουν το νερό. Αυτές οι πλαστικές ενώσεις μπορούν να συσσωρευτούν στο σώμα σου και να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία σου. 

 

Γιατί αναγράφεται η ημερομηνία λήξης; 

 

Δεδομένου ότι το νερό είναι ένα διατροφικό αναλώσιμο προϊόν, απαιτείται από την νομοθεσία να έχει τυπωμένη ημερομηνία λήξης, όπως το γάλα, το τυρί ή τα αυγά. Και εφόσον μακροπρόθεσμα επηρεάζεται η ποιότητα του, όπως αναλύσαμε παραπάνω, τότε είναι απαραίτητο να αναγράφεται η ημερομηνία λήξης του για να ενημερωνόμαστε ως καταναλωτές για την διατηρησιμότητα του προϊόντος. 

 

Πως μπορεί να αλλοιωθεί το περιεχόμενο; 

 

Το περιεχόμενο μπορεί να αλλοιωθεί από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες. Καταρχήν από τις συνθήκες παραγωγής, διακίνησης ή αποθήκευσης του, αλλά και από εμάς τους ίδιους. Για παράδειγμα αν πιούμε μια γουλιά νερό, τα χείλη και το στόμα μας εισάγουν μικροοργανισμούς στο νερό μας. Σε συνδυασμό με τη θερμοκρασία περιβάλλοντος στο σπίτι ή το γραφείο και το φως του ήλιου, αυτοί οι μικροοργανισμοί μπορούν να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται αρκετά γρήγορα, με αποτέλεσμα να αλλοιωθεί το περιεχόμενο. 

 

Το νερό της βρύσης “χαλάει”; 

 

Όταν χρησιμοποιούμε τον όρο “χαλάει” για ένα τρόφιμο εννοούμε ότι το τρόφιμο υποβαθμίζεται στο σημείο που δεν είναι πλέον ασφαλές για κατανάλωση. Όσο αφορά το νερό, οι περισσότεροι ειδικοί τονίζουν ότι το νερό της βρύσης έχει διάρκεια ζωής έξι μηνών περίπου. Μετά από αυτό το σημείο, συνήθως το χλώριο διαλύεται στο σημείο που τα βακτήρια και τα φύκια αρχίζουν να αναπτύσσονται. Αυτή η ανάπτυξη σαφώς θα επιταχυνθεί εάν αποθηκεύσεις το νερό σε ένα ζεστό ή ηλιόλουστο σημείο – ή σε ένα γυάλινο δοχείο που δεν έχει πλυθεί καλά ή σφραγιστεί. 

 

Επίσης να ξεκαθαρίσουμε ότι η σύσταση του νερού της βρύσης και του επιτραπέζιου νερού είναι ίδια, πρόκειται για νερά με τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά, με τη διαφορά ότι το επιτραπέζιο νερό είναι εμφιαλωμένο, ενώ της βρύσης τρεχούμενο.

 

Ποιες είναι οι κατάλληλες συνθήκες αποθήκευσης του; 

 

Η σωστή αποθήκευση του εμφιαλωμένου νερού μπορεί να αυξήσει την διατηρησιμότητα του, δηλαδή την διάρκεια ζωής του. Ενώ αντιθέτως, οι θερμές θερμοκρασίες ευνοούν την ανάπτυξη των βακτηρίων και αυξάνουν την απελευθέρωση επιβλαβών πλαστικών χημικών ενώσεων στο νερό. 

 

Συνίσταται λοιπόν το εμφιαλωμένο νερό να αποθηκεύεται σε δροσερό μέρος μακριά από το άμεσο ηλιακό φως. Επειδή τα πλαστικά μπουκάλια είναι επίσης ελαφρά διαπερατά, είναι καλύτερο να αποθηκεύετε το εμφιαλωμένο νερό μακριά από οικιακά είδη καθαρισμού και χημικά. Εάν παρατηρήσετε ότι το νερό σας έχει αναπτύξει μια περίεργη γεύση ή μυρωδιά, συνίσταται για λόγους ασφάλειας να το απορρίψετε. Στα περισσότερα μάλιστα μπουκάλια αναγράφεται ότι το νερό πρέπει να φυλάσσεται σε δροσερό και σκιερό μέρος, μακριά από οσμές.

 

Επίσης καλό είναι να: 

 

- Μην αγοράζεις μπουκάλια τα οποία δεν είναι καλά κλεισμένα/ σφραγισμένα. 

- Μην παρασύρεσαι γενικά από τις ετικέτες αλλά να δίνεις έμφαση στην ημερομηνία εμφιάλωσης, λήξης και την χημική ανάλυση. 

- Μην γεμίζεις με νερό βρύσης το εμφιαλωμένο μπουκάλι, διότι ενδέχεται να αναπτυχθούν βακτήρια εάν επανειλημμένα γεμίζεις το μπουκάλι. 

- Μην πίνεις απευθείας από το μπουκάλι αν δεν σκοπεύεις να καταναλώσεις άμεσα αυτό το νερό. Ωστόσο, συνίσταται να αδειάσεις το περιεχόμενο της φιάλης σε ένα ποτήρι, διότι υπάρχει πιθανότητα τα υπολείματα τροφής και κατά συνέπεια μικροοργανισμοί από τη στοματική κοιλότητα να μεταφερθούν στο νερό. 

 

* Η Νικολία Σαλίαϊ είναι Τεχνολόγος Τροφίμων με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στην Φυσικοχημεία. Εργάζεται ως Σύμβουλος Καινοτομίας και Ανάπτυξης νέων προϊόντων, αλλά και ως Υπεύθυνη Διασφάλισης Ποιότητας σε βιομηχανίες και βιοτεχνίες τροφίμων στη Κρήτη. Το άρθρο της δημοσιεύτηκε στο mednutrition.gr

 

πηγή

 

Διαβάστε επίσης: 

 

Τελικά ποιο είδος νερού είναι καλύτερο να καταναλώνετε; 

Γιατί το μεταλλικό νερό αυξάνει τις καύσεις των θερμίδων  

Νερό από τη βρύση η εμφιαλωμένο και γιατί;

Νέα έρευνα: Τα λιπαρά των γαλακτοκομικών τελικά... μειώνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο

Σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη, όσοι κάνουν διατροφή πλούσια σε λιπαρά γαλακτοκομικών προϊόντων, έχουν μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, συγκριτικά με όσους καταναλώνουν λίγα λίπη από τέτοιες τροφές.

 

Η «αιρετική» έρευνα έρχεται να προστεθεί σε άλλες πρόσφατες που δεν έχουν βρει συσχέτιση ανάμεσα στην κατανάλωση γαλακτοκομικών και στον καρδιαγγειακό κίνδυνο, παρόλο που η κυρίαρχη άποψη είναι ότι όλα τα λίπη «ενοχοποιούνται» λίγο-πολύ.

