Μετά απο την πίτσα της Γαστερόπληγος με τα λιωμένα τυριά, δεν ήθελα και πολύ η γυναίκα, ξεσηκώθηκα.....(άτιμη blogογειτονιά δεν μας αφήνεις ν' αγιάσουμε...) Ανοιξα ψυγείο, ντουλάπια, κάβες, συρτάρια .....ενεργοποίησα όλες μου τις δυνάμεις και ιδού η πίτσα του μπαξέ!!!!! Διαφορετική γεύση και πεντανόστιμη. Δοκιμάστε την!!!!
Για την παρασκευή της χρειαζόμαστε:
1 μελιτζάνα φλάσκα κομμένη σε κύβους
1 πιπεριά πράσινη ψιλοκομμένη
1-2 ντομάτες κομμένες σε κύβους
λίγα μανιτάρια κονσέρβας
λίγο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο
400 γραμ. τυρί γκούντα τριμμένο
λίγη φέτα τριμμένη
σάλτσα ντομάτας σπιτική ή έτοιμη σε βαζάκι
Βάζουμε τις μελιτζάνες σε αλατισμένο νερό για 30' περίπου. Κατόπιν στραγγίζουμε, ξεπλένουμε και στίβουμε με τα χέρια μας να φύγει το περίσσιο νερό.
Σε ένα τηγάνι ρίχνουμε ελάχιστο ελαιόλαδο και σωτάρουμε, όχι σε πολύ δυνατή φωτιά, τις μελιτζάνες μέχρι να μαλακώσουν. Κατόπιν προσθέτουμε τις πιπεριές και το κρεμμύδι. Σωτάρουμε για λίγο και ρίχνουμε τις ντομάτες και αλατοπίπερο. Αφήνουμε για λίγο να βγάλουν οι ντομάτες τα υγρά τους.
Κατεβάζουμε απο το μάτι της κουζίνας και ρίχνουμε τα μανιτάρια. Ανακατεύουμε καλά να ενσωματωθούν όλα τα υλικά.
Για τη ζύμη:
1 κομμάτι φρέσκια μαγιά, μέγεθος καρυδιού1 φλυτζάνι νερό, χλιαρό προς ζεστό
2 1/2 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
λίγο αλατάκι
Λίγο ζάχαρη
λίγο ούζο
λίγο ούζο
2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Με τα υλικά αυτά φτιάχνουμε ζυμάρι για 2 ταψάκια πίτσας αλουμινίου (μιας χρήσης). Ή μπορούμε να τη στρώσουμε στο ταψί μας ( 36 εκατ. περίπου).
Βάζουμε σε ένα μπολ το αλεύρι. Κάνουμε στο κέντρο μια λακκούβα.
Ζεσταίνουμε το νερό μας. Προσοχή να μην κάψει, γιατί θα κόψει η μαγιά. Εγώ αυτό που κάνω, είναι: βάζω το δάχτυλό μου μέσα στο νερό και μετράω μέχρι το 10. Αν αντέχω τη θερμοκρασία, τότε είναι εντάξει. Ρίχνω τη μαγιά μέσα και ανακατεύω για να διαλυθεί, μαζί με την ζάχαρη.
Το ρίχνουμε στο αλεύρι, προσθέτουμε λίγο ουζάκι (1/2 σφηνοπότηρο), λίγο αλατάκι και το ελαιόλαδο.
Ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια ζύμη ελαστική και να μην κολλάει πολύ στα χέρια. Κατά τη διάρκεια καλό είναι να καθαρίσουμε μια φορά τα χέρια μας, επειδή έτσι θα έχουμε καλύτερη επαφή με τη ζύμη και θα καταλάβουμε καλύτερα την υφή της. (Δεν ρίχνουμε πολύ αλεύρι γιατί θα σκληρύνει το ζυμάρι. Η δοσολογία που έχω δώσει συνήθως είναι ιδανική. Ίσως να χρειαστεί λίγο ακόμη). Πρέπει να είναι πολύ αφράτο το ζυμάρι και να κολλάει ελάχιστα.
Το αφήνουμε περίπου 10΄να ξεκουραστεί. Αλείφουμε τα ταψάκια με ελαιόλαδο και χωρίζουμε τη ζύμη σε 2 κομμάτια, αν χρησιμοποιήσουμε του αλουμινίου.
Στρώνουμε με τα δάχτυλά μας τη ζύμη, να καλύψουμε το πάτο. Αν δούμε ότι κολλάει, αλευρώνουμε τα χέρια μας. Ανοίγει πολύ εύκολα.
Είναι έτοιμη για γέμισμα .........
Στο ζυμάρι της πίτσας μας απλώνουμε λίγη σάλτσα, να καλύψουμε όλη την επιφάνεια.
