Τώρα που ο καιρός αλλάζει και μαζευόμαστε όλο και περισσότερο με φίλους στο σπίτι, τι καλύτερο απο ένα πιάτο σπετζοφάι!!! Η έντονη και πικάντικη γεύση του, ταιριάζει απόλυτα με τσιπουράκι και κρασάκι. Βέβαια, η αναλογία των καυτερών υλικών είναι καθαρά υποκειμενική. Εμείς πάντως το απολαμβάνουμε στην ήπια εκτέλεσή του!! Δοκιμάστε το!!!
Για την παρασκευή του χρειαζόμαστε:
2 μεγάλα χωριάτικα λουκάνικα (προαιρετικά καυτερά)
2 μελιτζάνες φλάσκες
2 κόκκινες πιπεριές (προαιρετικά καυτερές)
2 πράσινες πιπεριές
1 κίτρινη πιπεριά
1/3 κούπας ελαιόλαδο
1 μικρό κρεμμύδι χοντροκομμένο
1 συσκευασία ντοματάκια ψιλοκομμένα
1/2 κούπα κρασί λευκό
1 1/2 κούπα ζεστό νερό
αλατοπίπερο
λίγη ζάχαρη
έξτρα ελαιόλαδο
Πλένουμε και κόβουμε τις μελιτζάνες σε χοντρούς κύβους.
Τις αφήνουμε σε αλατισμένο νερό για περίπου 30΄.
Πλένουμε και καθαρίζουμε τις πιπεριές απο τα σπόρια. Τις κόβουμε και αυτές σε χοντρά κομμάτια.
Κόβουμε το λουκάνικο σε χοντρές ροδέλες.
Στραγγίζουμε τις μελιτζάνες και τις στίβουμε με τις παλάμες μας για να φύγει το περίσσιο νεράκι. Κατόπιν, λαδώνουμε τις χούφτες μας και ανακατεύουμε τις μελιτζάνες, έτσι ώστε να λαδωθούν και αυτές ελαφρά.
Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι, σε μέτρια φωτιά, σωτάρουμε τις μελιτζάνες μέχρι να μαλακώσουν. Τις βγάζουμε και τις αφήνουμε στην άκρη.
Στο ίδιο τηγάνι σωτάρουμε το λουκάνικο, με 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, μέχρι να πάρει χρώμα.
Στην κατσαρόλα μας, ρίχνουμε το ελαιόλαδο και σωτάρουμε το κρεμμύδι. Προσθέτουμε τις πιπεριές και τις σωτάρουμε κι αυτές ανακατεύοντας ελαφρά.
Σβήνουμε με το κρασί, αφήνουμε λίγο να εξατμιστεί το αλκοόλ και προσθέτουμε τις ντομάτες, αλατοπίπερο και λίγη ζάχαρη. Χαμηλώνουμε την ένταση της κουζίνας, και αφήνουμε να βράσει η σάλτσα, για ένα 10λεπτο περίπου.
Κατόπιν, προσθέτουμε τα λουκάνικα και τις μελιτζάνες, ρίχνουμε και το νεράκι και αφήνουμε να βράσουν για περίπου 30΄ ή εως ότου μαλακώσουν τα λαχανικά και δέσει η σάλτσα.
Καλή επιτυχία!!!!
14 σχόλια:
Το καλύτερο!
25 χρόνια στο Πήλιο και πουθενά δεν έχω πετύχει την ίδια γεύση και το μεράκι με το οποίο το φτιάχνουν οι Πηλιορίτες!
Για αυτό μη φάτε από αλλού!
μούρλια το φαγάκι, γεμάτο αρώματα και χρώματα, σηκώνει και πολύ ουζο-τσιπουράκι,
ξέρεις εσύ !!!!