 

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ Μάτι Μάρκλουντ της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης και του αυστραλιανού Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας George, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «PLoS Medicine», εκτιμούν ότι πρέπει πλέον να γίνεται διάκριση ανάμεσα στην προέλευση των λιπαρών, καθώς το είδος τους είναι σημαντικότερο από την ποσότητα. Με βάση αυτό το σκεπτικό, μπορεί κάποιος να τρώει γαλακτοκομικά με πλήρη λιπαρά χωρίς... ενοχές. 

 

Υψηλότερα επίπεδα λιπαρών οξέων - μικρότερη πιθανότητα για καρδιακή νόσο 

 

Η νέα μελέτη βρήκε ότι, άσχετα με την ηλικία, τον τρόπο ζωής και τις διατροφικές συνήθειες, οι άνθρωποι που είχαν στο αίμα τους τα υψηλότερα επίπεδα λιπαρών οξέων προερχόμενων από γαλακτοκομικά, είχαν την μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν καρδιαγγειακή νόσο. Επίσης, η αυξημένη κατανάλωση λιπών από γαλακτοκομικά δεν συνδεόταν με αυξημένο κίνδυνο θανάτου. 

 

Η κατανάλωση γαλακτοκομικών βρίσκεται σε ανοδική φάση διεθνώς, από το γάλα και τα παγωτά έως τα τυριά και τα γιαούρτια. Συχνά οι συμβουλές των γιατρών είναι να προτιμώνται τα γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά (0% ή 2%), όμως σταδιακά διαγράφεται μια τάση να δίνεται έμφαση πλέον στο ότι ακόμη και τα γαλακτοκομικά με πλήρη λιπαρά μπορούν να αποτελέσουν τμήμα μιας υγιεινής διατροφής, σύμφωνα με τον Μάρκλουντ. 

 

Όπως είπε, πιο σωστό είναι να επιλέγει κανείς τι τρώει, προτιμώντας π.χ. το γιαούρτι (ιδίως χωρίς έξτρα γεύσεις) και αποφεύγοντας το βούτυρο και τα γαλακτοκομικά με πρόσθετη ζάχαρη ή αλάτι. 

 

Τα γαλακτοκομικά εκτός από πλούσια σε λιπαρά είναι και πολύ θρεπτικά 

 

Η νέα έρευνα ανέλυσε στοιχεία για 4.150 άτομα με μέση ηλικία 60 ετών στη Σουηδία (χώρα με παραδοσιακά υψηλά επίπεδα κατανάλωσης γαλακτοκομικών), αναλύοντας τη σχέση της διατροφής με τον κίνδυνο εμφραγμάτων, εγκεφαλικών κ.α. σε βάθος 16 ετών. 

 

Στη συνέχεια συνδύασε αυτά τα σουηδικά ευρήματα με εκείνα 17 άλλων μελετών από άλλες χώρες (μετα-ανάλυση). Η τελική «ετυμηγορία» ήταν ότι οι άνθρωποι με τα υψηλότερα επίπεδα λιπαρών οξέων από γαλακτοκομικά στο σώμα τους, είχαν κατά μέσο όρο 25% μικρότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο, σε σχέση με όσους είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα. Σε άλλες χώρες παρατηρήθηκε μια ανάλογη σχέση, π.χ. στις ΗΠΑ ο καρδιαγγειακός κίνδυνος ήταν 12% μικρότερος. 

 

«Είναι σημαντικό να θυμάται κανείς ότι μολονότι τα γαλακτοκομικά μπορεί να είναι πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά, μπορεί επίσης να είναι πλούσια σε πολλές άλλες θρεπτικές ουσίες και έτσι μπορούν να αποτελούν μέρος μια υγιεινής διατροφής. Αυξάνονται οι ενδείξεις πως η επίπτωση των γαλακτοκομικών στην υγεία μπορεί να εξαρτάται περισσότερο από τον τύπο - π.χ. γάλα, τυρί, γιαούρτι, βούτυρο κ.α. - παρά από το περιεχόμενο τους σε λιπαρά. Όταν επιλέγουμε γαλακτοκομικά για να αγοράσουμε, είναι λιγότερο σημαντικό το αν θα πάρουμε εκείνα με τα χαμηλά λιπαρά», ανέφερε η ερευνήτρια δρ Kathy Trieu. 

 

Μια μεγάλη «αιρετική» έρευνα του 2018 σε 21 χώρες είχε επίσης καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση γαλακτοκομικών μπορεί να μειώσει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.

 

πηγή

Ο σοβαρός λόγος που δεν πρέπει ποτέ να αγοράζεις τριμμένα τυριά

Τι πιο βολικό από το να πάρεις έτοιμο τριμμένο τυράκι από το σούπερ μάρκετ για τα μακαρόνια, τα σουφλέ και τις πίτσες σου, σωστά; Τι πιο ανθυγιεινό δεν λες καλύτερα;

 

Σύμφωνα με έκθεση του Bloomberg, ορισμένοι παραγωγοί τυριού προσθέτουν υπερβολικές ποσότητες άλλων ουσιών στα έτοιμα τριμμένα τυριά και κυρίως στην παρμεζάνα. Το πιο συνηθισμένο από αυτά είναι η κυτταρίνη, μια σκόνη που παράγεται από μικροσκοπικά κομμάτια από πολτό ξύλου, ή άλλες φυτικές ίνες. Η προσθήκη της έχει στόχο τη μείωση της υγρασίας και τον εμποδισμό των σβόλων τυριού στη συσκευασία. Ένα αποδεκτό επίπεδο κυτταρίνης είναι 2-4%, ωστόσο πολλές εταιρείες βρέθηκαν να προσθέτουν έως και 8,8%! Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες συσκευασίες παρμεζάνας από αυτές που δοκιμάσθηκαν στα πλαίσια της μελέτης, δεν ήταν καν παρμεζάνα! Αντίθετα, ήταν ένα μίγμα ελβετικών τυριών, μοτσαρέλας, λευκού τσένταρ και κυτταρίνης. Σκέτη απάτη δηλαδή!

 

Κάπου εδώ θα πρέπει να πούμε ότι ούτε πολλά από τα τριμμένα τυριά που διατίθενται συσκευασμένα στον πάγκο των τυριών του σούπερ μάρκετ είναι άριστης ποιότητας, καθώς συχνά αποτελούν μίγμα των τελευταίων κομματιών από ένα κεφάλι τυριού, το οποίο πολλές φορές μάλιστα είναι και πολυκαιρισμένο. 

