Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010
ΤΣΙΠΟΠΙΤΑ
Εύχομαι σε όλους καλή χρονιά.
Πρώτη μου συνταγή σήμερα, τι άλλο θα επέλεγα; Μια παραδοσιακή συνταγή απο την ιδιαίτερή μου πατρίδα, την Κύπρο. Τσιπόπιτα.
Είναι μια πίτα με σπιτικό φύλλο, με γέμιση και σιρόπι. Το όνομά της το έχει πάρει απο την τσίπα, το βούτυρο που βγαίνει απο το πρόβειο γάλα. Στην Ελλάδα είναι λίγο δύσκολο να βρεθεί, στην Κύπρο βρίσκεις εύκολα. Μπορούμε να την αντικαταστήσουμε όμως με υλικά που βρίσκουμε εδώ.
Δοκιμάστε την και ελπίζω να σας αρέσει!!!
(Για την φωτο, δεσμεύομαι για μια καλύτερη, μιας και αυτά τα κομμάτια ήταν ότι μπόρεσα να σώσω απο τις επιδρομές των βαρβάρων...)
Για την παρασκευή της χρειαζόμαστε:
Για την ζύμη:
3 ποτήρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3 ποτήρια αλεύρι χωριάτικο
1 ποτήρι αραβοσιτέλαιο
1 πρέζα αλάτι
1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν
χλιαρό νερό όσο πάρει
Για την γέμιση:
300 γραμ. τσίπα (αν δεν βρούμε βάζουμε πρόβειο βούτυρο)
μυζήθρα γλυκειά ή αμύγδαλο χοντροκομμένο
κανέλα
Για το σιρόπι:
3 φλυτζάνια ζάχαρη
3 φλυτζάνια νερό
χυμό λεμονιού
10 γαρυφαλάκια για άρωμα
Ξεκινάμε, φτιάχνοντας το σιρόπι. Βάζουμε όλα τα υλικά σε κατσαρολίτσα και το βράζουμε για 5 λεπτά. Αφήνουμε να κρυώσει.
Σε μια λεκάνη, ρίχνουμε τα αλεύρια, το αλάτι και το μπέικιν. Προσθέτουμε το αραβοσιτέλαιο και τρίβουμε με τα δάχτυλα μας να γίνει ένα τριφτό μίγμα.
Ρίχνουμε λίγο λίγο το νερό, ζυμώνοντας. Πρέπει να φτιάξουμε μια ζύμη μάλλον σκληρή, να μην κολλάει στα χέρια μας.
Αφήνουμε να ξεκουραστεί, για 1 ώρα περίπου.
Χωρίζουμε το φύλλο σε κομμάτια, το λιγότερο 6. Αν έχουμε μηχανή ανοίγματος φύλλου, ρυθμίζουμε στην θέση 2 και ανοίγουμε μακρόστενα φύλλα. Αν δεν έχουμε, ανοίγουμε με τον πλάστη φύλλα, όχι πολύ λεπτά.
Ζεσταίνουμε την τσίπα, ίσα ίσα να λιώσει και με πινέλο, αλείφουμε όλο το φύλλο.
Πασπαλίζουμε τη μυζήθρα τριμμένη ή τα αμύγδαλα, απλωτά σε όλο το φύλλο.
Κατόπιν, πασπαλίζουμε με μπόλικη κανέλα.
Στρίβουμε το φύλλο σε ρολό απο την μακριά πλευρά του, το τυλίγουμε σε σαλιγκάρι και το τοποθετούμε σε λαδωμένο ταψί, στο κέντρο.
Συνεχίζουμε την ίδια διαδικασία, μέχρι ότου τυλιχτούν όλα τα φύλλα και τοποθετηθούν στο ταψί. Αν θέλουμε την κόβουμε σε κομμάτια τριγωνικά.
Αλείφουμε όλη την πίτα με τσίπα για να γυαλίσει.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς για 1 ώρα και 15 λεπτά, μέχρι να ροδοκοκκινήσει.
Μόλις βγεί απο τον φούρνο, την περιχύνουμε με το κρύο σιρόπι. Καλύπτουμε με μια πετσέτα και την αφήνουμε να απορροφήσει όλο το σιρόπι.
Καλή επιτυχία!!!
Φλώρα
Ετικέτες
Ζαχαροπλαστική,
Κυπριακή κουζίνα,
Σιροπιαστά,
Συνταγές,
Φίλων συνταγές
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
καλη χρονια με υγεία
δεν εχω φαεί ποτέ
Ειναι λιγο βαριά με το βουτηρο ή όχι?
Πολύ πρωτότυπη πίτα !!
ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΙΤΑ.ΩΡΑΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ.ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΓΡΑΨΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΔΩΣΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΦΤΙΑΞΕΙ.
ΚΑΛΗΣΟΥ ΜΕΡΑ.
Και γω βάρβαρος είμαι, πως με ξέφυγε η πίτα!
είναι πολύ ωραία, έχω φάει από φίλες Κύπριες και είναι νόοοοοοοοστιμη
γεια στα χέρια σου
Που μας ταξίδεψες!!!
Μια από τις αγαπημένες πίτες έβερ!
Έχει από τότε που μας άφησε η γιαγιά να την γευτούμε...
Έφτιαχνε την τσιπόπιτα και με καρύδια αν δεν είχε αμύγδαλα και με αναρή βεβαίως βεβαίως.
Δεν είχα όμως ιδέα για το βούτυρο. Νόμιζα ότι χρησιμοποιούσαν ελαιόλαδο.
Όπως και να' χει...άλλη φορά να φτιάχνεις περισσότερα κομμάτια για ευγενικά βαρβαράκια, που περιμένουνε το κομμάτι τους!
:)))))))))))))))))))))))))))))))))
Εγω κορίτσια εγγυώμαι ότι η πίττα αυτή είναι όνειρο.... Ομολογώ ότι είμαι μια εκ των βαρβάρων όπου την τσάκισαν!!!
Βικούλα, η πίτα αυτή είναι λίγο βαριά και παχυντική φυσικά, λόγω τσίπας. Αν όμως δεν "έχουμε τσίπα" και για μια φορά θελήσουμε να το ρίξουμε έξω, τότε βουρ........
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ Η ΠΙΤΑ ΑΥΤΗ.ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΟΝΕΙΡΟ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΑΧΥΝΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΡΩΜΕ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΙΤΕΣ ΣΑΝ ΚΙ' ΑΥΤΗΝ.ΦΤΙΑΞΕΤΕ ΤΗΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ!ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΣΙΠΑ ΝΑ ΑΛΟΙΨΕΤΕ ΜΕ ΑΝΑΡΗ(ΜΥΖΗΘΡΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΛΥΚΙΑ).ΠΑΛΙ ΝΟΣΤΙΜΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ.ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΑΠΟ ΚΥΠΡΟ.ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!!!!1
Είναι μια πίτα με σπιτικό φύλλο, με γέμιση και σιρόπι.
Αυτή σου η φράση τα λέει όλα!
δεν ξέρω τι λές για τις φωτογραφίες αλλά εμένα την όρεξη μου την άνοιξαν.
Δημοσίευση σχολίου