μόνο που το αυθεντικό παραδοσιακό σπεντζοφάι, γίνεται αποκλειστικά και μόνο με πιπεριές και λουκάνικο, στις πιπεριές οφείλει και το όνομα του άλλωστε
όχι πως μας χαλάνε τα λαχανικά, αλλά οι διάφοροι γκουρμέ μάγειρες και σεφ, τείνουν να χαλάσουν τα παραδοσιακά φαγητά, προσθέτοντας αυθαίρετα υλικά, αλλοιώνοντας όμως την παράδοση και αυτό δεν είναι σωστό να γίνεται, οφείλουμε να διατηρήσουμε αυθεντικές τις συνταγές όπως μας τις παρέδωσαν οι γιαγιάδες μας
Μαγεία το Πήλιο αυτή την εποχή, με τα
χρώματα και τα αρώματα του.
Αυθεντικό σπεντζοφάϊ, όμως, βρίσκεις μόνο σε κρυμμένα και ανύποπτα χωριά, από ντόπιες μαγείρισσες.
Στις πιπεριές ανάμεσα "ξεφεύγει" και καμιά καυτερή, κατά "λάθος", για να το κάνει μπαρούτι, που λένε.
Καλημέρα και καλό Σ/Κ
Η εκδοχή με τη μελιτζάνα μου ανοίγει την όρεξη καθότι λάτρης της μελιτζάνας! Στην υγειά σου Εύη!
κατσε να παρω τηλ μια φιλη να μας κανει το τραπεζι, το κανει σαν εσενα και ειναι ονειρο.
εγω ... δεν ξερω γιατι αλλα δεν μου βγαινει το ιδιο νοστιμο.
τι μου κανεις !!!!!!!!!
Μου αρέσει πού αυτή η παραλαγή με τα διάφορα λαχανικά! Και μου αρέσει επίσης που δεν είναι πολυβρασμένο και όλα τα λαχανικά έχουν κρατήσει τα χρώματα τους!
@Silvermist, έχεις δίκιο για το πηλιορείτικο, είναι το καλύτερο!! Το πρωτοδοκίμασα απο συγγενή του άντρα μου, που έχει καταγωγή απο εκεί και απο τότε δεν το αλλάζουμε!!
Σ ευχαριστώ για την επίσκεψη :))
--------------------------------------
@Γαστεροπλήξ μου, απο ουζάκι και τσιπουράκια άλλο τίποτα!! Συμφωνώ και επαυξάνω.
Ομως για την αυθεντικότητα της συνταγής, δεν μπορώ να συμφωνήσω....
Το πηλιωρειτικο σπεντζοφάι το φτιάχνω χρόνια βασισμένη σε συνταγή απο γιαγιά του πεθερού μου με καταγωγή απο το Πήλιο. Ετσι ξέρω ότι είναι η συνταγή που έφτιαχναν ανέκαθεν οι γιαγιάδες εκεί.
Πιπεριές σίγουρα, και καυτερή οπωσδήποτε (εδω μόνο κάνω την παρασπονδία μου επειδή δεν σηκώνουμε τα καυτερά), λουκάνικα ντόπια και μελιτζάνα για να γλυκάνει και να αντισταθμίσει στη πικάντικη γεύση.
Τώρα για αλλου δεν ξέρω και ούτε γνωρίζω και για τους σεφ και τις γκουρμέ συνταγές τους. Εξάλλου τώρα πια ακούς για σπετζοφάι θαλασσινών, σπετζοφάι με φασόλια κ.α.
Πάντως εγώ προσωπικά, όσες συνταγές έχω απο γιαγιαδες προσπαθώ να μην τις αλλοιώνω και να τις τηρώ κατά γράμμα, μιας και μου τις έδωσαν με αγάπη και έτσι τις θυμάμε και τις τιμώ φτιάχνοντάς τες ως έχουν. Αυτά!!!!!
Φιλιά :)))))
@Δύσπιστε φίλε μου, πράγματι το Πήλιο είναι μαγευτικό.
Οσο για το σπετζοφάι, όταν επιλέγουμε μεγάλα ρέστοραντ εκεί σίγουρα κάπου ξεφεύγει το πιάτο απο την απλή παραδοσιακή αλλά πολύ πετυχημένη συνταγή.