 

Το ιδανικό είναι να τρίβεις μόνος σου το τυρί, ή να ζητάς από τον υπάλληλο στον πάγκο των τυριών να σού τρίψει ένα νέο κεφάλι/κομμάτι μπροστά στα μάτια σου, για να βεβαιωθείς για την ποιότητα και τη φρεσκάδα του, όπως υποστηρίζει η επικεφαλής ερευνήτρια και συγγραφέας της έρευνας, Rachel Beller. Όσον αφορά το τυρί παρμεζάνα καλό είναι να προσέχεις πάντα το κεφάλι να έχει αποτυπωμένο πάνω του το λογότυπο “Parmigiano-Reggiano” για να είσαι σίγουρος ότι έχει εισαχθεί από την Ιταλία. 

 

πηγή

Προσοχή με αυτά που βάζουμε σχεδόν όλοι στον καφέ μας - Προκαλούν σοβαρά προβλήματα υγείας

Νέα έρευνα έδειξε ότι τρία κοινά τεχνητά γλυκαντικά μπορούν να προκαλέσουν βλαβερές αλλαγές σε υγιή βακτήρια του εντέρου και αυτά να εισβάλουν στο τοίχωμα του εντέρου, οδηγώντας πιθανώς σε σοβαρά προβλήματα υγείας.

 

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό International Journal of Molecular Sciences, είναι η πρώτη που δείχνει τα παθογόνα αποτελέσματα ορισμένων από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα τεχνητά γλυκαντικά (σακχαρίνη, σουκραλόζη και ασπαρτάμη) σε δύο τύπους βακτηρίων του εντέρου:

 

E. coli (Escherichia coli ) και

E. faecalis (Enterococcus faecalis)

 

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μπορούν να αλλάξουν τον αριθμό και τον τύπο των βακτηρίων στο έντερο, αλλά αυτή η νέα μοριακή έρευνα, με επικεφαλής ακαδημαϊκούς από το Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin (ARU), έδειξε ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μπορούν επίσης να μετατρέψουν τα βακτήρια σε παθογόνα. 

 

Διαπίστωσε ότι αυτά τα παθογόνα βακτήρια μπορούν να προσκολληθούν, να εισβάλουν και να σκοτώσουν κύτταρα Caco-2, τα οποία είναι επιθηλιακά κύτταρα στην επένδυση του εντερικού τοιχώματος. 

 

Είναι γνωστό ότι βακτήρια όπως το Ε. Faecalis, που διαπερνούν το εντερικό τοίχωμα, μπορούν να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος και να συγκεντρωθούν στους λεμφαδένες, το ήπαρ και τον σπλήνα, προκαλώντας πολλές σοβαρές λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένης της σηψαιμίας. 

 

Αυτή η νέα μελέτη έδειξε ότι σε συγκέντρωση ισοδύναμη με δύο κουτάκια αναψυκτικών “διαίτης” και τα τρία τεχνητά γλυκαντικά (σακχαρίνη, σουκραλόζη και ασπαρτάμη) αύξησαν σημαντικά την προσκόλληση τόσο των βακτηρίων E.coli όσο και των βακτηρίων E. faecalis στα εντερικά κύτταρα Caco-2 και αύξησαν τον σχηματισμό βιοφίλμ. 

 

Τα βακτήρια που αναπτύσσονται σε βιοφίλμ είναι λιγότερο ευαίσθητα στην θεραπεία με αντιμικροβιακά και είναι πιο πιθανό να εκκρίνουν τοξίνες και να εκφράσουν παράγοντες μολυσματικότητας, δηλαδή μόρια που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες. 

 

Επιπλέον, και τα τρία γλυκαντικά προκάλεσαν τα παθογόνα βακτήρια του εντέρου να εισβάλουν σε κύτταρα Caco-2, που βρίσκονται στο τοίχωμα του εντέρου, με εξαίρεση την σακχαρίνη που δεν είχε σημαντική επίδραση στην εισβολή του Ε. Coli. 

 

Ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας δρ. Havovi Chichger, Ανώτερος Λέκτορας Βιοϊατρικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin, δήλωσε: 

 

“Υπάρχει μεγάλη ανησυχία για την κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών, με ορισμένες μελέτες που δείχνουν ότι τα γλυκαντικά μπορούν να επηρεάσουν το στρώμα των βακτηρίων που υποστηρίζουν το έντερο, γνωστό ως μικροβίωμα του εντέρου. 

 

Η μελέτη μας είναι η πρώτη που δείχνει ότι μερικά από τα γλυκαντικά που βρίσκονται συνήθως στα τρόφιμα και τα ποτά (σακχαρίνη, σουκραλόζη και ασπαρτάμη) μπορούν να κάνουν τα φυσιολογικά και υγιή βακτήρια του εντέρου να γίνουν παθογόνα. Αυτές οι παθογόνες αλλαγές περιλαμβάνουν αυξημένο σχηματισμό βιοφίλμ και αυξημένη πρόσφυση και εισβολή βακτηρίων σε ανθρώπινα εντερικά κύτταρα. 

 

Αυτές οι αλλαγές θα μπορούσαν να κάνουν τα βακτήρια του εντέρου μας να εισβάλλουν και να προκαλέσουν βλάβη στο έντερο μας, κάτι που συνδέεται με λοιμώξεις, σήψη και ανεπάρκεια πολλαπλών οργάνων. 

 

Γνωρίζουμε ότι η υπερκατανάλωση ζάχαρης είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην ανάπτυξη καταστάσεων, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης. Επομένως, είναι σημαντικό να αυξήσουμε τις γνώσεις μας για τα γλυκαντικά σε σχέση με τα σάκχαρα στη διατροφή, για να κατανοήσουμε καλύτερα τον αντίκτυπο στην υγεία μας». 

 

πηγή

Τελικά ποιο θεωρείται το καλύτερο γάλα για τους ενήλικες; - Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Μια ερώτηση που ακούμε πολύ συχνά είναι ποιο είναι το καλύτερο γάλα για να καταναλώσουμε.

Το γάλα θεωρείται μια από τις σημαντικότερες τροφές για την ανάπτυξη των παιδιών. Θεωρείται ένα πλήρες τρόφιμο, εμπλουτισμένο με τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ένας οργανισμός. Πλέον ιδιαίτερα δημοφιλή είναι η λακτόζη που περιέχεται στο γάλα και πλέον έχει αυξηθεί ο πληθυσμός που έχει δυσανεξία σε αυτή.