Πασπαλίζουμε με λίγο γκούντα. Απλώνουμε απο πάνω τη γέμιση απο το τηγάνι. Απλώνουμε και τέλος καλύπτουμε με τυρί γκούντα και λίγη φέτα τριμμένη.
Ψήνουμε στους 200 βαθμούς μέχρι να πάρει χρώμα το ζυμάρι μας.
Επειδή εγώ πάντα έχω ένα άγχος για το αν ψήθηκε καλά απο κάτω, όταν σβήσω το φούρνο βάζω το ταψί στο πάτο της κουζίνας για λίγα λεπτά.
Ξεφουρνίζουμε και με τη ρόδα, κόβουμε σε κομμάτια. Καλή μας όρεξη!!!!!!!!
Η πίτσα αυτή μοιάζει με την Διχασμένη πίτσα. Βασικά οι πίτσες μας τις περισσότερες φορές είναι διχασμένες αφού δεν συμφωνούμε όλοι στις γεύσεις και στα υλικά.......
Καλή επιτυχία!!!!!
Με τα υλικά αυτά φτιάχνουμε ζυμάρι για 2 ταψάκια πίτσας αλουμινίου (μιας χρήσης). Ή μπορούμε να τη στρώσουμε στο ταψί μας ( 36 εκατ. περίπου).
Βάζουμε σε ένα μπολ το αλεύρι. Κάνουμε στο κέντρο μια λακκούβα.
Ζεσταίνουμε το νερό μας. Προσοχή να μην κάψει, γιατί θα κόψει η μαγιά. Εγώ αυτό που κάνω, είναι: βάζω το δάχτυλό μου μέσα στο νερό και μετράω μέχρι το 10. Αν αντέχω τη θερμοκρασία, τότε είναι εντάξει. Ρίχνω τη μαγιά μέσα και ανακατεύω για να διαλυθεί, μαζί με την ζάχαρη.
Το ρίχνουμε στο αλεύρι, προσθέτουμε λίγο ουζάκι (1/2 σφηνοπότηρο), λίγο αλατάκι και το ελαιόλαδο.
Ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια ζύμη ελαστική και να μην κολλάει πολύ στα χέρια. Κατά τη διάρκεια καλό είναι να καθαρίσουμε μια φορά τα χέρια μας, επειδή έτσι θα έχουμε καλύτερη επαφή με τη ζύμη και θα καταλάβουμε καλύτερα την υφή της. (Δεν ρίχνουμε πολύ αλεύρι γιατί θα σκληρύνει το ζυμάρι. Η δοσολογία που έχω δώσει συνήθως είναι ιδανική. Ίσως να χρειαστεί λίγο ακόμη). Πρέπει να είναι πολύ αφράτο το ζυμάρι και να κολλάει ελάχιστα.
Το αφήνουμε περίπου 10΄να ξεκουραστεί. Αλείφουμε τα ταψάκια με ελαιόλαδο και χωρίζουμε τη ζύμη σε 2 κομμάτια, αν χρησιμοποιήσουμε του αλουμινίου.
Στρώνουμε με τα δάχτυλά μας τη ζύμη, να καλύψουμε το πάτο. Αν δούμε ότι κολλάει, αλευρώνουμε τα χέρια μας. Ανοίγει πολύ εύκολα.
Είναι έτοιμη για γέμισμα .........
Στο ζυμάρι της πίτσας μας απλώνουμε λίγη σάλτσα, να καλύψουμε όλη την επιφάνεια.
Πασπαλίζουμε με λίγο γκούντα. Απλώνουμε απο πάνω τη γέμιση απο το τηγάνι. Απλώνουμε και τέλος καλύπτουμε με τυρί γκούντα και λίγη φέτα τριμμένη.
Ψήνουμε στους 200 βαθμούς μέχρι να πάρει χρώμα το ζυμάρι μας.
Επειδή εγώ πάντα έχω ένα άγχος για το αν ψήθηκε καλά απο κάτω, όταν σβήσω το φούρνο βάζω το ταψί στο πάτο της κουζίνας για λίγα λεπτά.
Ξεφουρνίζουμε και με τη ρόδα, κόβουμε σε κομμάτια. Καλή μας όρεξη!!!!!!!!
Η πίτσα αυτή μοιάζει με την Διχασμένη πίτσα. Βασικά οι πίτσες μας τις περισσότερες φορές είναι διχασμένες αφού δεν συμφωνούμε όλοι στις γεύσεις και στα υλικά.......
Καλή επιτυχία!!!!!
10 σχόλια:
Ότι πρέπει η πίτσα σου! Μπαξές αληθινός! Και βάζεις κάτι για τον καθένα επάνω και όλοι είναι ευχαριστημένοι! Καλό βράδυ!
