Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009
ΤΑ ΡΕΒΥΘΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ
Μικρή η μόνη σχέση που είχα με τα ρεβύθια ήταν μέσα απο τα παραμύθια ακούγοντας: "Παραμύθι μύθι μύθι, το κουκί και το ρεβύθι, που το κάνουνε στραγάλι , να το τρώνε οι μεγάλοι...." Μεγαλώνοντας η σχέση μας έγινε σχέση αγάπης!!! Χειμώνα καλοκαίρι, ένα πιάτο ρεβύθια το τιμούμε στο σπίτι, ιδιαίτερα την περίοδο των νηστειών. Το κακό είναι ότι δεν μπορούμε να αρκεστούμε σε ένα, με αποτέλεσμα να μας ....... μαζεύουν........ Για κοπιάστε!!!!!!
Για την παρασκευή τους χρειαζόμαστε:
500 γραμ. ρεβύθια αποφλοιωμένα
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 καρότο σε ροδελίτσες (προαιρετικά)
αλατοπίπερο
1 φλυτζάνι ελαιόλαδο
χυμό λεμονιού (κατά βούληση)
1 κουταλάκι αλεύρι
Βάζουμε τα ρεβύθια να μουλιάσουν απο το προηγούμενο βράδυ σε νερό. Επειδή είναι αποφλοιωμένα αποφεύγουμε όλη τη διαδικασία ξεφλουδίσματός τους.
Σε μια κατσαρόλα, τα βάζουμε με καινούργιο νεράκι μέχρι να τα σκεπάζει καλά, τα αφήνουμε να βράσουν και τα ξαφρίζουμε όσο χρειάζεται. Προσθέτουμε το κρεμμύδι, το καρότο, το ελαιόλαδο και ελάχιστο αλατάκι. Αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι να μαλακώσουν και να χυλώσουν. Αν χρησιμοποιήσουμε χύτρα θα χρειαστούν περίπου 30΄. Προς το τέλος λίγο πριν σβήσουμε τη φωτιά, προσθέτουμε αλατάκι όσο χρειάζεται, και το αλεύρι ανακατεμένο με το χυμό λεμονιού και με λίγο ζουμάκι απο το φαγητό μας. Ανακατεύουμε καλά, αφήνουμε να πάρουν μια βράση και σερβίρουμε.
Επειδή μερικά ρεβύθια ξεκινάς να τα βράσεις το πρωί και είναι έτοιμα το βράδυ, αν μας προκύψει, προσθέτουμε λίγη σόδα στη μύτη του κουταλιού.
Επίσης αν θέλουμε προσθέτουμε λεμόνι, μερικοί δεν βάζουν καθόλου.
Μπορούμε να χυλώσουμε τα ρεβύθια μας, χρησιμοποιώντας αντί αλευριού, λιωμένα στο multi ρεβύθια με λίγο ζουμάκι.
Καλή επιτυχία!!!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Σχέση αγάπης έχω κι εγώ με τα ρεβύθια, αλλά για του υπόλοιπους του σπιτιού δεν την βλεπω αυτή τη σχέση να περιλαμβάνει καθόλου αίσθημα;-)
Πάντως ένα πιάτο ρεβύθια το τιμούμε κι εμείς τον χειμώνα.
Καλό Σαββατοκύριακο Ευάκι:)
Πολύ ωραία συνταγή.. δεν είχα σκεφτεί ποτέ να βάλω καρότο.. θα το δοκιμάσω..
Οσο για τις σχέσεις οικογένειας ρεβυθιού.. τα θέλουνε φούρνου.. την σούπα την σνομπάρουν και αναγκαστικά τα τρώω μόνη και θα κανω μπουμ....
αγαπημένο φαγάκι, ιδιαίτερα τα λεμονάτα τα αγαπούν τα παιδιά μου, εμένα μου αρέσουν και με ντομάτα
τα ρεβίθια για να γίνουν βραστερά, τα μουλιάζουμε με μια χούφτα αλάτι και το αλάτι σε όλα τα οσπρια μπαίνει στην αρχή του μαγειρέματος, ώστε να εξασφαλιστεί ο καλός βρασμός τους, όποιος τηρεί αυτή τη συμβουλή δε χάνει
BALE ENA PAITO TORA NA FAO KAI ENA GIA MAZI NA EXO KAI STO DROMO -KALHSPERA SAS KAI KALI MOU OREKSI
Η συκιά της αυλής μας έφαγε πολλά πιάτα ρεβύθια (και φακές).Κάθε φορά που ξύνιζα τα μούτρα μου, η μαμά μου πετούσε το πιάτο από την πόρτα της κουζίνας, ίσια στην ρίζα της συκιάς.