Όπως γράφει η Χριστιάνα Αμπατζή, διατροφολόγος, διαιτολόγος από την Λέσβο, η λακτόζη είναι ένα σάκχαρο που περιέχεται στο γάλα και σχηματίζεται από τη γλυκόζη και τη γαλακτόζη. Διασπάται χάρη σε ένα ένζυμο, τη λακτάση, η οποία σε κάποια άτομα απουσιάζει εκ γενετής, και σε άλλα παύει να υπάρχει κατά την ενήλικη ζωή. Το σύνδρομο αυτό, ονομάζεται δυσανεξία στην λακτόζη και προκαλεί διάφορα συμπτώματα, όπως φούσκωμα, πόνος στο έντερο, αέρια, ναυτία, διάρροια.

Συνήθως το καταλαβαίνουμε άμεσα και για αυτό πλέον οι γαλακτοβιομηχανίες έχουν βρει τη λύση με την παραγωγή προϊόντων που δεν περιέχουν τη λακτόζη.

Στην ενήλικη ζωή, το γάλα είναι σημαντικό αλλά όχι απαραίτητο. Στη μεσογειακή διατροφή, θα βρούμε συστάσεις για κατανάλωση δύο γαλακτοκομικών μέσα στη μέρα, ενώ σε περίπτωση που έχουμε κάποια δυσανεξία, υπάρχει το γιαούρτι και το τυρί για το ασβέστιο.

Είδη γάλακτος

Αγελαδινό: ακούγονται πολλές θεωρίες για το αγελαδινό γάλα, με έρευνες που αποδεικνύουν τα σημαντικά οφέλη και άλλες που το απορρίπτουν. Παρόλα αυτά, θεωρείται το δημοφιλέστερο. Περιέχει πρωτεΐνη, υδατάνθρακες, βιταμίνες, μέταλλα, με σημαντικότερο το ασβέστιο και το φώσφορο. Μπορούμε να διαλέξουμε το πλήρες σε λιπαρά, ημίπαχο και χωρίς καθόλου λιπαρά (συνήθως προτιμάμε τα χαμηλά λιπαρά).

Το ημίπαχο γάλα, σε 1 κούπα, αποδίδει συνήθως 12 γραμμάρια υδατάνθρακα, 8 γραμμάρια πρωτεΐνη, 5 γραμμάρια λίπους και 120 θερμίδες. Ένα ποτήρι περιέχει περίπου 300 mg ασβέστιο. Θεωρείται δύσκολο στην πέψη.

Κατσικίσιο: θεωρείται περισσότερο εύπεπτο από ότι το αγελαδινό, για αυτό και προτιμάται από άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη. Περιέχει 10% περίπου περισσότερο ασβέστιο από ότι το αγελαδινό, περισσότερη βιταμίνη Α, Β1, ενώ τα μακροθρεπτικά συστατικά του είναι σχεδόν ίδια. Έχει βρεθεί πως προστατεύει από την αθηροσκλήρωση.

Ξινόγαλα ή αριάνι: πρόκειται για ένα γαλακτοκομικό ρόφημα, που προέρχεται από τη ζύμωση του γάλακτος με προβιοτικά ( για αυτό και χρησιμοποιείται πολύ από άτομα που έχουν προβλήματα με το έντερο τους ). Η σύσταση του θυμίζει το αγελαδινό.

Φρέσκο – παστεριωμένο: για να θεωρείται ένα γάλα φρέσκο, πρέπει να έχει παστεριωθεί. Διατηρείται στο ψυγείο το πολύ 5 μέρες.

Αποβουτυρωμένο: είναι το νωπό μέρος του γάλακτος που προκύπτει μετά την αφαίρεση του λίπους, χωρίς άλλη προσθήκη συστατικών.

Υπάρχουν και άλλα είδη, το συμπυκνωμένο, το εβαπορέ, το γάλα σε σκόνη και το ζαχαρούχο.

Υποκατάστατα γάλακτος

Γάλα σόγιας: ανά ποτήρι 240 ml , περιέχει 94 θερμίδες, 6 γραμμάρια υδατάνθρακες, 7,2 γραμμάρια πρωτεΐνης, 4,3 γραμμάρια λίπος, 295 mg ασβέστιο. Θεωρείται το δημοφιλέστερο αυτής της κατηγορίας, περιέχει βιταμίνες του συμπλέγματος Β, καθώς και D Παρέχει αρκετές φυτικές πρωτεΐνες, έχει λιγότερη χοληστερίνη από τα ζωικά γάλατα, δεν περιέχει λακτόζη, καθώς είναι κατάλληλο και για χορτοφάγους. Ωστόσο, πρέπει να προσέχουμε την κατανάλωση του, γιατί σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει θέμα με το θυρεοειδή.

Γάλα βρώμης: ανά ποτήρι 240 ml παρέχει 130 θερμίδες, 24 γραμμάρια υδατάνθρακες, 4 γραμμάρια πρωτεΐνη, 2,5 γραμμάρια λίπος, 336 mg ασβέστιο. Πολύ καλή πηγή βιταμίνης Α, χωρίς καθόλου χοληστερίνη και λακτόζη. Θεωρείται πλούσιο σε υδατάνθρακες για αυτό θέλει προσοχή στην κατανάλωση του.

Γάλα αμυγδάλου: ανά ποτήρι 240ml περιέχει 31 θερμίδες, 0,24 γραμμάρια υδατάνθρακες, 0,96 γραμμάρια πρωτεΐνη, 2,6 γραμμάρια λίπος, 374 mg ασβέστιο. Θεωρείται καλή πηγή βιταμίνης Ε, ισχυρό αντιοξειδωτικό, πλούσιο σε σίδηρο, ασβέστιο και μαγνήσιο. Επίσης, περιέχει ω-3 λιπαρά οξέα, δεν περιέχει λακτόζη και χοληστερίνη,

Γάλα καρύδας: ανά ποτήρι 240ml περιέχει 470 θερμίδες, 6 γραμμάρια υδατάνθρακες, 6 γραμμάρια πρωτεΐνη, 50,4 γραμμάρια λίπος, 43,2 γραμμάρια ασβέστιο. Θεωρείται προϊόν με υψηλή θερμιδική αξία και περιέχει κορεσμένα λιπαρά, για αυτό δε συνίσταται η συχνή χρήση του. Παρόλα αυτά, είναι ιδανικό για τη ζαχαροπλαστική και τη μαγειρική. Είναι πλούσιο σε ω-6 λιπαρά οξέα.

Τελικά ποιο θεωρείται το καλύτερο γάλα για τους ενήλικες;

Η ποιότητα του γάλακτος εξαρτάται από την τροφή και το μέρος που ζει το ζώο. Γενικότερα, το κατσικίσιο θεωρείται πιο υγιεινό από το αγελαδινό. Παρόλο που έχει τα ίδια θρεπτικά συστατικά , το κατσικίσιο έχει 10% περίπου περισσότερο ασβέστιο από το αγελαδινό, λιγότερη λακτόζη, λιγότερη χοληστερίνη, καλύτερη ποιότητα καζεΐνης.