Πάντα, να επιλέγουμε να τρώμε σε μέρη που συχνάζουν οι ντόπιοι. Εκείνοι ξέρουν καλύτερα!!
Η καυτερή πιπεριά όντως απαραίτητη για όσους την αντέχουν, αλλά και η μελιτζάνα όπου δίνει μια ισοροπία με την γλύκα της.
Να σαι καλά :)))
------------------------------------
@Λίλα η μελιτζάνα είναι το κάτι άλλο, σκέτη γλύκα!!!
Την υγειά μας και άσπρο πάτο χιχιχι
Καλή εβδομάδα να έχουμε :)))
@Ελευθερία μου αποκλείεται να μην σου βγαίνει καλό..... Μήπως το κάνεις επίτηδες για να βρεθείς με την φίλη σου και να πιείτε τα κρασάκια σας; χιχιχιχι
Αν δεν την βρεις πάντως έλα να σου το φτιάξω εγώ και να σε περιποιηθώ!!
Φιλιά :)))
--------------------------------------
@Μεγαλομαμά μου, αυτή είναι η πηλιορέιτικη συνταγή και περιέχει μελιτζάνα εκτος των άλλων λαχανικών.
Βέβαια με τα χρόνια βάζουμε και αυτές τις πολύχρωμες πιπεριές, τις εισαγώμενες, για περισσότερο χρώμα.
Νομίζω όμως ότι και οι δικές μας (φλωρίνης, Κρήτης) είναι περισσότερο αρωματικές και απο χρώμα σκίζουν, αν τις συνδιασουμε!!!!
Φιλιά :))))
Πολύ σωστά λέει η Εύη. Άλλη γεύση έχει το σπετζοφάϊ όταν πας σε μεγάλα εστιατόρια στο Βόλο ή κάπου αλλού στο Πήλιο ή στην υπόλοιπη Ελλάδα αν προτιμάτε.
Αν δεν καθίσεις με παρέα και τσιπουράκι στην πλατεία του χωριού δεν καταλαβαίνεις αυθεντική γεύση!!
Μια άλλη πρόταση χωρίς να γνωρίζω βέβαια αν ήδη έχει γραφτεί στο blog είναι το μπουμπάρι που φτιάχνεται και αυτό στο Πήλιο. Θα πρότεινα όμως σε όσους έχουν ευαίσθητα στομάχια να το δοκιμάσουν μεσημέρι αντί για βράδυ. Και πάντα συνοδευμένο με αυθεντικό πηλιορείτικο τσίπουρο.
Τέλειο Ευάκι...εγώ θα πάρω ένα ψιλοκαυτερό παρακαλώ!
@Silvermist όχι δεν έχει αναφερθεί το μπουμπάρι, αλλά το γνωρίζω!!!!! Απλά επειδή όπως λές είναι βαρύ το αποφεύγουμε, αλλά είναι όνειρο!!! Τσιπουράκι οπωσδήποτε!!!!!
Να σαι καλά :))))
--------------------------------------
@Πανδώρα, ένα ψιλοκαυτερό ή καυτερό; χιχιχι να μας διευκρινήσεις!!!
Καλή εβδομάδα!!!!!
Η αληθεια ειναι οτι αυτη η συνταγη μονο πηλειοριτικη δεν ειναι...ωραια εκδοχη για τηγανιτα λουκανικα...αλλα η νοστιμια καμια φορα βρισκεται στην απλοτητα των γευσεων...
Η συνταγή αυτή είναι παραδοσιακή πηλιορειτικη.
Τα τελευταία βέβαια χρονια συνηθιζεται να φτιαχνεται μονο με πιπεριες και λουκανικα.
Ομως ο καθενας μπορει να την φτιαξει οπως θελει....
Τα τηγανητά λουκάνικα δεν χρειαζονται κατσαρολες....
Παντως περί ορέξεως που λενε.... κολοκυθόπιτα.
Δημοσίευση σχολίου