Μούδινε και μια σφαλιάρα!!
Μετά,σαν φοιτητής, με προειδοποιούσε από το πρωί,με ξερή φωνή που δεν σήκωνε αντίρρηση,ότι "σήμερα έχουμε ρεβύθια". Ήταν το σήμα για να φάω "έξω".
Τον χειμώνα του '08,σε ένα από τα συχνά μου ταξίδια στη Λάρισα, έπεσα επάνω σε όσπρια και μέσα σε όλα τα άλλα, πήρα και ένα κιλό ρεβύθια.
Έκανα τα μισά σούπα χυλωτή με το μπλέντερ-ράβδο και τα υπόλοιπα "Σιφναίικα" σε χάστρα σφραγισμένη.
Καλά ήταν και μετάνοιωσα για τα παιδικά μου χρόνια.
Μακάρι να μπορούσα να δοκίμαζα και της μαμάς μου.Είναι αργά όμως.
Κάποια στιγμή θα αναρτήσω τον Σιφναίικο τρόπο....
Έλενά μου το θετικό είναι ότι δεν τα μισούν.... χιχιχιχι Καλό Σ/Κ.
Αυτό το μπουμ, μαμα μου, το αισθάνομαι και εγώ να πλησιάζει κάθε φορά που γεύομαι ρεβύθια..... Δεν το συζητώ βέβαια για ρεβυθάδα φούρνου... άλλη γεύση. Φιλιά :))
Στο μούλιασμα και εγώ μερικές φορές βάζω αλατάκι, όποτε το θυμάμαι.... Τώρα για το μαγείρεμα... ξέρω ότι το αλάτι τα σκληραίνει και τα ξεφλουδίζει γενικότερα τα όσπρια γι αυτό και βάζω λιγάκι στην αρχή και το περισσότερο προς το τέλος, όπως και το λεμόνι και τη ντομάτα... Φιλάκια :)) Καλό Σ/Κ.
Μολεμου, κόπιασε να σε περιποιηθώ.... και σου βάζω και ταπεράκι για το δρόμο. Εχεις και μεγάλη απόσταση να διανύσεις!!!! Καλό Σαββατοκύριακο!
Φίλε μου Δύσπιστε, είδες τι κάναμε όταν είμασταν μικρά; Και εγω πολλά τέτοια έκανα και τους ταλαιπωρούσα όλους και τώρα νευριάζω με τους άλλους που δεν δέχονται να δοκιμάζουν απ όλα!!!! Τουλάχιστον μας μένουν οι αναμνήσεις και αναγνωρίζουμε το ενδιαφέρον και την αγάπη, που τότε τα θεωρούσαμε καταπίεση...... Περιμένω τα σιφνέικα να δοκιμάσω..... Να σαι καλά!!!
Νομίζω οτι ηταν στη Σίφνο , δεν θυμάμαι σίγουρα.
Τα εβαζαν σε πήλινο βάζο το οποιο σφράγιζαν με ζημάρι και έριχναμ μέσα ενα ματσάκι άνηθο ή μαραθο πάλι δεν θυμάμαι. Ολα αυτα μεσα σε ξυλόφουρνο.
Αυτο που θυμάμαι καλά όμως ηταν οτι ηταν εχαν μια ονειρεμένη γευση.
καλο βράδυ.
ΕΥΗ μου, δεν ήξερα ότι υπάρχουν και αποφλοιωμένα ρεβύθια. Θα το έχω υπόψη μου να τα μαγειρέψω την Τετάρτη με τον τρόπο που μας δίνεις, επειδή δεν μου αρέσουν οι κόκκινες σάλτσες γενικότερα.
Κι εγώ το αλάτι ξέρω ότι τα σκληραίνει αν μπει στην αρχή, και το βάζω προς το τέλος πάντα, αφού μαλακώσουν. Αλλά για να το λέει η Γαστεροπλήξ κάτι θα ξέρει...
Φιλάκια και καλό Σ/Κ.
EXV ENA BRABEIO GIA ESENA
❤❤❤
Δημοσίευση σχολίου