Μπορεί φαινομενικά να έχει περισσότερα λιπαρά οξέα, αλλά το 30% περίπου αυτών χρησιμοποιούνται για να μας δώσουν ενέργεια και δεν αποθηκεύονται στον οργανισμό. Όλα αυτά το καθιστούν πιο εύπεπτο. Η ιδιαίτερη γεύση του είναι που το κάνει λιγότερο καταναλώσιμο από τον πληθυσμό.

πηγή

Προσοχή: Kίνδυνος θανάτου εάν φάτε ζυμαρικά ή ρύζι 5 ημερών

Εάν το κρέας παραμείνει έξω από το ψυγείο για πολύ καιρό, όλοι γνωρίζουμε ότι πρέπει να το πετάξουμε. Τι γίνεται όμως με το ρύζι ή τα ζυμαρικά;

 

Παρόλο που αυτές οι δύο τροφές φαίνονται αβλαβείς και νόστιμες ακόμα και κάποιες μέρες μετά το μαγείρεμα, πιθανότατα θα το σκεφτείτε δύο και τρεις φορές να φάτε μπαγιάτικα ζυμαρικά ή ρύζι μόλις μάθετε για το βακτήριο Bacillus cereus.

 

Προσοχή στο βακτήριο Bacillus cereus 

 

Δεν είναι ένα ιδιαίτερα σπάνιο μικρόβιο. Το B. cereus ζει σχεδόν παντού: στο έδαφος, στις φαγητό ή και στο έντερο. 

 

«Οι γνωστοί φυσικοί βιότοποι του B. cereus είναι ευρείας εμβέλειας, συμπεριλαμβανομένου του εδάφους, των ζώων, των εντόμων, της σκόνης και των φυτών», ανέφερε η Anukriti Mathur, ερευνήτρια βιοτεχνολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Αυστραλίας. 

 

«Τα βακτήρια θα αναπαραχθούν χρησιμοποιώντας τα θρεπτικά συστατικά από τα τρόφιμα [..] συμπεριλαμβανομένων του ρυζιού, των γαλακτοκομικών προϊόντων, των μπαχαρικών, των αποξηραμένων τροφίμων και των λαχανικών». 

 

Ορισμένα στελέχη αυτού του βακτηρίου είναι χρήσιμα για τη δημιουργία προβιοτικών, αλλά κάποια άλλα μπορούν να σας προκαλέσουν τροφική δηλητηρίαση, εάν τους δοθεί η ικανότητα να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν. Αυτό είναι που συμβαίνει όταν αποθηκεύετε τρόφιμα σε λανθασμένες συνθήκες. 

Στο χειρότερο σενάριο μπορούν να επιφέρουν ακόμη και θάνατο. 

 

Δηλητηρίαση οικογένειας μετά από κατανάλωση σαλάτας ζυμαρικών 4 ημερών 

 

Το 2005, μία τέτοια περίπτωση καταγράφηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Clinical Microbiology. Πέντε παιδιά σε μια οικογένεια αρρώστησαν από την κατανάλωση σαλάτας ζυμαρικών τεσσάρων ημερών. 

 

Σύμφωνα με την μελέτη, η σαλάτα ζυμαρικών παρασκευάστηκε την Παρασκευή και την πήραν σε πικνίκ το Σάββατο. Αφότου επέστρεψαν από το πικνίκ, την έβαλαν στο ψυγείο μέχρι τη Δευτέρα το βράδυ, οπότε και τα παιδιά την έφαγαν για βραδινό. 

 

Εκείνο το βράδυ τα παιδιά άρχισαν να κάνουν εμετό και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Δυστυχώς, το μικρότερο παιδί πέθανε. Ένα άλλο υπέφερε από ηπατική ανεπάρκεια, αλλά επέζησε, και τα υπόλοιπα είχαν λιγότερο σοβαρή τροφική δηλητηρίαση. 

 

«Το B. cereus είναι μια γνωστή αιτία τροφιμογενούς ασθένειας, αλλά η μόλυνση με αυτό το βακτήριο δεν αναφέρεται συνήθως λόγω των συνήθως ήπιων συμπτωμάτων της«, εξηγούν οι ερευνητές. «Ένας θάνατος λόγω ηπατικής ανεπάρκειας μετά την κατανάλωση ζυμαρικών δείχνει την πιθανή σοβαρότητα». 

 

Πώς πέθανε ένας φοιτητής αφότου έφαγε ζυμαρικά 5 ημερών
 

Αν και αυτοί οι θάνατοι είναι πολύ σπάνιοι, έχουν καταγραφεί στην επιστημονική βιβλιογραφία περισσότερες από μία φορές. Μια άλλη υπόθεση που δημοσιεύτηκε το 2011 αφηγείται την ιστορία ενός 20χρονου μαθητή στο Βέλγιο που προετοίμαζε κάθε φορά τα γεύματά του για όλη την εβδομάδα. Σε αυτή την μοιραία περίσταση, είχε φτιάξει μακαρόνια με σάλτσα ντομάτας. 

 

Είχε μαγειρέψει τα ζυμαρικά πέντε ημέρες νωρίτερα και τα ζέστανε μαζί με σάλτσα. Εκείνη την ημέρα, άφησε κατά λάθος το φαγητό του στον πάγκο της κουζίνας για ένα απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Μετά από διάρροια, κοιλιακό άλγος και άφθονο εμετό, πέθανε αργότερα εκείνο το βράδυ. 

 

Μια απάντηση-προσθήκη σε αυτή την μελέτη υπογράμμισε δύο ακόμη περιπτώσεις νεαρών ατόμων που υπέστησαν ηπατική ανεπάρκεια και πέθαναν από τον B. Cereus. Ενός 11χρονου που πέθανε μετά την κατανάλωση κινεζικών ζυμαρικών (noodles) και ενός 17χρονου που πέθανε αφότου έφαγε ζυμαρικά 4 ημερών. 

 

Υπαρκτή αλλά πολύ σπάνια η περίπτωση τέτοιας δηλητηρίασης 

 

Προτού… ορκιστείτε να μην ξαναφάτε ζυμαρικά, πρέπει να τονίσουμε ότι οι περισσότεροι που αρρωσταίνουν από το βακτήριο B. cereus δεν καταλήγουν να έχουν ηπατική ανεπάρκεια. Συνήθως, είναι μια πολύ ήπια περίπτωση τροφικής δηλητηρίασης. 

 

«Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το B. cereus μπορεί να προκαλέσει σοβαρές και θανατηφόρες καταστάσεις, όπως σήψη, σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα, βρέφη, ηλικιωμένους και έγκυες γυναίκες», λέει η Mathur. 