ο καθένας και το κομμάτι του, σα τις πίτες που κάθε γωνία έχει κι άλλη γέμιση, μήπως και ικανοποιηθούν όλοι
γιατί πουλάκι μου δεν ξεκουράζεσαι και μου ανοίγεις δουλειές με πίτσες!!!
εγώ δε φταίω, συνέστησα ξεκούραση, αλλά που να ακούσεις γαστερόπληκτη γυναίκα, άλλη έχει το όνομα και άλλη την χάρη; αφού έκανες που έκανες τον κόπο πιάσε και μια παγωμένη μπύρα στα γρήγορα να πάω να κοιμηθώ 10 μέρες έχω να κλείσω μάτι η ταλαίπωρη!!!!!!
Γεια σου φαίνεται πολύ καλή ellerine πίτσα sevgiler saglik από την Τουρκία
Επιτέλους.....κατάφερα να εισβάλω κι εγώ.....στο σπιτικό σου!
Ένας κινέζος(ίσως και Έλληνας),πάντως Κινέζικα έγραφε,με ένα του σχόλιο στο blog μου,ενεργοποίησε έναν ιό,κάτσε...καλά.Με συνέπεια,να μπαίνω με μεγάλη δυσκολία στh blogoγειτονιά,γενικά.
Κατ'αρχήν,να σε ευχαριστήσω και για την δική σου επίσκεψη και κατά δεύτερον,χαίρομαι ειλικρινά ,που μπορώ να διαβάζω κι εγώ όλα αυτά τα θεικά εδέσματα....που φτιάχνεις!
Όσο για την πίτσα σου και μόνο που έχει μελιτζάνα,πιστεύω ότι θα είναι...θεσπέσια!
Καλό σου βραδάκι και...θα τα λέμε....
Λία...
Την φτιαχνω συχνα με λαχανικα, ελιες και φετα, ειναι πιο ελαφρια και πολυ νοστιμη.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ.ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΦΤΙΑΞΟΥΝ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ
Τελικά αυτή η μπλογκογειτονιά μόνο κακό μας κάνει στην ... σιλουέτα μας!
Με παρασύρετε επικίνδυνα όλες με τις νοστιμιές σας!
Τώρα από πιο κομμάτι της πίτσας να πάρω εγώ??
@Μεγαλομαμά μου, προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ για να 'ναι όλοι ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους...... Ετσι διαλέγεις και παίρνεις ;)
--------------------------------------
@Γαστεροπλήξ μου, ακριβώς όπως τα λες... Ο καθένας διαλέγει και παίρνει.
Τώρα για ξεκούραση που λες, έχεις και εσύ οικογένεια και ξέρεις πόσο μπορείς να κάθεσαι και να μην κάνεις κάτι!!!
Καλη ξεκούραση και σε σένα και να ναι όλα περαστικά σου εύχομαι ;)
-------------------------------------
Yemek........ καλωσόρισες στην κουζίνα μου!!! Ελπίζω να τα λέμε συχνά.
@Λιάντα μου καλωσόρισες και επίσημα και στη δική μου κουζίνα!!
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα χαρώ πολύ να τα λέμε και ελπίζω να μην κάνεις την Κινέζα.....χιχιχιχιχι Φιλιά :))
--------------------------------------
@Δημιουργία μου, το καλό με τις πίτσες είναι ότι βάζεις υλικά που είναι του γούστου σου και είναι μιαμ μιαμ..... Ορεξη να υπάρχει και όλα τα άλλα γίνονται ;))
------------------------------------
@Καλέ μου φίλε Σκρουτζάκο κοίτα να μην κάνεις τσιγκουνιές στα υλικά...χιχιχιχιχι είδες με έκανες και γέλασα ;)
Καλή σου επιτυχία στην εκτέλεση.
------------------------------------
@Έλενα,
"για δες ποιος μιλάει, εσύ......."
Λες ότι σε παρασέρνουμε εμείς; Είσαι σίγουρη για αυτά που λες ή μιλάει το baileys; χιχιχιχιχιχι
Οσο για τη πίτσα πάρε και απο τις 2 γεύσεις... Ετσι για να κάνεις σιλουέτα ;)
Νοστιμότατη...και γευστικότατατη (όλα σε υπερθετικό βαθμό).
Μια άλλη φορά δοκίμασε να την κάνεις με ροδέλλες απο κολοκυθάκια, μοτσαρέλα, κασέρι, σάλτσα ντομάτας και για μυρωδικά ρίγανη και δυόσμο. Θα σας αρέσει και τούτη η "μπαξεδάτη". Την έφαγα πριν 3 χρόνια στην Ιταλία και έκ' τότε την έχω "ελληνοποιήσει" και την κάνω συχνά - πυκνά.
Καλημέρες.
Δημοσίευση σχολίου