 

«[Τα περισσότερα] άτομα βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου χωρίς καμία θεραπεία. Αυτά τα άτομα δεν πηγαίνουν καν σε γιατρό για να λάβουν διάγνωση» και ως εκ τούτου δεν αναφέρονται ως περιπτώσεις δηλητηρίασης. 

 

Πώς μπορεί να προκαλέσει τόσο σοβαρή τροφική δηλητηρίαση; Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε; 

 

Το B. cereus έχει μια κακή συνήθεια να εκκρίνει επικίνδυνες τοξίνες στα τρόφιμα. Μερικές από αυτές τις τοξίνες είναι πραγματικά δύσκολο να σκοτωθούν με τη θερμότητα που αναπτύσσεται όταν ζεσταίνουμε απλά το φαγητό στον φούρνο μικροκυμάτων. 

 

Για παράδειγμα, μία από τις τοξίνες που προκαλεί εμετό στον άνθρωπο (ονομάζεται εμετική τοξίνη), μπορεί να αντέξει στους 121 °C για 90 λεπτά. Και αυτή δεν είναι η μοναδική τοξίνη στο… οπλοστάσιο του εν λόγω βακτηρίου. 

 

“Το ανοσοποιητικό μας σύστημα αναγνωρίζει μια τοξίνη (αιμολυσίνη BL) που εκκρίνεται από το B. Cereus και αυτό οδηγεί σε μια φλεγμονώδη απόκριση”, εξηγεί η Mathur, μιλώντας για μια ερευνητική μελέτη για το βακτήριο, που συνέγραψε πέρυσι. 

 

«Η έρευνά μας δείχνει ότι η εν λόγω τοξίνη στοχεύει και ανοίγει τρύπες στο κύτταρο, προκαλώντας κυτταρικό θάνατο και φλεγμονή». 

 

Η ομάδα της προσδιόρισε επίσης δύο τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βοηθήσουμε το σώμα να εξουδετερώσει την επίδραση της αιμολυσίνης BL, διακόπτοντας έτσι την πορεία του B. cereus. Οι μέθοδοι περιλαμβάνουν είτε μπλοκάρισμα της δραστικότητας της τοξίνης, είτε μείωση της φλεγμονής που προκαλείται από αυτήν. 

 

Αν και η προσέγγισή τους βρίσκεται ακόμη στα αρχικά στάδια της έρευνας, η ομάδα ελπίζει ότι αυτές οι τεχνικές θα μπορούσαν ακόμη και να χρησιμοποιηθούν σε άλλα βακτήρια που παράγουν τοξίνες, όπως το E. coli. 

 

Αλλά το πιο σημαντικό είναι να διατηρείτε το φαγητό σας στο ψυγείο και να εξασκείτε καλές πρακτικές υγιεινής στην κουζίνα. 

 

«Είναι σημαντικό να πλένουμε σωστά τα χέρια μας και να προετοιμάζουμε το φαγητό σύμφωνα με τις οδηγίες ασφαλείας», λέει η Mathur. «Επιπλέον, η σωστή θέρμανση των υπολειπόμενων τροφίμων θα καταστρέψει τα περισσότερα βακτήρια και τις τοξίνες τους».

 

πηγή

Δεν σας αρέσουν τα φασολάκια; - Η άγνωστη θεραπευτική τους δύναμη που θα σας αλλάξει γνώμη...

Tα φασολάκια αποτελούν πλούσια πηγή της εξίσου πολύτιμης βιταμίνης Α (χάρη στην υψηλή συγκέντρωση καροτενοειδών, ιδίως του β-καροτένιου).

 

Και όπως θα γνωρίζετε, τα φασολάκια είναι πλούσια σε ίνες, γεγονός που σημαίνει ότι συντελούν στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου. Συν τοις άλλοις, είναι πλούσια σε βιταμίνη C, ριβοφλαβίνη, κάλιο, σίδηρο, μαγγάνιο, φολικό οξύ, μαγνήσιο και θειαμίνη. Επίσης, είναι καλές πηγές φωσφόρου, ασβεστίου, νιασίνης, βιταμίνης Β6, χαλκού, πρωτεϊνών και ψευδάργυρου.

 

Ελάχιστα τρόφιμα μπορούν να συγκριθούν με τα φασολάκια όσον αφορά στα θρεπτικά στοιχεία που περιέχουν για την πρόληψη της αρτηριοσκλήρυνσης, της διαβητικής καρδιοπάθειας και του εγκεφαλικού επεισοδίου. Το μαγνήσιο και το κάλιο συνεργάζονται για τη μείωση της υπέρτασης, ενώ το φολικό οξύ και η βιταμίνη Β6 συντελούν στη μετατροπή της εν δυνάμει επιβλαβούς ομοκυστεΐνης σε αβλαβή μόρια. 

 

Η ομοκυστεΐνη μπορεί να βλάψει τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων αν δεν μετατραπεί με τον σωστό τρόπο. Τα υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης σχετίζονται άμεσα με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο για καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. 

 

Τα φασολάκια περιέχουν διπλάσιο σίδηρο συγκριτικά με το σπανάκι. Αυτός ο φυτικός σίδηρος απαντάται σε ιονική, οργανική μορφή, σε αντίθεση με την τοξική σκουριά (οξείδιο του σιδήρου) που περιέχεται στα συμπληρώματα διατροφής και τα δημητριακά πρωινού. Ο σίδηρος αποτελεί βασικό συστατικό της αιμοσφαιρίνης, η οποία μεταφέρει οξυγόνο από τους πνεύμονες σε όλα τα κύτταρα του οργανισμού, ενώ αποτελεί και τμήμα των ενζυμικών διεργασιών που αφορούν στην παραγωγή ενέργειας και το μεταβολισμό. Προκειμένου να χρησιμοποιήσει το σίδηρο για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, ο οργανισμός χρειάζεται χαλκό – συστατικό το οποίο επίσης απαντάται στα φασολάκια. 

 

Οι βιταμίνες C και Α, καθώς και ο ψευδάργυρος, προάγουν τη βέλτιστη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και διατηρούν την επιδερμίδα καθαρή χωρίς ακμή. Άλλη σημαντική ωφέλεια είναι ότι τα φασολάκια συντελούν στην τόνωση της μνήμης, χάρη στην περιεκτικότητα τους σε θειαμίνη (βιταμίνη Β1). 

 

Τα πάμπολλα θρεπτικά στοιχεία που περιέχουν τα φασολάκια συντελούν στην πρόληψη πολλών παθήσεων, όπως στη νόσο Αλτσχάιμερ, στην αρτηριοσκλήρυνση, τη διαβητική καρδιοπάθεια, τον καρκίνο του παχέος εντέρου, το άσθμα, την αρθρίτιδα, την ακμή, τις ωτίτιδες, ακόμη και στα κρυολογήματα και στη γρίπη.

 

πηγή

ΕΦΕΤ για σαρακοστιανά: Τι πρέπει να προσέξουμε σε νωπά, κατεψυγμένα, θαλασσινά, χαλβά, τουρσί και ταραμά

Ο ΕΦΕΤ με γνώμονα τη διασφάλιση της διάθεσης ασφαλών τροφίμων και την προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών από αθέμιτες πρακτικές, ενισχύει τους ελέγχους στην αγορά των τροφίμων κατά την περίοδο της Σαρακοστής.

 

Εκτός από φρούτα, λαχανικά και δημητριακά τα σαρακοστιανά εδέσματα περιλαμβάνουν ως επί το πλείστον αλιεύματα, πολλά εκ των οποίων είναι από τη φύση τους ευαλλοίωτα. Η ορθή επιλογή των τροφίμων, η μεταφορά στο σπίτι όσων χρειάζονται ψύξη το συντομότερο δυνατό, οι προσεκτικοί χειρισμοί των τροφίμων στο σπίτι (π.χ. καθαριότητα, συντήρηση σε κατάλληλη θερμοκρασία, καλό μαγείρεμα κ.λπ.) αποτελούν πρακτικές πρωταρχικής σημασίας για την αποφυγή αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία.

 

Στο πλαίσιο της ενημέρωσης των καταναλωτών, ακολουθούν ορισμένες χρήσιμες συμβουλές για την επιλογή τροφίμων που καταναλώνονται την περίοδο της Σαρακοστής: 

 

Κεφαλόποδα (π.χ. χταπόδια, καλαμάρια, θράψαλα, σουπιές) 

 

Στην αγορά απαντώνται είτε ως νωπά, είτε ως κατεψυγμένα, είτε ως αποψυγμένα. 

 

Για τα νωπά πρέπει να προσέχουμε:

• Την οσμή που πρέπει να είναι οσμή θάλασσας και όχι δυσάρεστη οσμή αμμωνίας ή οποιαδήποτε άλλη οσμή, ξένη προς το προϊόν. 
• Την επιφάνεια του σώματος να είναι υγρή και γυαλιστερή.  
• Τα πλοκάμια και οι βεντούζες να αντέχουν σε ελαφρύ τράβηγμα και να μην αποσπώνται εύκολα.  
• Τη σάρκα να είναι συμπαγής, ελαστική και γυαλιστερή.  
• Τα μάτια να είναι γυαλιστερά, ζωηρά χωρίς κηλίδες.

Η αξία του καλαμαριού είναι υπερδιπλάσια από αυτή του θράψαλου και οι καταναλωτές πρέπει να είναι προσεκτικοί σ’ αυτή την ειδική περίπτωση αγοράς σαρακοστιανών. Η πιο χαρακτηριστική μορφολογική διαφορά ανάμεσα στα καλαμάρια και τα θράψαλα είναι η μορφή του πτερυγίου στο σώμα τους. Τα καλαμάρια έχουν ένα ρομβοειδές πτερύγιο που εκτείνεται στο μεγαλύτερο μήκος του σώματός τους ενώ το πτερύγιο στα θράψαλα είναι τριγωνικού σχήματος και πιο πεπλατυσμένο σε σχέση με το μήκος του σώματός τους. Όταν τα δύο είδη εκτίθενται νωπά πάνω στον πάγο είναι επίσης χαρακτηριστική η διαφορά στο μήκος των δύο από τα δέκα πλοκάμια τους. Τα καλαμάρια έχουν δύο χαρακτηριστικά πιο επιμήκη πλοκάμια σε σχέση με τα υπόλοιπα οκτώ, ενώ στα θράψαλα και τα δέκα πλοκάμια είναι παρόμοιου μήκους. Η διαφορά στα δύο είδη είναι δύσκολο να παρατηρηθεί όταν σερβίρονται ή πωλούνται σε ροδέλες. 

 

Tα κατεψυγμένα (συσκευασμένα ή χύμα) κεφαλόποδα δεν πρέπει να πωλούνται με αλλοιώσεις της χροιάς τους, ενώ συνήθως φέρουν ένα στρώμα πάγου (επίπαγος). Μετά την απόψυξη το περιεχόμενο πρέπει να φέρει το χρώμα και την οσμή του νωπού προϊόντος. Στη συσκευασία πρέπει να υπάρχει το σήμα αναγνώρισης της εγκατάστασης. 

 

Για τα αποψυγμένα αλιεύματα πρέπει να γνωρίζουμε ότι παράγονται μόνο εντός εγκεκριμένων εγκαταστάσεων, διότι απαγορεύεται η απόψυξη των κατεψυγμένων στο λιανεμπόριο. Κατά την πώλησή τους πρέπει υποχρεωτικά να φέρουν εμφανή την ένδειξη της αποψυγμένης κατάστασής τους, τόσο στην ενδεικτική πινακίδα πώλησης, όσο και στις ενδείξεις επί της συσκευασίας τους. 

 

Εφόσον πωλούνται με κέλυφος θα πρέπει να είναι ζωντανά και αυτό φαίνεται από:

• Τα κελύφη που πρέπει να είναι κλειστά και να ανοίγουν πολύ δύσκολα ή αν είναι μερικώς ανοιχτά με την ελάχιστη πίεση πάνω στο κέλυφός τους να κλείνουν μόνα τους ερμητικά.  
• Το περιεχόμενο που πρέπει να είναι υγρό, καθαρό και άοσμο.  
• Τη σάρκα που πρέπει να είναι υγρή, γερά προσκολλημένη στο κέλυφος (με τσίμπημα καρφίτσας ή με λίγες σταγόνες λεμονιού να προκαλείται συστολή του σώματος).

Όσον αφορά τα αποφλοιωμένα μύδια που πωλούνται πάνω σε πάγο, θα πρέπει η σάρκα τους να είναι γυαλιστερή, συνεκτική και να έχει μυρωδιά θάλασσας. 

 

Τα μύδια πωλούνται επίσης και κατεψυγμένα με κέλυφος ή χωρίς κελύφη. Επάνω στη συσκευασία πρέπει να υπάρχει το σήμα αναγνώρισης της εγκατάστασης. 

 

Μαλακόστρακα (π.χ. γαρίδες, καραβίδες, αστακοί, καβούρια) 

 

Τα βρίσκουμε στην αγορά είτε ως νωπά, είτε ως κατεψυγμένα, είτε ως αποψυγμένα. 

 

Για τα νωπά πρέπει:

• Η οσμή να είναι ευχάριστη (σαν την οσμή της θάλασσας).  
• Τα πόδια τους να είναι στερεά κολλημένα στο σώμα και σκληρά.  
• Η μεμβράνη του θώρακα να είναι τεντωμένη, ανθεκτική και διαφανής.  
• Το κεφάλι και ο θώρακας να είναι ανοιχτόχρωμα, όχι μελανού χρώματος και να μην έχουν μαύρες κηλίδες.  
• Να έχουν αντανακλαστικές κινήσεις στα μάτια, στις κεραίες και στα πόδια όταν είναι ζωντανά.

Γενικά, να γνωρίζουμε ότι οι φρέσκες γαρίδες γλιστρούν εύκολα από το χέρι και δεν παρουσιάζουν δυσάρεστη οσμή. 

 

Αχινοί 

 

Οι αχινοί πρέπει κατά την αγορά τους να είναι ζωντανοί, γεγονός που φαίνεται από την κίνηση των αγκαθιών τους. 

 

Όταν επιλέγουν κονσέρβες ιχθυηρών που διατηρούνται στο ψυγείο ή εκτός ψυγείου, οι καταναλωτές πρέπει να προσέχουν να μην είναι διογκωμένες, να μην παρουσιάζουν εξωτερική σκουριά, να μην υπάρχει διαρροή του υγρού περιεχομένου. Επίσης, είναι προς όφελος των καταναλωτών να διαβάζουν προσεκτικά τις ενδείξεις στη συσκευασία. 

 

Άλλα σαρακοστιανά εδέσματα 

 

Ο ταραμάς πρέπει να έχει χρώμα ομοιόμορφο, σύσταση μαλθακή και όχι πικρή ή όξινη γεύση. Πιθανή αλλοίωση στον ταραμά διαπιστώνεται από την εμφάνιση μούχλας, την ξηρότητα ή την τάγγιση. 

 

Το τουρσί θα πρέπει να καταναλώνεται με φειδώ από άτομα με ευαισθησία στο στομάχι ή και να αποφεύγεται λόγω της οξύτητάς του. 

 

Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να επιδεικνύουν οι καταναλωτές που πάσχουν από αλλεργίες στην επισήμανση του χαλβά, προκειμένου να μην καταναλώσουν χαλβά που περιέχει αλλεργιογόνα συστατικά. 

 

Μόλις οι καταναλωτές επιλέξουν τα σαρακοστιανά που χρειάζονται ψύξη, πρέπει να τα μεταφέρουν στο σπίτι και να τα τοποθετούν το συντομότερο δυνατό στο οικιακό ψυγείο. Πρέπει να έχει γίνει επαλήθευση της τήρησης των απαιτούμενων θερμοκρασιών ψύξης και κατάψυξης από το οικιακό ψυγείο με χρήση κατάλληλου (όχι υδραργυρικού) θερμόμετρου ή από κάποιον τεχνικό. Αυτή η επαλήθευση στα πλαίσια π.χ. ετήσιας συντήρησης είναι σημαντική για την αποφυγή αλλοιώσεων των τροφίμων που αποθηκεύονται σε ψύξη ή κατάψυξη. 

 

Στο οικιακό ψυγείο η ορθή θερμοκρασία συντήρησης είναι από +1°C έως +4°C. Στην οικιακή κατάψυξη η θερμοκρασία πρέπει να είναι μικρότερη ή το πολύ ίση με -18°C. 

 

Μετά τη σωστή συντήρηση αυτών των ευαλλοίωτων τροφίμων, είναι αναγκαίο να τηρούνται ορθές πρακτικές υγιεινής των τροφίμων κατά την προετοιμασία του τελικού γεύματος, όπως η καθαριότητα των χεριών, το σχολαστικό πλύσιμο στην κουζίνα και η απολύμανση των επιφανειών, των σκευών, των πάγκων κοπής, των νιπτήρων και το καλό μαγείρεμα. 

 

Με αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος η διοίκηση και το προσωπικό του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων εντείνοντας κατά το μέγιστο δυνατό τις δράσεις του κατά την περίοδο της Σαρακοστής έχουν ως κύριο μέλημα την προστασία της υγείας και των συμφερόντων των καταναλωτών. Οι έλεγχοι του Ε.Φ.Ε.Τ. διεξάγονται απρόσκοπτα, συστηματικά και αδιάλειπτα. Στις περιπτώσεις μη συμμόρφωσης των επιχειρήσεων με τις απαιτήσεις της νομοθεσίας, λαμβάνονται άμεσα τα προβλεπόμενα διοικητικά μέτρα και οι κυρώσεις. 

 

πηγή

Ο χαλβάς και η διατροφική αξία του

Θεωρείται το παραδοσιακό γλυκό της Σαρακοστής αλλά μπορεί να καταναλωθεί όλες τις ημέρες του χρόνου.

 

Στην αγορά ο χαλβάς κυκλοφορεί σε διάφορα είδη, το καθένα από τα οποία έχει και την αντίστοιχη θερμική και διατροφική αξία.

 

Ο χαλβάς που παρασκευάζεται από ταχίνι περιέχει, μεταξύ άλλων:

• Καλά λιπαρά, τα οποία προστατεύουν την καρδιά και φροντίζουν για την καλή λειτουργία του εγκεφάλου.  
• Σουσάμι περιέχει φυτικές πρωτεΐνες που δρουν προστατευτικά στους μύες και στους ιστούς.  
• Παράλληλα είναι πλούσιος σε βιταμίνες Β και βιταμίνη Ε, η οποία έχουν αντιοξειδωτική δράση.  
• Περιέχει σε υψηλά ποσοστά μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως ασβέστιο, φώσφορο και ψευδάργυρο.

Τα συστατικά αυτά τον καθιστούν πολύτιμο αφού δυναμώνουν τα κόκαλα και θωρακίζουντην καρδιά. 

 

Αν, δε, τα βασικά του συστατικά είναι το σουσάμι ολικής άλεσης, τότε περιέχει σε μεγάλες ποσότητες φυτικές ίνες, οι οποίες κάνουν καλό στο πεπτικό σύστημα ενώ σας κόβουν την πείνα. 

Παράλληλα περιέχει στερόλες και λιγνάνες, οι οποίες έχουν αντιοξειδωτικής δράσης. 

 

Αλλά και ο χαλβάς που παρασκευάζεται από σιμιγδάλι και ελαιόλαδο περιέχει θρεπτικά συστατικά που κάνουν καλό στην καρδιά και στο δέρμα.

 

πηγή

 

Διαβάστε επίσης:

Η εξαιρετική θρεπτική αξία του ταχινιού.

Μπορείτε να βρείτε πολλές συνταγές για νηστίσιμα ΕΔΩ

 

Καλή Σαρακοστή